ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!! Part 21

ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!! Part 21

Όταν η Ήρα έμαθε ότι η Λητώ ήταν έγκυος από το Δία, απαγόρευσε στη Λητώ να γεννήσει σε στεριά και σε οποιοδήποτε μέρος κάτω από τον ήλιο. Σύμφωνα με έναν μύθο, όχι και τόσο διαδεδομένο προς το ευρύ κοινό ( τυχαίο!;! ), η Λητώ ήρθε από τη γη των Υπερβορείων^[4][5] με τη μορφή λύκαινας ( ως θηλυκός Λυκάων ), αναζητώντας τη << χώρα των λύκων  ( Λυκάωνων ), τη Λυκία!!!! Ο πιο διαδεδομένος μύθος λέει ότι όταν η Λητώ έφτανε να γεννήσει, φάνηκε ένα μικρό νησί μέσα στη θάλασσα, η Δήλος, όπου κατάφερε να γεννήσει πρώτα την Άρτεμη κι έπειτα τον Απόλλωνα!!!!

Κατά τον Οβίδιο, μετά τη γέννηση των διδύμων, η Λητώ περιπλανήθηκε και έφτασε μέχρι τη Λυκία, όπου δεν έγινε δεκτή και με την καλύτερη υποδοχή!!!! Όταν πήγε να πιει νερό από μια λίμνη, οι κάτοικοι της το απαγόρευσαν, αναμοχλεύοντας τη λάσπη στο βυθό της λίμνης. Τότε η Λητώ τους μεταμόρφωσε σε βατράχια για την έλλειψη φιλοξενίας που έδειξαν, ώστε να ζουν πάντα καταδικασμένοι στα λασπώδη νερά των ποταμών και των λιμνών!!!!

Ποια όμως ήταν η Λητώ!!;!!

Στην ελληνική μυθολογία, η Λητώ (ή Λατώ στη δωρική διάλεκτο) είναι κόρη των Τιτάνων Κοίου και Φοίβης. Από τον Δία γέννησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμη!!!! Στη ρωμαϊκή μυθολογία, η αντίστοιχη θεότητα της Λητούς είναι η Λατόνα!!!!

Η Λητώ ήταν η κύρια θεότητα στην Ανατολική Λυκία ( ήταν που δεν την δέχθηκαν ) ενώ την καταγωγή της διεκδικούσαν και οι κάτοικοι της Κω!!!! Το ιερό της, το Λητώον, ένωνε τις πόλεις-κράτη της Λυκίας μεταξύ τους!!!! Λατρευόταν με τα επίθετα Κοιογένεια, Φυστίη και Εκδυσία!!!!

Αυτά για την Λητώ…..

Μα για να δούμε κάτι το οποίο έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στο θέμα με τους Λυκάωνες:

Ο Απόλλωνας ήταν ζηλότυπος θεός και δυσαρεστήθηκε ιδιαίτερα όταν ένας κόρακας του αποκάλυψε ότι η ερωμένη του επρόκειτο να παντρευτεί ένα θνητό. Πρώτα, λοιπόν τιμώρησε για τα κακά μαντάτα τον κόρακα, αλλάζοντας το λευκό του φτέρωμα στο γνωστό μας μαύρο!!!! Κατόπιν τιμώρησε την ερωμένη του καίγοντάς τη, αν και σε άλλη εκδοχή του μύθου ήταν η Άρτεμις που εξέθεσε την << άπιστη >> Κορωνίδα (ή Αρσινόη)!!!! Πριν να αποτεφρωθεί εντελώς η Κορωνίς, ο Απόλλωνας διέσωσε το έμβρυο που έφερε στη μήτρα της από τις φλόγες!!!! Αυτός ήταν ο Ασκληπιός!!!!

Ο νεογέννητος Ασκληπιός χρειαζόταν κάποιον για να τον μεγαλώσει. Έτσι ο Απόλλωνας σκέφθηκε το σοφό κένταυρο Χείρωνα, μια άλλη ενδιαφέρουσα θεραπευτική μορφή της ελληνικής μυθολογίας, πιθανώς προ-ολύμπια, αφού τον συναντάμε να διατρέχει τις πεδιάδες της Κρήτης, όταν γεννήθηκε ο Δίας!!!! Ο Χείρων, λοιπόν, ο εκπαιδευτής τόσων ηρώων όπως ο Αχιλλέας, ο Ακταίων, ο Ιάσων, ο Πάτροκλος, ο Πηλέας κ.α. ανέλαβε την εκπαίδευση του Ασκληπιού!!!! Θα παρατηρήσουμε εδώ ότι ο Χείρων είναι σύμβολο μιας προαιώνιας σοφίας, αυτής που υπάρχει πριν από το σχηματισμό των θεών. Η σοφία του κενταύρου είναι σε σημαντικό βαθμό παρούσα στη διάπλαση των ηρώων της ελληνικής μυθολογίας.

Συνεπώς, αν και ο Απόλλωνας υπήρξε θεός της θεραπείας, ήταν ο Χείρων που δίδαξε τη θεραπευτική τέχνη στον Ασκληπιό!!!!! Στην ανατροφή ανακατεύεται και άλλο ένα αρχέτυπο της σοφίας –ολύμπιο αυτή τη φορά- η θεά Αθηνά, η οποία προσφέρει στον Ασκληπιό το πολύτιμο αίμα της Μέδουσας!!!! Ως όμως διατροφή και  μια λύκαινα ( Λυκάωνας ) όπου μιλούσε ( μεγάλωσε τον Ασκληπιό με διαταγή του Απόλλων )!!!! Στην δεκαετία του 1980 υπήρξαν αρχαιολόγοι που λέγαν ότι ο Ασκληπιός μιλούσε μια αρχαία γλώσσα όπου ήταν των Λυκείων από την Λυκεία ( όμως εκεί μιλούσαν και έγραφαν Ελληνικά οπότε αρχαία γλώσσα εκείνη την εποχή και των λύκων ειδικά είναι μόνο η γλώσσα των Λυκάωνων )!!!!

Τέλος ο Δίας κεραυνοβόλησε τον Ασκληπιό, γιατί είχε προοδεύσει τόσο πολύ στην ιατρική, ώστε κατόρθωνε να ανασταίνει νεκρούς!!!! Ο Απόλλων πληγώθηκε από το θάνατο του γιου του και για να εκδικηθεί σημάδεψε με τα ολόχρυσα βέλη του πάνω από τον Όλυμπο τους Κύκλωπες που είχαν κατασκευάσει τον κεραυνό!!!! Ο Δίας αγανακτισμένος πια από τη συμπεριφορά του Απόλλωνα δεν αστειευόταν καθόλου· ήθελε να φυλακίσει το γιο του στα ολοσκότεινα και αφιλόξενα Τάρταρα, στα έγκατα της μάνας Γαίας!!!! Όμως η Λητώ τον παρακάλεσε να ελαφρύνει την ποινή του!!!! Τότε μόνο ο Δίας υποχώρησε και διέταξε τον Απόλλωνα να μπει στην υπηρεσία του βασιλιά Άδμητου. Όταν ο Απόλλωνας έφτασε στις Φέρρες της Θεσσαλίας και παρουσιάστηκε στον Άδμητο, αυτός από τη γλυκύτητα της μορφής του και τη θεϊκή ομορφιά του κατάλαβε πως ήταν κάποιος θεός μεταμορφωμένος σε θνητό. Έπεσε στα γόνατά του και του πρόσφερε το θρόνο του!!!! Ο Απόλλωνας όμως του εξήγησε ότι ήταν θέλημα του Δία να δουλέψει στην υπηρεσία του και συγκινημένος από την καλή συμπεριφορά και το σεβασμό του Άδμητου, έφερε την ευημερία στο παλάτι και σ’ όλη τη χώρα· όλες οι αγελάδες γεννούσαν δυο μοσχάρια τη φορά, τα χωράφια κάρπιζαν δυο φορές το χρόνο και όλο και περισσότερα πλούτη συγκεντρώνονταν στα χέρια του ευγενικού Άδμητου!!!! Ο Απόλλωνας έλαβε μέρος στη Γιγαντομαχία στο πλευρό του πατέρα του Δία ( κάποιοι μύστες λένε ότι ήταν αυτός που δημιούργησε την φυγή των Χρονίρ )!!!!

Επίσης συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο και ήταν πάντοτε με το μέρος των Τρώων. Ακόμη συνέβαλε στην ολοκλήρωση της Αργοναυτικής εκστρατείας βοηθώντας τον Ιάσονα να φτάσει στη μαγική χώρα του Αιήτη ( κάποιοι ερευνητές λένε ότι είναι η Μέση Γη )!!!! Δυο φορές χρειάστηκε ο Απόλλωνας να χρησιμοποιήσει τις σαΐτες του για να υπερασπίσει τη μητέρα του, τη Λητώ!!!! Η πρώτη φορά ήταν όταν ο γίγαντας Τιτυός επιθύμησε τη Λητώ και προσπάθησε να τη βιάσει!!!! Ο θεϊκός γιος της ενέργησε αστραπιαία· σκότωσε με τα βέλη του το γίγαντα λίγο πριν πραγματοποιήσει την άτιμη σκέψη του!!!! Κάποια άλλη φορά μαζί με την αδερφή του Άρτεμη εξόντωσαν τα παιδιά της Νιόβης, εκτός από δύο, όταν αυτή καυχήθηκε ότι ήταν πιο ευτυχισμένη και πιο τυχερή από τη Λητώ που είχε μόνο δυο παιδιά, ενώ η ίδια είχε δεκατέσσερα!!!! Ο Απόλλωνας σκότωσε με τα βέλη του τα αρσενικά παιδιά και η Άρτεμη τις κόρε!!!!. Ο Δίας λυπήθηκε τη Νιόβη και τη μεταμόρφωσε σε βράχο που κλαίει ακόμη για το χαμό των παιδιών της…..

Αν πάμε λοιπόν στον γνωστό Λυκάωνα ( Με Ω ), Λυκάωνας , ήταν γιος του Πελασγού και της κόρης του Ωκεανού ,  Μελίβοιας ( ΔΩΣΤΕ ΒΑΣΗ ΕΔΩ ), Κατά άλλους , ο Λυκάωνας ήταν γιος της  Νύμφης Κυλλήνης!!!!

«Τούτου και της Ωκεναού θυγατρός Μελιβοίας ή καθάπερ άλλοι λέγουσιν Νύμφης Κυλλήνης , παις Λυκάων εγένετο» !!!!

Αν και το  άκουσμα του ονόματός του, παραπέμπει στο λύκο ,όπως κατά αντιστοιχία συμβαίνει στο νομοθέτη της Σπάρτης Λυκούργο (ετυμ. Λύκος + έργο, εργάτης λύκος),  το όνομά του Λυκάωνα προέρχεται πιθανώς  από τη ρίζα –Λυκ (αρχαία ελληνική λέξη Λύκη = φως (λατινικά lux) , δηλαδή φωτισμένος !!!! Κατά άλλους μελετητές , αποδίδεται ετυμολογική εξήγηση του ονόματος του Λυκ-άονος με την ετρούσκικη λέξη lucumo που σημαίνει βασιλιάς!!!! ( το ότι έχει σχέση με  Λύκο ουδέ μια συζήτηση )!!!!

Ο Λυκάωνας θεωρήθηκε ως ριζικός αναμορφωτής του τόπου του, κατά την Αρκαδική προ ιστορία αλλά και την μετέπειτα!!!!

Ως παράγοντας του εκπολιτισμού , ήταν ο ιδρυτής  της πρώτης συντεταγμένης ανθρώπινης κοινωνίας , χτίζοντας  την Λυκόσουρα  (10.000 π.Χ ) , πάνω στο όρος  Λύκαιο, οργανώνοντας την πρώτη ομαδική ζωή!!!!

“πόλεων δε, οπόσας επί τη ηπείρω έδειξε γη και εν νήσοις, Λυκόσουρα εστί πρεσβυτάτη, και ταύτην είδεν ο ήλιος πρώτην. Από ταύτης δε οι λοιποί ποιείσθαι πόλεις μεμαθήκασιν άνθρωποι» (Παυσανίας)

Δηλαδή : «η Λυκοσούρα είναι η παλιότερη από όλες τις πόλεις , που υπάρχουν στην ηπειρωτική χώρα και στα νησιά. Ήταν η πρώτη πόλη που είδε το φως του ήλιου και από αυτήν έμαθαν οι άλλοι να κτίζουν πόλεις»!!!!

 Ας δούμε όμως τους γιους του Λυκάων.

Κατά το μύθο , ο Λυκάων  απέκτησε πενήντα γιους και μόλις μία κόρη, την Καλλιστώ!!!!!

Προσπάθησε να φέρει την ισόρροπη ανάπτυξη του βασιλείου του , δίνοντας εντολή στους γιους του, να φτιάξουν πόλεις σε όλη την Αρκαδία , όπου ήθελε ο καθένας από αυτούς, οι οποίες κατά κανόνα πήραν το όνομά τους.

«Οι δε άλλοι παίδες του Λυκάωνος πόλεις ενταύθα έκτιζον ένθα εκάστω μάλιστα ήν κατά γνώμην»,

Οι γιοι του  Λυκάωνα με τα έργα και τις πρωτοβουλίες  που τους έδωσε ο πατέρας τους, δεν περιορίστηκαν στην επίλυση των στοιχειωδών προβλημάτων των Αρκάδων αλλά προσπάθησαν να ενεργοποιήσουν τη λογική των ανθρώπων , το πλούσιο δώρο που διαθέτει ο άνθρωπος!!!! Ποιο είναι αυτό!;! Η γονιμότητα προς τους Λυκάωνες!!!!

Η καταγραφή  των 50  γιων , πλην του Νύκτιμου, που κατέλαβε το θρόνο του Λυκάωνα , γίνεται από τον Απολλόδωρο. ( διότι τον Λυκάωνα και τους γιους του τους θεωρούν ως μυθολογία σήμερα )!!!!

« Έτσι λοιπόν ο  Λυκάωνας έγινε βασιλεύς των Αρκάδων και γέννησε με πολλές γυναίκες πενήντα γιους!!!! Το Μέλαινέα, το Θεσπρωτό, τον Έλικα, το Νύκτιμο, τον Πευκέτιο , τον Καύκωνα, τον Μηκιστέα, τον Οπλέα, τον Μακαρέα, τον Μακέδνο, τον Όρο, τον Πόλιχο, τον Ακόντη, τον Ευδαίμονα, τον Αγκυόρα, τον Αρχεβάτη, τον Καρτερώνα, τον Αιγαιώνα, τον Πάλλαντα, τον Εύμονα, τον Κάνηθο, τον Πρόθοο, τον Λίνο, τον Κορέθοντα, τον Μαίναλο, τον Τηλεβόα, τον Φύσιο, τον Φάσσο, τον Φθίο, τον Λύκιο, τον Αλίφηρο, τον Γενέτορα,  τον Βουκολίωνα, τον Σωκλέα, τον Φινέα,  τον Ευμήτη, τον Αρπαλέα, τον Πορθέα, τον Πλάτωνα, τον Αίμονα, τον Κύναιθο, τον Λέοντα, τον Αρπάλυκο, τον Ηραιέα, τον Τιτάνα, τον Μαντινέα, τον Κλείτορο , τον Στύμφαλο , τον Ορχομενό..»!!!! 

Ωστόσο , από τα 50 προαναφερόμενα ονόματα, μόνο 11συμπίπτουν με εκείνα που ο Παυσανίας αναφέρει!!!!

Αυτά τα ονόματα είναι Αίμων , Αλίφηρος , Βουκολίων , Ηραίας , Μαίναλος , Μακαρεύς, Μαντινεύς, Μελαινεύς, Νύκτιμος, Ορχομενός και Πάλλας!!!!

Οι άλλοι γιοι του Λυκάωνα , που αναφέρει ο Παυσανίας και οι οποίοι θεωρούνται οι   ιδρυτές αρκαδικών πόλεων είναι : Ασεάτας, Άκακος , Δασεάτας, Ελισσών, Θυραίος , Θώκνος, Κρώμος, Λυκεύς, Ορεσθεύς, Περαιθός, Σουματεύς, Τεγεάτης, Τραπεζεύς, Τρικόλωνος, Υψούς, Φιγαλός και Χαρίσιος!!!!

Ένας ακόμα γιος του Λυκάωνα που αναφέρεται από τον Παυσανία είναι ο Οίνωτρος, που  δεν έχτισε δική του πόλη , γιατί όπως έχει γραφεί και στο παρελθόν (βλ. Αρκάδες άποικοι στην Κάτω Ιταλία) δυσαρεστήθηκε με τον πατέρα του για τη μοιρασιά της Αρκαδίας  και γι’ αυτό αποίκησε την Κάτω Ιταλία , μαζί με τον αδερφό του, Πευκέτιο!!!!

Στις μέρες μας, θεωρείται πολύ δύσκολο να προσδιορίσει κανείς την ακριβή θέση αυτών των αρχαίων πόλεων που κτίστηκαν από τους γιούς του Λυκάωνα, εξαιτίας του ότι ο χρόνος δεν επέτρεψε να υπάρξουν εμφανή σημεία για την αδιαμφισβήτητη οριοθέτηση των πόλεων αυτών!!!!

Αναφορές για το τέλος του Λυκάων!!!!!

Για το τέλος του Λυκάωνα, έχουν διατυπωθεί αρκετές παραδόσεις, συνδυασμένες τόσο με ιστορικά όσο και μυθικά ή συμβολικά στοιχεία!!!!

Κατά το μύθο ,τελώντας την ιδιαίτερη μυστικιστική λατρεία στο Λύκαιο όρος , καταλαμβανόμενος προφανώς από ιερή μανία , πρόσφερε θυσία προς το Δία , ένα βρέφος για να τον εντυπωσιάσει και να τον ευχαριστήσει.

«Επί τον βωμόν του Λυκαίου Διός, βρέφος ήνεγκεν ανθρώπου και έθυσεν το βρέφος και έσπεισε επί του βωμού το αίμα»  (ενν. έφερε στο βωμό του Λύκαιου Δία βρέφος , το θυσίασε και έρανε το βωμό με αίμα).

Ο Δίας εξοργίστηκε με την πράξη αυτή και στη διάρκεια της θυσίας αυτής τον μεταμόρφωσε σε λύκο!!!! Πράξη που έπρεπε να εξηγηθεί από αυτούς που δεν γνώριζαν τους Λυκάωνες ως ύπαρξη και έφτιαξαν τον μύθο αυτόν!!!!

Ίσως ο κολασμός του ευσεβούς Λυκάωνα από το Δία ,να ήταν αποτέλεσμα της γενικότερης θεώρησης των αρχαίων Ελλήνων περί οργής και τιμωρίας των θεών << άτις >> με αποτέλεσμα να επέλθει η δικαίωση και η ηθική αποκατάσταση των πραγμάτων (νέμεσις)!!!! Αυτό λένε κάποιοι σήμερα αλλά είναι νυχτωμένοι για τα καλά!!!!

Ωστόσο , σύμφωνα με άλλες παραδοχές, ο Λυκάωνας θέλοντας να κάνει το λαό του δίκαιο , διετείνετο  ότι έτρεφε της εμπιστοσύνης του Δία και ότι ο Δίας τον επισκεπτόταν συχνά με τη μορφή απλού θνητού και έπαιρνε από αυτόν πληροφορίες σχετικά με τη διαγωγή των Αρκάδων. Οι γιοι του Λυκάωνα  δυσπιστούσαν για την ειλικρίνεια  του πατέρα τους και προκειμένου να βεβαιωθούν για τους ισχυρισμούς του, την ώρα της θυσίας προς τον Δία, ανακάτεψαν τις σάρκες του προς θυσία ζώου και σάρκες ενός παιδιού που είχαν σκοτώσει για το σκοπό αυτό!!!!

Ο Δίας πράγματι τους επισκέφθηκε εκείνη τη μέρα και όταν ανακάλυψε το ανοσιούργημά τους , αναποδογύρισε το βωμό και τους κατακεραύνωσε όλους!!!!

Ο Απολλόδωρος αναφέρει ότι οι γιοι του Λυκάωνα είχαν ξεπεράσει κάθε ανθρώπινο μέτρο σε ασέβεια  και αλαζονεία ( λόγο της μεταρφοτικότητας που διαθέτουν οι Λυκάωνες αλλά και δύναμη ) και ο Δίας, θέλοντας να έχει προσωπική αντίληψη για τη διαγωγή τους , τους επισκέφθηκε με τη μορφή ενός απλού μεροκαματιάρη!!!! Εκείνοι τον  φιλοξενούν και σφάζοντας ένα ντόπιο παιδάκι , ανακάτεψαν τα σπλάχνα του με τα σπλάχνα της θυσίας , τα οποία και του παρέθεσαν ως γεύμα, με παρακίνηση του μεγαλύτερου αδερφού τους, του Μαίναλου!!!!

Τότε ο Δίας πήρε τη θεϊκή του μορφή και ,εξοργισμένος, αναποδογύρισε το τραπέζι!!!! Ο τόπος από τότε ονομάστηκε Τραπεζούς  και ταυτόχρονα κατακεραύνωσε τον Λυκάωνα και όλους του τους γιους , εκτός από τον Νύκτιμο , γιατί πρόφτασε η Γη , η οποία πιάνοντας το δεξί χέρι του Δία, γαλήνεψε την οργή του!!!!

Με άλλη παραλλαγή του μύθου, όταν η Καλλιστώ γέννησε τον Αρκάδα, που ήταν καρπός της παράνομης σχέσης της με το Δία, θέλησε να εκδικηθεί τον πατέρα του παιδιού για την αποπλάνηση της κόρης του, έσφαξε τον Αρκάδα και κάλεσε τον Δία να του κάνει το τραπέζι. Ο Δίας όταν κατάλαβε το ανοσιούργημα του Λυκάωνα, εξοργίστηκε και τον μεταμόρφωσε σε Λύκο , ( ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΕΔΩ ) ενώ ξαναέδωσε τη ζωή στον Αρκάδα για να γίνει ο μετέπειτα γενάρχης των Αρκάδων!!!!

Είπαμε ότι κάπως έπρεπε να δώσουν μια εξήγηση για τους Λυκάωνες φτιάχνοντας αυτούς του Μύθους!!!!

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι << …ο Λυκάωνας όμως έφερε πάνω στο βωμό του Λύκαιου Δία ανθρώπινο βρέφος και θυσίασε το βρέφος για να βρέξει το βωμό με το αίμα. Λένε πως ο ίδιος ευθύς μετά την θυσία έγινε λύκος. προσωπικά δέχομαι ως αληθινή την παράδοση αυτή, γιατί υπάρχει από παλαιά στους Αρκάδες και γιατί επί πλέον είναι εύλογη…Σ’ όλες τις εποχές συμβαίνει πολλά που πραγματικά έγιναν κι άλλα που ακόμα και τώρα γίνονται να τα κάνουν απίστευτα στους πολλούς εκείνοι που γύρω από ένα πυρήνα αληθείας δημιουργούν περίβλημα ψεύτικο. Λένε δηλαδή πως μετά τον Λυκάωνα πάντοτε όποιος θυσιάσει για τον Λύκαιο Δία γίνεται λύκος, αλλά όχι για όλη του την ζωή. αν το καιρό που είναι λύκος δεν φάει ανθρώπινο κρέας, ξαναγίνεται άνθρωπος κατά το δέκατο έτος, αν όμως φάει, μένει για πάντα θηρίο»

Κάνοντας μια ενδελεχή έρευνα κάποιοι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν  τα εξής:

Στην Αρκαδία ( ΠΡΟΣΕΞΤΕ ) και γενικότερα στην Αρχαία Ελλάδα, όπου οι αρχαίες παραδόσεις διατηρούνταν στο ακέραιο, Λυκάνθρωποι ονομάζονταν οι μύστες οι οποίοι προφανώς έφεραν τομάρια λύκων συμβολικά για να τονίσουν  σημασία των τελετών που πρωτοστατούσαν. Οι αμύητοι τους έβλεπαν ως ανθρώπους – λύκους αγνοώντας φυσικά την ουσιαστική σημασία της αμφίεσης τους ( Δηλαδή για να καταλάβω τότε και σήμερα αν κάποιος δει ανθρώπους με τομάρια λύκων θα πούνε ότι είναι Λυκάωνες!;! Δεν νομίζω να ήταν τόσο ηλίθιοι οι τότε Αρκάδες ή οι αρχαίοι Έλληνες!!!! ).

Οι τελετές ανθρωποθυσιών ,παρά το γεγονός ότι εντάσσονταν μέσα στα πλαίσια του γενικότερου συμβολισμού που ίσως να αποτελούσαν μέρος των διαδικασιών μυήσεως σε άλλους πολιτισμούς (Αρχαίοι Φοίνικες, Ιουδαίοι)  , σε καμιά περίπτωση , δε θα πρέπει να αποδοθούν ως γνώρισμα της ευρύτερης θρησκευτικής λατρείας των αρχαίων Ελλήνων.

Σημαντική επισήμανση σε αυτό τον ισχυρισμό αποτελούν οι γραφές του Παυσανία , όπου αναφέρεται ο Κέκροπας , μεταγενέστερος του Λυκάωνα, ο οποίος  προς τιμή του Δία, θέσπισε τους πελάνους (είδος γλυκίσματος) , με σκοπό την ευαρέστηση του θεού.

Κατά τον Πλούταρχο («Περί δεισιδαμονίας») , είναι πολύ πιθανό η φήμη περί ανθρωποθυσιών στα βουνά της Αρκαδίας να εξαπλώθηκε με σκοπό την διαφύλαξη της ιερότητας των μυστηρίων τόσο από τους αμύητους όσο και από τους βέβηλους!!!!

Εξάλλου,  όπως εκτέθηκε και πιο πάνω, βασικό στοιχείο στην όλη εξήγηση αποτελεί η διερεύνηση του συνθετικού  –Λυκ , που έλκει τη ρίζα του από την αρχαία ελληνική λέξη Λύκη (φως), από την οποία παράγονται οι λέξεις λύχνος, λυκόφως ( Λυκό-φως ) , (λατινικά Lux=φως) .

Κατά συνέπεια, από τα λίγα  ανωτέρω εκτεθέντα στοιχεία, με δεδομένη την βαθύτερη γνώση και ευσέβεια των αρχαίων Αρκάδων και των Ελλήνων γενικότερα, παραμένει ακόμα  αμφίβολο αν  πράγματι τελούνταν  ανθρωποθυσίες που αγγίζουν τα όρια μιας ευρύτερης διαστροφικής τακτικής λατρείας. Καμία αναφορά ως σήμερα δεν υπάρχει για ανθρωποθυσίες από τους Έλληνες!!!!

Ας δούμε όμως έναν Λυκάνθρωπο ( Λυκάωνα )  που έγινε Ολυμπιονίκης!!!!

Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, “Φυσική Ιστορία”, βιβλίο VIII, XXXIV.

Μεταφορά στην δημοτική: Δημήτρης Σκουρτέλης

“Δεν μπορώ να μην υποστηρίξω με πλήρη εμπιστοσύνη πως οι ιστορίες ανθρώπων που μεταμορφώθηκαν σε λύκους και μετά επέστρεψαν στην αρχική τους μορφή είναι ψεύτικες!!!! Αλλιώς, θα έπρεπε να πιστέψουμε πως όλες οι αφηγήσεις που προήλθαν από πολλές εμπειρίες πολλών αιώνων είναι ψεύτικες. Αλλά, θα καταδείξουμε την προέλευση αυτής της λαϊκής δεισιδαιμονίας, που είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, που πιστεύει πως οι λυκάνθρωποι είναι άνθρωποι που τους έχουν καταραστεί.

Ο Ευάνθης, που δεν είναι και σε υποτιμημένη θέση ανάμεσα στους συγγραφείς της Ελλάδας, γράφει πως οι Αρκάδες έχουν μια παράδοση:

Πως, από το γένος κάποιου Άνθιου, διαλέγεται ένας με κλήρωση μέσα από την οικογένειά του. Τον πάνε σε κάποιο βάλτο στην περιοχή, και, αφού κρεμάσει τα ρούχα του σε μια βαλανιδιά, κολυμπάει μέχρι να φτάσει σε μια έρημη περιοχή. Εκεί μεταμορφώνεται σε λύκο και ενώνεται σε αγέλη με τους άλλους όμοιούς του για εννιά χρόνια. Αν, σε αυτό το διάστημα μπορέσει να απέχει από το να γευτεί ανθρώπινο κρέας, επιστρέφει στον ίδιο βάλτο, τον διασχίζει κολυμπώντας, και εκεί επανακτά την αρχική του μορφή, μόνο που δείχνει εννιά χρόνια μεγαλύτερος από όσο έδειχνε πριν. Ο Ευάνθης προσθέτει μια ακόμα πιο απίθανη πληροφορία, πως βρίσκει τα ίδια ρούχα.

Παρόμοια, ο Απόλλας, που έγραψε για τους Ολυμπιονίκες, συμπληρώνει πως στην θυσία που έκαναν οι Αρκάδες στον Λύκιο Δία με ανθρώπινο θύμα, ακόμα και στις μέρες του, ο Δαμάνετος ο Φαρράσιος γεύτηκε τα εντόσθια ενός αγοριού που είχε θυσιαστεί και μεταμορφώθηκε σε λύκο. Στη συνέχεια, έγινε πάλι άνθρωπος δέκα χρόνια μετά. Τότε άρχισε να προπονείται στην αθλητική πυγμαχία, και ήρθε νικητής από την Ολυμπία.”

Η λυκανθρωπική παράδοση συνεχίστηκε και κατά την επικράτηση του Χριστιανισμού!!!! 

Έπί  αυτοκράτορος Δεκίου ( 249 – 251 μ.Χ. ) ένας νέος Χριστιανός ο Ρεπροβέ, που αργότερα μετονομάστηκε Χριστόφορος ,  ανακηρύχτηκε άγιος σκυλοκέφαλος!!!! Σύμφωνα με τον Μεγάλο Συναξαριστή της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο άγιος αυτός που ονομάστηκε ήταν ένας λυκάνθρωπος ( Λυκάωνας ),  (<< Οι οδόντες του εξέρχονται έξω του στόματος του, ως του χοίρου, η δε κεφαλή του είναι ως του σκύλου…. >> ) όπου μέχρι σήμερα  το σύμβολο του λυκάνθρωπου επιβιώνει στις αγιογραφίες ορθοδόξων ναών με τον σκυλόμορφο  Άγιο Χριστοφόρο, όπου δεν ήταν ο μόνος!!!!

Μπορούμε να πούμε πως ο λύκος έχει << ενεργό ρόλο >> στη θρησκεία. Εμφανίζεται συχνά σε αρκετά εδάφια της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, σε εικόνες, αγιογραφίες. Μπορώ να σας αναφέρω πολλά σημεία ιδιαίτερα των γραφών. Δηλαδή:

 

Στην Παλαιά Διαθήκη, στη << Γένεσις >> (49,27) λέει << Βενιαμίν λύκος άρπαξ το πρωινόν έδεται έτι και εις το εσπέρας διδώσι τροφήν >>, ο Ιερεμίας (5,6) αναφέρει << λύκος έως των οικιών ωλόθρευσεν αυτούς >> και ο Ιεζεκήλ. << οι άρχοντες αυτής εν μέσω αυτής ως λύκοι αρπάζοντες αρπάγματα του εκχέαι αίμα, όπως πλεονεξία πλεονεκτώσι >>. Στην Καινή Διαθήκη τώρα, στο Κατά Ματθαίου ευαγγέλιο (10,16) γράφει << Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων >> και στο Κατά Ιωάννην << Και ο λύκος αρπάζει και σκορπίζει τα πρόβατα >>.

 

Εδώ και πολλά χρόνια ο λύκος αντιμετωπίζεται από τους ανθρώπους και μαζί από το θρησκευτικό δόγμα ως μορφή κακού!!!! Συμβολίζει ένα φάσμα αρνητικών καταστάσεων, διάφορες και διαφορετικές μορφές του σατανά, για παράδειγμα ο λύκος μπορεί να συμβολίζει τον ίδιο τον διάβολο, κάποιο σατανικό πνεύμα, τη δολοφονική τάση, την καταστροφή, κάποιο δυσάρεστο οιωνό, τη λαιμαργία και γενικά φοβικές καταστάσεις, αμαρτήματα και την κακή πνευματικότητα. Μέχρι και σήμερα λέμε << πεινάω σα λύκος >> , πράγμα το οποίο προέρχεται από παλιά γεγονότα, όταν οι λύκοι, ακολουθώντας, βέβαια, τη φυσική τους επιταγή και ορμή, έκαναν επίθεση σε κοπάδια και έτρωγαν τα ζώα των βοσκών. Τότε, βέβαια, οι άνθρωποι βιάστηκαν να κακό χαρακτηρίσουν τον λύκο, δίχως να αναλογιστούν τη φύση του, η οποία φυσικά τον δικαιολογεί για τις πράξεις του!!!! Όμως κυρίως έμμεσα, μέσα από τις παραβολές, τις παρομοιώσεις των γραφών της, όπου ο λύκος, όπως είπαμε, συμβολίζει το κακό, τον διάβολο κτλ. Βέβαια, στις γραφές ο λύκος παρουσιάζεται και ως αμαρτωλός (Σοφία Σειράχ 13,17 << τι κοινωνήσει λύκος αμνω. Ούτως αμαρτωλός προς ευσεβή >>, δηλαδή,  ποια σχέση υπάρχει μεταξύ λύκου και αμνού; Τέτοια όπως και μεταξύ και ευσεβούς) καθώς παραλληλίζεται και με τους αιρετικούς (Πράξεις Αποστόλων 20,29 << εγω γαρ οιδα τουτο, ότι εισελεύσονται μετά την αφιξιν μου λύκοι βαρεις εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου >>, δηλαδή, << εγώ γνωρίζω αυτό∙ ότι μετά την έλευσή μου αυτή και την αναχώρηση θα εισέλθουν μεταξύ σας ψευδοδιδάσκαλοι και αιρετικοί, σαν άγριοι λύκοι, οι οποίοι δεν θα λογαριάζουν καθόλου τα λογικά πρόβατα του Χριστού, αλλά θα προσπαθούν να τα παρασύρουν στις πλάνες τους και να κατασπαράξουν ψυχικώς >> ). Η επίθεση αυτή κατά του λύκου πραγματοποιούνταν και μέσα από τις παραδοσιακές λαϊκές δοξασίες και ιστορίες, με τις οποίες συμπορεύεται συνήθως και η Εκκλησία!!!!

 

Όλη αυτή η παραφιλολογία, αν θες, η παραπληροφόρηση για τον λύκο, δημιούργησε έναν λανθασμένο μύθο γύρω από το όνομά του. Κυρίως στα ορεινά χωριά∙ οι άνθρωποι τον πήραν από φόβο και υιοθέτησαν διάφορες μεθόδους (εξελισσόμενες μάλιστα, παγίδες και άλλα τεχνάσματα, έως το κυνήγι) για να τον απομακρύνουν, πράγμα που οδηγούσε όλο και περισσότερους λύκους στο να θανατώνονται, ύστερα, το κυνήγι, όπως ανέφερα, δεν γίνεται πάντα για βιοποριστικούς λόγους ούτε πιάνει κανείς το όπλο μόνο για άμυνα!!!! Αντίθετα, η αναισθησία ωθεί τους ανθρώπους σ’ αυτό και μάλιστα, αυτοί που έχουν ήδη την προκατάληψη για το λύκο, όταν θα βγουν για κυνήγι θα επιδοθούν σ’ αυτό με περισσότερο ‘ζήλο’, με μένος ίσως και θα τον χρησιμοποιήσουν και ως ‘τρόπαιο’ ή θρίαμβο επί του κακού!!!! Πράγματι, η θρησκεία μας αυτό κηρύττει και υποστηρίζει, πως όπως όλοι μας έτσι και ο λύκος είναι ζώο του Θεού, ο οποίος << τα πάντα εν σοφία εποίησεν >>, επομένως υφίσταται λόγος που υπάρχει καθένας από εμάς και καθένα από τα ζώα. Όμως, αν αναλογιστεί κανείς τις εποχές εκείνες από τις οποίες εκείνες από τις οποίες ξεκίνησαν οι προκαταλήψεις, τα παραμύθια –από πότε εξιστορείται η << κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός λύκος >>!;!- θα κατανοήσει ότι μιλάμε για πολύ διαφορετικές εποχές,, με διαφορετικούς ανθρώπους, συνήθειες, ποιότητα ζωής, παιδεία και μορφωτικό επίπεδο. Και σ’ αυτά δεν διαφέρουν και οι τότε ιερείς. Άρα, είναι εν μέρει λογικό να δημιουργούνται τέτοιες προκαταλήψεις και μυθοπλασίες με τέτοιο κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο και να διαιωνίζονται ακόμη και από την εκκλησία∙ και ξέρετε ίσως και να μην είχαν συνειδητοποιήσει οι ιερείς τότε (και τώρα, καθώς και στη σημερινή εποχή έχουμε παρόμοια δείγματα), ότι με τις παραβολές, τις παρομοιώσεις και όλες αυτές τις ιστορίες με τον << κακό λύκο >>, θα συνέβαλαν στη φυσική του καταστροφή!!! Δεν πιστεύω πως ο λύκος παρουσιάζει κάποια διαφορά η ιδιαιτερότητα σε σχέση με τα άλλα ζώα που ζουν ελεύθερα στη φύση. Είναι άγριο, όπως λέμε, γιατί δεν είναι εξημερωμένο. Και κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να ημερώνονται τέτοια ζώα!!!! Όπως, λοιπόν, και η αρκούδα και το λιοντάρι έχουν βρεθεί στη θέση του << κακού >> κατά καιρούς, έτσι και ο λύκος!!!! Απλά ίσως επειδή απαντούμε πιο συχνά τον λύκο από ό,τι το λιοντάρι για παράδειγμα και επειδή είναι πιο συνδεδεμένος με την ορεινή ζωή, ίσως γι’ αυτό να δημιουργήθηκε όλο αυτό το ‘φαινόμενο’ και κατ’ επέκταση, δυστυχώς, ο τρόμος και το μίσος!!!! Και η άγρια ζωή είναι κομμάτι αυτού του αγνώστου. Γι’ αυτό ο λύκος και άλλα ζώα, σε μικρότερο βαθμό, δέχτηκαν αυτήν την επίθεση. Ο άνθρωπος όταν φοβάται επιτίθεται. Και πολλές φορές δεν κατανοεί ή δεν σκέφτεται πως απέναντί του έχει ένα ζώο, όχι κάποιο νοήμον ον, που έχει μια άλφα συμπεριφορά, βασιζόμενη στα φυσικά του ένστικτα, αυτά που του έδωσε ο Θεός!!!! Να  μην ξεχνάμε όμως τα τερτίπια των Καθολικών ξεκινώντας την ιερά εξέταση όπου προήλθε από το Βυζάντιο για να μην κατηγορούμε συνέχεια τους Καθολικούς συνέχεια και όπως έχω ξαναπεί τα εξιλαστήρια θύματα ήταν ο Λύκος και οι Λυκάωνες κτλ. κτλ.!!!!

 

Για αυτούς που λένε άλλα και επιμένουν ότι δεν υπήρχαν αναφορές για λύκους και Λυκάωνες στην αρχαία Ελλάδα αν και έχω δώσει τόσα στοιχεία θα δώσω λίγα ακόμα:

Έντονη είναι η παρουσία του λύκου στην αρχαία ελληνική μυθολογία = αρχαία ιστορία= ιστορία!!!!

Τον συναντάμε στη συνοδεία της θεάς Αρτεμης μαζί με άλλα ζώα. Ο θεός Απόλλωνας συχνά αναφέρεται ως Λύκειος!!!! Αυτή είναι μια επίκληση του Απόλλωνα ως θεού του φωτός που δηλώνει την καταγωγή των λέξεων λυκόφως και λυκαυγές, δηλαδή το σούρουπο και τη χαραυγή!!!! Τα νομίσματα του Άργους που είχε προστάτη το θεό Απόλλωνα διακοσμούνταν με λύκους περίπου έως τον 5ο αιώνα π.Χ!!!! Ένας μπρούτζινος λύκος υπήρχε σε ένα από τα πιο φημισμένα ιερά του Απόλλωνα, το μαντείο των Δελφών, πιθανότατα σε ανάμνηση του λύκου που σκότωσε ένα ληστή του ναού σε μικρή απόσταση από το ιερό και ύστερα οδήγησε σε αυτόν τους προσκυνητές!!!! Στο νότιο άκρο της Ακρόπολης υπάρχουν τα ερείπια του Λυκείου, ενός κτιρίου που χρησιμοποιούνταν ως χώρος λατρείας του θεού Απόλλωνα. Στον ίδιο χώρο δίδαξε και ο Αριστοτέλης την εποχή που έγραφε το << Περί ζώων ιστορία >>!!!! Το κεφάλαιο που αφιερώνει στους λύκους συμπεριλαμβάνει τον μύθο της γέννησης του Απόλλωνα στη νήσο Δήλο. Σύμφωνα με το μύθο η μητέρα του Απόλλωνα, Λητώ, μεταμορφωμένη σε λύκο και συνοδευόμενη από μια αγέλη λύκων ταξίδεψε από τη γη των Υπερβορείων για να έρθει ως τη Δήλο!!!! Λύκος ονομάζεται και ο βασιλιάς που υποδέχτηκε φιλόξενα τους Αργοναύτες στον Άδη!!!! Ενα βασιλιά Λύκο αναφέρει στα έργα του << Ηρακλής >> και << Αντιόπη >> ο Ευριπίδης!!!!  Ο λύκος πρωταγωνιστεί σε πολλούς μύθους του Αισώπου που έχουν κάνει το γύρω του κόσμου καθώς και στις παραδόσεις, στις παροιμίες και στα παραμύθια της νεότερης Ελλάδας!!!!

Αν δεν λάβουμε υπόψιν όλα αυτά ας δούμε τοπωνύμια τα οποία είναι από την αρχαιότητα όπου δεν δινόταν έτσι για λόγο χάρης:

Πολλά είναι και τα τοπωνύμια που υποδηλώνουν την παρουσία του λύκου στην Ελλάδα, όπως τα χωριά Λυκοτρίχι Δωδώνης, Λυκόστομο Καβάλας, Λοκοστάνη Δωδώνης, Λύκος Φιλιατών, Λύκοι Εδεσσας, Λυκοδρόμι Ξάνθης, Λυκόβρυση Αττικής. Τοποθεσίες σε πρηνές περιοχές με ονόματα όπως Λυκορράχη, Λυκόρεμα, Λυκόλακκα κτλ. είναι πολύ συνηθισμένες!!!! Εκπληκτικά μεγάλος είναι ο αριθμός των τοπωνυμίων που έχουν σχέση με το λύκο και στην Πελοπόννησο κάτι που υποδηλώνει την μέχρι πρόσφατα παρουσία του, όπως τα χωριά Λυκοποριά Κορινθίας, Λυκότραφος Μεσσηνίας, Λύκισσα Πυλίας, Λυκόσουρα Μεγαλόπολης, Λυκοτρύπι Ναυπλίας κτλ. κτλ.!!!!

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει τέτοια ιστορία αλλά και ιστορίες κρυφής γνώσης για τους Λυκάωνες και τόσα τοπωνύμια όπου έχουν σχέση με τους Λυκάωνες και Λύκους!!!!

Αν και θα ήθελα να γράψω και άλλα θέματα για τους Λυκάωνες έγραψα αυτά διότι κάποιοι δεν πείστηκαν από τα στοιχεία που έδωσα από την αρχαιότητα για πρώτη φορά ( αυτή είναι η δεύτερη ). Τρίτη δεν θα υπάρξει όχι έλλειψης στοιχείων αλλά λόγο ότι εσείς που λέτε ότι δεν υπάρχουν Ψάχτε και λίγο μόνοι σας και μην κάνετε ( αντιγραφή από εδώ μετατρέποντας τα και τα παρουσιάζεται αλλού )!!!! Δεν θα συνεχίσω άλλο με στοιχεία από την αρχαιότητα στο επόμενο άρθρο θα απασχοληθούμε με άλλα θέματα!!!!

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!