Σχετικά με την μέση γη part 10

ΜΕΣΗ ΓΗ part 10

Στην προηγούμενη αναφορά μου ήμασταν ακόμη στην Πελοπόννησο,. Λοιπόν ακόμη στην Πελοπόννησο είμαστε για αναφέρω ένα ακόμη παράξενο άλλα και ωραίο σπήλαιο. Όπως είπα υπάρχουν πολλά διάσημα και ωραία άλλα και τεραστία δυστυχώς όμως δεν μπορώ να τα αναφέρω όλα γιατί αν το έκανα αυτό θα χρειαζόμουν 10 βιβλία να τα γράψω, για αυτό να με συγχωρείτε αν άφησα κάπoια απ’ έξω που ίσως να ξέρετε εσείς…. αν θέλετε μπορείτε να με ρωτήσετε για οποιοδήποτε σπήλαιο ή και για οτιδήποτε άλλο  θέλετε κάτι, αν δεν έχω πάει θα βρω πληροφορίες ή μπορεί και να πάω γιατί ήδη έχω  προγραμματίσει αποστολή για κάποια σπήλαια που δεν έχω δει άλλα ούτε έχω πατήσει. Στην Αργολίδα περνώντας το χωρίο Τραχειά και περνώντας τον δρόμο για το Πόρτο Χέλι μόλις αρχίζετε και ανεβαίνετε το όρος Δίδυμα εκεί κοντά στους πρόποδες υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο χωρίο όπου ονομάζετε Πελεή. Έκτος από μια οικογένεια τσοπάνηδων δεν μένει κανείς πια εδώ και δεκαετίες.

Εκεί γνώρισα έναν γέρο βοσκό με τον γιο του. Τον Γ Μπελεσιώτη ηλικίας 79 και τον γιο του Δ Μπελεσιώτη, με φίλεψαν κρασί ελιές τυρί και ζυμωτό ψωμί. Τους είπα ότι είχα προορισμό μου το μοναστήρι του Άγιου Γεώργιου η αλλιώς όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι  ( ΤΟΥ ΑΥΓΟΥ ). Μου έπιανε ότι είναι καμία 10 χιλιόμετρα από το χωρίο τους, ότι μέχρι τα μισά είναι καλός ο χωματόδρομος άλλα από εκεί και πέρα χαλάει και θα ήθελα καλό αγροτικό με διπλά διαφορικά για να πάω. Τους ευχαρίστησα για αυτά που με φίλεψαν και πήρα το δρόμο για το μοναστήρι. Η ονομασία που έχουν δώσει οι ντόπιοι ( ΤΟΥ ΑΥΓΟΥ ) έχει πολλές παραλλαγές. Θα σας αναφέρω μια από αυτές. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το 1705 είχαν πάει για να ευλογηθούν δύο ξαδέρφες από την περιοχή. Η μια πίστευε πολύ στον θεό ενώ η άλλη όχι, αρχίσανε με τον ηγούμενο να μιλάνε για την λευτεριά της πατρίδας, ο ηγούμενος τους είπε ότι πρέπει να υπάρχει θέληση και πιστή για την λευτεριά άλλα και πιστή στον θεό. Τότε η μια από τις ξαδέρφες που δεν πίστευε του είπε αν υπήρχε πράγματι ο θεός και τον πιστεύουν τόσοι Έλληνες θα τους είχε αφανίσει τους Τούρκους και θα ήμασταν ελεύθεροι. Σε ότι και να της έλεγε ο ηγούμενος φαινόταν πυρ και μανία η κοπέλα. Ξέχασα να σας αναφέρω ότι είχαν και οι δυο τα μωρά τους μαζί όπου δεν ήταν πάνω από 3 μηνών. Προσπαθούσε να την ηρεμήσει η ξαδέρφη της μα τίποτα, από ντροπή η αδελφή της έκανε να φύγει μα την ακλούθησε και η άλλη, βγαίνοντας από το μοναστήρι μπροστά από την είσοδο στεκότανε επιβλητικά ένα παλικάρι πανέμορφο επάνω σε ένα άσπρο άλογο!! Φεγγοβολούσε και αυτός και το άλογο του λες και ο ήλιος ήταν από πίσω τους. Κοντοστάθηκαν και οι δύο, τότες το παλικάρι είπε στις 2 ξαδέρφες. Αν πετάξω από εδώ που βρίσκομαι ένα αυγό στο γκρεμό λέτε να σπάσει; Αυτή που δεν πίστευε του είπε. Εσύ τι λες άνθρωπε μου είναι δυνατόν να μην σπάσει!! Η άλλη του απάντησε αν πιστεύεις στον κύριο μας και του ζητήσεις να μην σπάσει το αυγό αυτό δεν θα σπάσει. Τότε ο καβαλάρης απάντησε στην γυναικά εφόσον πιστεύεις ότι άμα το ζητήσεις από τον Κύριο μας γιατί δεν πετάς το μωρό σου στο γκρεμό και ζήτησε του να μην πάθει τίποτα για να αποδείξεις στην ξαδέρφη σου ότι υπάρχει ο κύριος μας. Με μιας έβγαλε το παιδί της από τα σφακιά κάνοντας την προσευχή της στον Χριστό ετοιμάστηκε να πετάξει το παιδί της μα την διέκοψε η ξαδέρφη της. Είσαι τρελή πιστεύεις ότι σου λέει ο πρώτος τυχόν; Βούτηξε το αυγό από τον καβαλάρη και το πέταξε στο γκρεμό όπου έγινε 1000 κομμάτια. Η ξαδέρφη της την κοίταξε στα μάτια και της είπε. Δεν ζήτησες πραγματικά από τον Κύριο μας να το προστατέψει, προτού προλάβει να την σταματήσει η ξαδέρφη της πήδηξε μαζί με το μωρό της στον γκρεμό μπροστά στα έκπληκτα μάτια της. Ουρλιάζοντας και καταριόνταν τον καβαλάρη για τον χαμό της ξαδέρφης της και του μωρού της, της είπε ο καβαλάρης. «Γιατί βρίζεις και θρηνείς  η ξαδέρφη σου είναι μια χαρά γιατί το πίστεψε είναι κάτω στο ποτάμι και πλένει το μωρό της …..» σιγά σιγά εξαφανίστηκε μπροστά στα έντρομα μάτια της. Κατάλαβε ότι ήταν ο Άγιος Γεώργιος αμέσως έτρεξε από το μονοπάτι όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να δει την ξαδέρφη της και αν της έλεγε αλήθεια ο Άγιος, έκανε 20 λεπτά να κατέβει το μονοπάτι όταν έφτασε στο ποτάμι έμεινε με ανοιχτό το στόμα όταν είδε την αδελφή της να πλένει τον ανιψιό της. Ξέσπασε σε κλάματα και οι δυο ξαδέρφες αγκαλιστήκανε, από τότε η αδελφή της δεν ξανά αμφέβαλε για τον θεό και πίστευε όσο και η αδελφή της. Το μοναστήρι δεν ξέρει κανείς με σιγουριά ποτέ χτίσθηκε άλλοι λένε το 1670 άλλοι το 1699, είναι ένα μοναστήρι κτισμένο στην άκρη του γκρεμού έχει μια αποθήκη την εκκλησία του στο εσωτερικό και 5 κλίνες για τους καλόγερους. Βασικά είναι πολύ μικρό το μοναστήρι, μπαίνοντας από την πόρτα ανεβαίνει κανείς τα σκαλάκια και φτάνει στα κελία των μοναχών όπου είναι πολύ στενά αμέσως δεξιά βρίσκεται η εκκλησία με απίστευτης ομορφιάς αγιογραφίες άλλα και ένα πανέμορφο τέμπλο, βγαίνοντας από την εκκλησία δεξιά υπάρχει άλλη μια σκάλα που ανεβαίνει στο καμπαναριό και στην μικροσκοπική χωρίς προστατευτικά ταράτσα! Πίσω από το καμπαναριό σε δύο μετρά ύψος υπάρχει ένα σπήλαιο όπου ανήκει στο μοναστήρι και δεν υπάρχει ονομασία. Εκεί μπαίνοντας σε λίγα μετρά βάθος υπάρχουν κόκαλα από τους μοναχούς που έμεναν εκεί. Προχωράει και πιο μέσα μα δεν φαίνεται να βγαίνει πουθενά….. αν κάποιος όμως είναι λίγο παρατηρητικός και δεν βιάζεται τότε θα δει μια μικρή τρύπα στο τέλος δεξιά. Η τρύπα αυτή δίνει την αίσθηση ότι μέχρι εκεί πάει, η τρύπα είναι κλεισμένη με μια πέτρα 1,70 χ1,60 η αλήθεια είναι ότι είναι βάρια και θα χρειαστείτε ένα χεράκι ή δύο να σας βοηθήσουν να την τραβήξετε λίγο για να περάσετε. Υπάρχει ολόκληρη γαλάρια όπου μετά από 200 -250 μετρά καταλήγει σε μια σάλα μεγάλη  όπου συνεχίζει και πάλι. Στην σάλα αυτή βρήκα μονό λυχνάρια άλλα και πατημασιές από ανθρώπους. Ήθελα να συνεχίσω όταν είδα μια ταμπέλα από παλιό ξύλο σχεδόν σάπιο όπου έγραφε με κόκκινα γράμματα όπως αυτά που έχουν οι Αγιογραφίες. Προσοχή δαιμόνια!!! Δεν έδωσα σημασία προχώρησα αρκετά όπου έφτασα σε ένα σημείο όπου σταματούσε από έναν βράχο που ήταν στο δρόμο μου, προσπάθησα να σπρώξω μα τίποτα έτσι αποφάσισα να γυρίσω πίσω. Πρώτου γυρίσω έκανα να ξαποστάσω μέσα στην γαλαρία, η ησυχία ήταν πολύ ενοχλητική ώσπου την τάραξαν  ψίθυροι!! Ξαφνιάστηκα!!  Είπα ότι κάποιοι έρχονται και αφουγκράστηκα καλύτερα, ήταν ένα αλλόκοτο πράγμα όπου ρωτάνε από παντού ακαταλαβίστικα λόγια, ήταν σαν να μιλάγανε πολλοί μαζί μα δεν καταλάβαινα τι έλεγαν. Χωρίς πανικό έφυγα και γύρισα στο μοναστήρι πίσω. Δεν ξέρω τι ήταν αυτές οι ομιλίες άλλα ήταν κάτι που το έζησα προσωπικά. Η περιοχή γύρω από το μοναστήρι μιλάνε για το καρούζι που έβγαινε κάτω στο ποτάμι και έκανε εκκωφαντικό θόρυβο ξεριζώνοντας δένδρα άλλα και μαστιγώνοντας  τα βράχια του ποταμού!!! Πράγματι αν κατεβείτε στο ποτάμι όπου μπορείτε πλέον να πάτε με αυτοκίνητο αν περπατήσετε θα δείτε ότι τα βράχια του ποταμού όπου είναι τεραστία στην κορφή τους είναι λες και κάποιος τα έχει κόψει με πριόνια. Το καρούζι λέγεται ότι ήταν ένα είδος δρακόσαυρας σαν κροκόδειλος μεγάλη μονό που μπορούσε και πετούσε!!  Δεν το σκότωσε ο Άγιος Γεώργιος λέγεται ότι τα ιπτάμενα φώτα το μάζεψαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μοναχών το 1844 μετά από παρά πολλές προσευχές!! Η περιοχή μέχρι και σήμερα θρύβει από αναφορές από ιπτάμενα φώτα όπου πετούν σε όλη την περιοχή από Δίδυμα, Πόρτο Χέλι, Σπέτσες, νήσος Δοκός και πάλι Δίδυμα…….. δεν είναι φωτεινοί γιατί οι αναφορές των μοναχών άλλα και των ντόπιων λένε για πολλά και πολύχρωμα φώτα τα όποια γυρνάνε γύρω γύρω, όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι έχουν να κάνουν με Α.Τ.Ι.Α. το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε πριν πολλά χρόνια οι ντόπιοι προσπαθούν με επιτυχία να το κρατούν αναστυλωμένο.

Στην Εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου στην τοποθεσία  κακιά σκάλα εκεί όπου έχουν ανοιχτεί τα τούνελ για την διευκόλυνση των αυτοκινήτων, λέγεται από την μυθολογία ότι εκεί ζούσε ο Προκρούστης. Ήταν ένας κοινός εγκληματίας, το ύψος του ήταν πολύ κοντό, είχε φτιάξει ένα κρεβάτι και όποιος πέρναγε από εκεί τον έπιανε τον ξάπλωνε στο κρεβάτι και άμα τα ποδιά του θύματος εξείχαν από το κρεβάτι έκοβε από εκεί που εξείχαν και μετά τους λήστευε! Ώσπου πέρασε ο Θησέας και τον σκότωσε λυγίζοντας 2 κυπαρίσσια, έδεσε το κάθε πόδι του στο κάθε κυπαρίσσι και υστέρα άφησε τα κυπαρίσσια να κάνουν την δουλειά τους σκίζοντας τον Προκρούστη στην μέση!! Λέγεται ότι εκείνη την εποχή είχε τεραστία δένδρα και το δάσος ήταν πυκνόφυτο στην περιοχή, αν και σήμερα δείχνει ένα τελείως διαφορετικό τοπίο. Ένα τοπίο βραχώδες με παρά πολλά σπήλαια γνωστά ως και τα σπήλαια της κακιάς σκάλας!! Άλλα  συνδέονται αναμεταξύ τους και άλλα όχι, όλη η περιοχή θυμίζει Ελβετικό τυρί όχι τόσο έξω όσο μέσα!!

Πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αλλά και μετά και στην περίοδο της χούντας  πολύ τσοπάνηδες από τα Μέγαρα  αλλά και από την Ελευσίνα  δεν πλησίαζαν με τα κοπάδια τους καθόλου την συγκεκριμένη περιοχή. Αυτό το κανάνε γιατί την περίοδο που προανέφερα βγαίναμε από τις τρύπες οι Φριξέλες ή αλλιώς οι Γκάκουλοι!! Λένε ότι είναι κάποια όντα που το ύψος τους δεν ξεπερνά τους 60 πόντους είναι ντυμένα και έχουν σκούρο καφέ χρώμα το δέρμα τους, έχουν όπλα ( !!!) όπως σπαθιά ή τσεκούρια και είναι πολύ φασαριόζικα. Τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους είναι πολύ άσχημα σαν να έχουν καεί (!!) και να έχουν εγκαύματα! Όταν έβγαιναν από τα σπήλαια αυτά βγαίνανε κατά ντουζίνες και κάνανε επιθέσεις στα ζωντανά των τσοπάνηδων. Δεν κάνανε τις εμφανίσεις τους συχνά αλλά όταν τις κάνανε γινόταν όλεθρος. Ο Ιωάννης Κατσογιάννης όπου μου είπε την ιστορία αυτήν μου είπε ότι πριν τον πόλεμο ο δήμαρχος Μεγάρων τότε είχε κάνει έκλυση στην τότε κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη της το θέμα αυτό και να στείλει απόσπασμα του στρατού για να τα εξολοθρεύσει. Δυστυχώς όσο και να έψαξα για αυτές τις αναφορές στο δημαρχείο μου είπανε ότι μετά τον πόλεμο πολλά αρχεία τα είχαν καταστρέψει οι Γερμανοί. Αν και έχω μπει σε πολλές σπηλιές της περιοχής δεν έχω δει ή ακούσει κάτι το αξιοπερίεργο εκεί μέσα…….. Στην Αττική υπάρχουν πολλά σπήλαια, στην Πάρνηθα, στην Πεντέλη, στην Ακρόπολη, στον Λυκαβήτο, στον Υμηττό, στο Λαύριο, στο Σχιστό, στον Διόνυσο, στην Βαρυμπόμπη, στα Τουρκοβούνια, στην Βουλιαγμένη κ.τ.λ. Όπως καταλαβαίνετε για να τα αναφέρω όλα μονό της  Αττικής θα ήθελα 2 βιβλία, θα αναφέρω 2-3  περιληπτικά ίσα ίσα για να μπούμε στο θέμα όπως έχω ξαναπεί.

Η λίμνη της Βουλιαγμένης είναι μια λίμνη που δεν υπάρχει όμοια της στον κόσμο, ίσως είναι η μεγαλύτερη υποβρύχια λίμνη με γλυκό νερό στον κόσμο!! Απέραντες υποβρύχιες γαλαρίες με περίεργες ρουφήχτρες όπου δημιουργούνται από το πουθενά όπως έχουν αναφέρει πολλοί δύτες, επίσης είναι και ανθρωποφάγα όπως την αποκαλούν κάποιοι δύτες, δεν έχουν άδικο παρά πολύ έμπειροι δύτες έχουν χάσει τα τελευταία 40 χρόνια την ζωή τους, άλλους τους έχουν βρει και άλλους δυστυχώς δεν τους ξανά είδε κανείς!! Έχει απέραντες υποβρύχιες λαβυρινθώδεις γαλαρίες όπου επεκτείνονται μέχρι την Αγία Παρασκευή!!!! Μπορείτε μέσω διαδικτύου να δείτε τον υπόγειο χάρτη της λίμνης Βουλιαγμένης από όπου ξεκινά και μέχρι που φτάνει.!!!

Υπάρχει μέσα στο νερό ένα συστατικό άλατο μεταλλεύματος  όπου κάνει το νερό την λίμνης ιαματικό κατά ένα τρόπο και πολλοί συμπολίτες μας πάνε και κάνουν τα μπάνια τους για να τους περάσουν κάποιες παθήσεις με μεγάλη επιτυχία!!! Υπάρχουν και κάποιες αναφορές από λουόμενους για περίεργα φαινόμενα!  Ο Δημήτριος Βαδόκας  μου είπε τα εξής πάω στην λίμνη 30 χρόνια και κάνω τα λουτρά για την αρθριτική ψωρίαση  όπου με παιδεύει χρόνια. Τον ρώτησα αν είχε αποτελέσματα. Μου είπε μετά από ένα χρόνο ήμουν μια χαρά άλλα μετά πήγαινα γιατί κάθε φορά όπου έκανα μπάνιο εκεί ένιωθε όλο και πιο καλά. ( Το 1989 είχα μείνει με την γυναίκα μου και με μια άλλη παρέα ως αργά, ο φύλακας  ως συνήθως ερχόταν και μας παρακαλούσε για να φύγουμε άλλα δεν θέλαμε. Τότε εκεί όπου ξεκινά  το υποβρύχιο στόμιο της λίμνης άρχισε το νερό να βγάζει πολλές μπουρμπουλήθρες όπου και τις βλέπαμε άλλα και της ακούγαμε, μετά από λίγα δευτερόλεπτα το νερό έκανε σαν να κοχλάζει χωρίς να βγάζει ατμούς άλλα πολύ έντονα, φοβηθήκαμε μήπως γινόταν κάποιος σεισμός, αποφασίσαμε να βγούμε έξω από το νερό κοιτάζοντας το νερό που κόχλαζε. Φωνάξαμε  τον φύλακα για να το δει και αυτός λέγοντας μας ότι δεν το είχε ξαναδεί  αυτό το φαινόμενο. Μετά από λίγα λεπτά είδαμε εκεί ακριβώς κάτω από τα νερά όπου κόχλαζαν ένα δυνατό φως!!! Λέω φως γιατί ήταν φως καθαρό!!! Κάθισε εκεί για τουλάχιστον 5 λεπτά και όπως εμφανίστηκε έτσι ακριβώς χάθηκε!!! Τα νερά εκεί που κόχλαζαν πήρανε μια κυκλική φορά όπου και δημιουργήθηκε μια δίνη με μια τέλεια τρύπα στην μέση και έπεφτε το νερό μέσα!!!! κράτησε για τουλάχιστον δέκα λεπτά ώσπου έκλεισε απότομα. Αν με ρωτήσεις τι ήταν δεν μπορώ να σου απαντήσω!! Άλλα πράγματι ήταν πολύ περίεργο!!     

Άλλη μια περίπτωση ήταν από έναν δύτη του λιμεναρχείου μαζί με το ταίρι του όπου δεν θέλουν να δημοσιεύσω το ονόματα  τους άλλα και τηνημερομηνία του συμβάν λόγο επειδή υπηρετούν ως υπαξιωματικοί  και δεν θέλουν να γίνει γνωστό για ευνόητους λογούς!! ( είχαμε μια κλίση από την διεύθυνση της λίμνης όπου είχαν χαθεί δύο δύτες έμπειροι, αμέσως σπεύσαμε στην περιοχή όπου και βουτήξαμε, τα νερά μέσα είναι επικίνδυνα στο σπήλαιο πρέπει ο δύτης να έχει καλή πλευστότητα και να μην αναταράσσει την λασπώδες άμμο με τά βατραχοπέδιλα του άλλα ούτε και να αναταράσσει τα επάνω τοιχώματα γιατί θα γίνει το ίδιο πράγμα ακριβώς ,θα έχει τεράστιο πρόβλημα στο που να πάει γιατί μπορεί να αποπροσανατολιστεί.

Για αυτό το λόγο υπάρχει ένα νήμα ειδικό όπου χρησιμοποιούν οι σπηλαιοδύτες αλλά και για όταν στα σπηλαία υπάρχουν πολλές γαλαρίες για να ξέρουν τον γυρισμό βλέποντας το νήμα που είναι ( ονομάζεται και νήμα της Αριάνδης ). Δεν αργήσαμε να βρούμε τα πτώματα των δύο δυτών όπου είχαν πνιγεί, όταν βγάλαμε τον πρώτο γυρίσαμε για τον δεύτερο, προτού φτάσουμε το πτώμα του εμφανίστηκε από το πουθενά μια μπάλα σε μέγεθος ποδόσφαιρου!! Αυτή η μπάλα είχε μια επιφάνεια όπως το σώμα μιας τσούχτρας μέσα του είχε αυτό φωτισμό!!! Άναβε και έσβηνε φαινόταν ένα είδος άγνωστου μέχρι τώρα οργανισμού!! Οι κινήσεις που έκανε μέσα στο νερό ήταν αστραπιαίες!! Μια ερχόταν από τα δεξιά μου μια από τα αριστερά μου, μια από κάτω μου μια στον σύντροφο μου καθίσαμε να το χαζεύουμε το πόσο γρήγορα πηγαινοερχόταν!!! Όταν λέω γρήγορα θα ήθελα να με πιστέψετε αλλά ξέρω ότι θα φάνει  τρελό εννοώ το εξής: υπολογίσαμε ότι τα 20 μέτρα για να τα διανύσει πρέπει να τα έκανε σε λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο!!!!! Κάποια  στιγμή μετά από την τρελή του πορεία δεξιά αριστερά πάνω κάτω σταμάτησε και άρχισε να πηγαίνει αργά σαν να ήθελε να μας παρατηρήσει!!! Όσο πήγαινε σαν τρελό ο φωτισμός του ήταν στο ζενίθ!! Όσο πήγαινε αργά μπορούσες να δεις τα εσωτερικά του να αναβοσβήνουν!! Αυτό κράτησε για 5 λεπτά και έφυγε τόσο γρήγορα που δεν είδαμε προς τα που πήγε!!! Πήραμε το πτώμα όπου και το βγάλαμε με επιτυχία και αυτό έξω. Κάναμε αναφορά σχετικά με το παράξενο αυτό συμβάν μα ο διοικητής μας είπε το εξής: « Δεν είναι ότι δεν σας πιστεύω, αν όμως γράψω κάτι τέτοιο στους ανώτερους μου θα πρέπει να σας περάσω από ψυχίατρους μετά …». Το αφήσαμε όπως ήταν και δεν ξανά μιλήσαμε σε κανέναν έκτος από εσάς για αυτό το πράγμα!! . Τα παιδιά αυτά και τα δύο είναι σκληραγωγημένα και δεν τρομάζουν εύκολα έχουν τελειώσει τα Ο.Υ.Κ. και αλλά τόσα πολεμικά σχολειά, ο ένας από αυτούς μου είπε φεύγοντας  « εγώ προσωπικά δεν ξαναμπαίνω εκεί μέσα……… δεν το ρισκάρω, ότι και να ήταν αυτό αν ήθελε να μας κάνει κακό θα το είχε πετύχει πολύ εύκολα…..».  Ίσως να ευθύνεται για τόσους θανάτους αυτό το παράξενο πλάσμα? Η αντικείμενο? Για τους πνιγμούς? Είναι ένα ή έχει και άλλα; Μπορεί όμως και από λάθος του δύτη. Το θέμα είναι όμως ότι όσοι βούτηξαν και πνιγήκανε εκεί μέσα ήταν έμπειροι δύτες με πολλές βουτιές στο ενεργητικό τους!!!  Δεν μπορώ να πω τίποτα τα συμπεράσματα δικά σας.

Στο Υμηττό επάνω λέγεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες σπηλαία και όλα με αναφορές παράξενων γεγονότων, λέγεται επίσης ότι έχει σκάφτει από την κυβέρνηση σε περίπτωση πολέμου, η βουλή άλλα και το επιτελείο στρατού θα μεταφερθούν στο εσωτερικό του βουνού!! Από την πίσω πλευρά στο Κορωπί στους πρόποδες του βουνού η περιοχή ονομάζεται Μπουρμπουτσάνα, σχεδόν στην κορυφή υπάρχει ένα εκκλησάκι του προφήτη Ηλία. Φτάνοντας εκεί αν συνεχίζεται βόρειο δυτικά για 600 μέτρα θα βρείτε ένα μικρό φαράγγι, αν το κατέβει κάποιος με προσοχή θα βρει ένα μικρό άνοιγμα στο τέλος του φαραγγιού όπου χωράει ένα άτομο την σειρά ξαπλωτό. Μπαίνοντας μέσα υπάρχει μια σάλα όχι πολύ μεγάλη όσο ένα δωμάτιο στο τέλος του δωματίου υπάρχουν στα τοιχώματα τρύπες!! Ολοστρόγγυλες τρύπες, είναι γύρω στις 20 με άνοιγμα 40 εκατοστά η μια!! Αν πάει κάποιος κοντά βγαίνει αέρας από εκεί άλλα και από κάποιες άλλες ακούγεται ένα περίεργο βουητό σαν να τρέχει ένας υπόγειος ποταμός!!! Το σπήλαιο οι ντόπιοι όπου το ξέρουν, το έμαθαν από τους παππούδες τους, έξω από το σπήλαιο προτούφτάσεικάποιος στο στόμιο υπάρχει ένας τεράστιος αρχαίος κύονας όπου εκεί είναι πεσμένος και είναι ο μισός μέσα στο χώμα, δεν υπάρχουν όμως πουθενά αρχαία τριγύρω έκτος και είναι θαμμένα, άλλα το φαράγγι αυτό το μικρό το άνοιγμα του από την μια πλευρά στην άλλη δεν είναι πάνω από 5 μέτρα, ώστε να πει κάποιος ότι εκεί τριγύρω υπήρχε ναός!!!

Εδώ θυμήθηκα έναν θρύλο που πλανιέται χρόνια πολλά μα παρά πολλά ίσως και χιλιάδες, τον λένε συχνά οι Κορωπιώτες άλλα και από την Παιανία!! Λέγεται ότι ο ένας κύονας που λείπει από τον ναό του Ποσειδώνα κοντά στο Σούνιο την πέταξε ο Ηρακλής από τα νευρά του στην αρχαία Κρωπία όπου βρίσκεται από τους πρόποδες της Μπουρμπουτσάνας γύρω στα 2 χιλιόμετρα ενώ το σημερινό Κορωπί στα 7, ο θρύλος λέει το εξής : είχε μια αψιμαχία με τον θείο του Ποσειδώνα. Λέγεται ότι ο Ποσειδώνας έλεγε στον Ηρακλή ότι ήταν δυνατός άλλα όχι τόσο ώστε αν εκσφενδόνιζε από τον ναό έναν κύονα δεν θα πέρναγε την αρχαία Κρωπία αλλά θα έπεφτε πιο μπροστά ίσως και στην πόλη. Ο Ηρακλής πέταξε με δύναμη τον κύονα όπου και χάθηκε, τόσο που ο Ποσειδώνας τον έχασε από τα μάτια του!! Έτσι ο κύονας δεν έπεσε στην αρχαία Κρωπία νευριάζοντας τον Ποσειδώνα όπου και καταράστηκε την πόλη με λέπρα!! Λέτε ο κύονας αυτός να είναι αυτός που πέταξε ο Ηρακλής; Χμμμμμ!! Εντάξει ας προσγειωθούμε, αυτό είναι ένας θρύλος που τον αναφέρουν  οι ντόπιοι δεν καταγράφεται πουθενά ούτε στην μυθολογία. Λοιπόν το σπήλαιο ονομάζεται λαμπερή σπήλια!! Αυτό γιατί πολλές φορές στο παρελθόν έχουν δει το στόμιο να λάμπει υπερβολικά όπως λένε, μα στην συνεχεία πολλές μπάλες φωτεινές έβγαιναν κάνοντας βόλτες πάνω από τον Υμηττό όπου χανόντουσαν στον ουρανό!! Φωτεινοί; Ίσως! Αν όχι; Τα συμπεράσματα δικά σας…… Μέχρι την επομένη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει.

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!