ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ part2
Στο προηγούμενο άρθρο σας ανέφερα διάφορους οικισμούς όπου ανάγονταν πολύ πίσω στο χρόνο, ορισμένα από αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και κυρίως επιγραμματικά. Έτσι και σε αυτό το άρθρο θα αναφέρω ακόμα παλαιότερους οικισμούς που έδρασαν σε αυτόν τον τόπο, το οποίο το καθένα από αυτά θεωρούνται πρόδρομοι του Ελληνικού πολιτισμού, του τελειότερου πολιτισμού που υπήρξε σε αυτόν τον πλανήτη. Σήμερα σχεδόν όλοι οι πολιτισμοί και όχι μόνο ο Δυτικός πολιτισμός όπως πολλοί λένε αλλά και ο λεγόμενος Ανατολικός πολιτισμός είναι λίγο έως πάρα πολύ επηρεασμένοι από τον Ελληνικό πολιτισμό και πίστεψε με αυτό ενοχλεί πάρα πολύ κόσμο και δεν μπορούν να το χωνέψουν, για αυτό και σήμερα πολεμούν τον Έλληνα με όποιο τρόπο μπορούν, δεν θέλουν τα λεφτά μας τόσο πολύ, ούτε τα πετρέλαια τόσο, αλλά πιο πολύ θέλουν να ξεχάσουμε την ιστορία αλλά και την ταπείνωση μας. Τώρα θα μου πείτε ότι ξέφυγα από το θέμα και θα έχετε δίκιο αλλά είχα την ανάγκη να το αναφέρω και εδώ.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΔΙΜΗΝΙ
Ο οικισμός αυτός βρίσκετε στην Θεσσαλία 5 χ.μ. νότιο δυτικά του Βόλου και ανάγετε περίπου από το 4.800 π.χ. έως το 4.500 π.χ. Σύμφωνα με τα ευρήματα που έχουν βρεθεί αυτός ο οικισμός φαίνεται να ήταν πολύ καλά οργανωμένος.
Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι οι κυκλικοί περίβολοι που περιτρέχουν τον οικισμό όπου μοιάζει με λαβύρινθο και που θυμίζει κατά ένα αρκετό βαθμό τους λαβύρινθους των Κριτομινωικών, πάντως πολλοί διαφωνούν ότι αυτό το λαβυρινθώδες κατασκεύασμα έχει τον ίδιο σκοπό με αυτό των Κριτομινωικών, αυτά τα πέτρινα κτίσματα δεν έχουν προκαθορισμένο σχέδιο για αυτό οι ειδικοί πιστεύουν ότι κτίστηκαν σταδιακά ανάλογα με τις ανάγκες των κατοίκων.
Αρκετά σπίτια αποκαλύφτηκαν ανάμεσα στους περίβολους όπου μέσα σε αυτά βρέθηκαν αιχμές βέλων από οψίανο της μήλου εδώ βλέπουμε ότι ο οικισμός αυτός είχε και θαλάσσιες εμπορικές συναλλαγές, επίσης βρέθηκαν διάφορα βραχιόλια, χάντρες, περίαπτα, από ότι φαίνετε η διακοσμητική αισθητική ήταν πολύ σημαντική σε αυτό τον οικισμό.
Βρέθηκαν διάφορα μεταλλικά αντικείμενα όπως αιχμές βέλων και δοράτων, και η κεραμοποιία του οικισμού αυτού ήταν αρκετά αναπτυγμένη για την τότε εποχή, ο κλίβανος που βρέθηκε ήταν από κυκλικό λίθινο θεμέλιο, χάρη στα κεραμικά σκεύη που βρεθήκαν έγινε βάση αυτών η χρονολόγηση των υποπεριόδων της νεώτερης νεολιθικής σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΔΙΣΠΗΛΙΟ.
Ο οικισμός αυτός βρίσκετε στην Καστοριά και χαρακτηρίζετε ως λιμναίος οικισμός μερικά από τα ευρήματα που βρέθηκαν θεωρούνται πάρα πολύ σημαντικά, όπως μια χαραγμένη γραφή που βρέθηκε πάνω σε ένα απολιθωμένο ξύλο, ύστερα από μελέτες αποδείχτηκε ότι το συγκεκριμένο απολιθωμένο ξύλο ήταν ένα τμήμα από μια βάρκα, έτσι έχουμε ένα από τα παλαιοτέρα πλωτά μέσα που βρέθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, η χαραγμένη γραφή επάνω στο απολιθωμένο ξύλο είναι και αυτό από τις παλαιότερες γραφές που έχουν βρεθεί στον Ελλαδικό χώρο, το απολιθωμένο ξύλο μεταφέρθηκε στον Δημόκριτο για περεταίρω εξετάσεις, η γραφή επάνω στο απολιθωμένο ξύλο χρονολογήθηκε μεταξύ 5.300 και 5.150 χρόνια π.χ. Ο οικισμός αυτός φαίνετε να δημιουργήθηκε τουλάχιστον από το 5.300 χρόνια π.χ.
Στον οικισμό αυτό βρέθηκαν πολλά κοσμήματα, απανθρακωμένων καρπών, επίσης βρέθηκαν αρκετές αιχμές όπλων από κοντάρια, βέλη, τσεκούρια, βρέθηκαν λείψανα αλιευτικών εργαλείων, βλήματα από σφεντόνες όπως οστέινες πέτρινες , προφανώς αυτά τα είχαν για κυνήγι, επίσης βρέθηκε και ένας οστέινος αυλός φαίνετε ότι η μουσική ήταν στη ζωή τους, βρέθηκαν και δείγματα καλλιέργειας . Η διατροφή των κατοίκων αυτών ήταν πολυδιάστατη αφού είχαν τα δικά τους χωράφια το κυνήγι τους ήταν ανεπτυγμένο και ένα μεγάλο μέρος της διατροφής τους προερχόταν από την λίμνη.
Τα ευρήματα που βρέθηκαν σε αυτόν τον οικισμό είναι πάρα πολλά, μερικά από αυτά είναι πήλινα αγαλματάκια καθώς και οστέινα αγαλματάκια χαρακτηριστικό είναι ένα αγαλματάκι όπου σήμερα το έχουν ονομάσει η κυρά της λίμνης και πολλά από αυτά είναι σκαλισμένα με εξαιρετική λεπτομέρεια, όπου η αρχαιολογική τους αξία είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Η ανακάλυψη του οικισμού έγινε το 1932 όπου ο καθηγητής Α. Κεραμόπουλος εντόπισε τα πρώτα ίχνη αυτού του οικισμού, αργότερα η ανασκαφική δραστηριότητα θα συνεχιστεί από τον καθηγητή του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ν. Μουτσόπουλος το 1965, το 1992 ο καθηγητής και αρχαιολόγος του Α.Π.Θ. κ. Γεώργιος Χουρμουτζίδης θα συνεχίσει την ανασκαφική δραστηριότητα.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗ.
Στην αρχαιότητα αυτή η πόλη είχε γίνει για ένα μεγάλο διάστημα αποικία των Αθηναίων όπου χάρη σε αυτήν η Αθήνα είχε μεγάλα κέρδη λόγο του ότι ήταν δίπλα στις εύφορες εκβολές του ποταμού Στρυμόνα και κοντά στα χρυσοφόρα κοιτάσματα του όρους Παγγαίου.
Η Αμφίπολη στα κλασσικά χρόνια ιδρύθηκε το 438 π.χ.
Λέω κλασσικά χρόνια γιατί στην ίδια ακριβώς περιοχή στα πολύ παλιότερα χρόνια γύρω στα 6000 έως τα 3000 χρόνια π.χ. έδρασε o Νεολιθικός οικισμός της Αμφιπόλεως όπου η ζωή αυτής της πόλης κράτησε για 3000 χρόνια όλα τα ευρήματα αυτού του οικισμού βρίσκονται σήμερα στον αρχαιολογικό μουσείο της Αμφιπόλεως και της Καβάλας, βρέθηκαν σφραγίδες, πήλινα αγγεία και διάφορα ειδώλια.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΣΕΣΚΛΟΥ.
Ο οικισμός αυτός βρίσκετε στην Θεσσαλία και πιο συγκεκριμένα τα ερείπια της είναι στον λόφο Καστράκι η κατοίκηση της ανάγεται στο 6.800 χρόνια π.χ. και έδρασε μέχρι την τέταρτη χιλιετία π.χ. Ο οικισμός αυτός είχε ένα ολοκληρωμένο πολιτισμό από τα πρώτα στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Η έκταση της που έχουμε βρει μέχρι σήμερα είναι περίπου τα 100 στρέμματα, βεβαίως στην τότε εποχή η έκταση της θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη αλλά λογικό είναι υστέρα από τόσο καιρό η σωζόμενη κατοικήσιμη περιοχή να φτάνει στα 100 στρέμματα.
Ο Χρήστος Τσουντάς εντόπισε το 1901 τον οικισμό, σήμερα μπορούμε να δούμε αρκετά πέτρινα θεμέλια σπιτιών, υπάρχουν και πολλά στενά δρομάκια ανάμεσα στα σπίτια. Βεβαία οι ανασκαφές συνεχίστηκαν και στα επόμενα χρόνια όπου το 1956 ο Δ.Ρ. Θεοχάρης έκανε ανασκαφές και το 1972 ερεύνησε και την ευρύτερη περιοχή.
Η κεραμοποιία ήταν πολύ ανεπτυγμένη έχουν εντοπιστεί πολλά ανοιχτόχρωμα αγγεία. Η χρήση των λίθινων εργαλείων ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό όπως και η χρήση του οψίανου που όπως διαπίστωσαν οι αρχαιολόγοι το φέρνανε από την Μήλο, βλέπουμε ότι η εμπορική ναυτιλία και τότες ήταν εφικτή, υπήρχαν και οστέινα αντικείμενα όπως βρέθηκε στις ανασκαφές ένας οστέινος αυλός 65 χιλ. μήκος 13 χιλ. πλάτος και 9 χιλ. πάχος που αυτό μαρτυρεί ότι η μουσική ήταν στην ζωή τους.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑΣ.
Ο οικισμός αυτός βρίσκετε στην Κύπρο και πιο συγκεκριμένα στους πρόποδες της οροσειρά Τρόοδος και κοντά είναι ο ποταμός Μαρώνιος βρίσκεται μεταξύ της Λεμεσού και της Λάρνακας, την ονομασία αυτή την πήρε λόγο του σημερινού οικισμού που έχει την ομώνυμη ονομασία. Η ηλικία του οικισμού υπολογίζετε από τα 7000 χρόνια π.χ.
Τα απομεινάρια των οικισμών είναι πολλά και τα οικήματα είναι πυκνά, η έκταση που καταλαμβάνει σήμερα ο αρχαίος οικισμός είναι στα 250 μέτρα, υπολογίζετε ότι στην αρχαιότητα ο οικισμός ξεπέρναγε τα χίλια μέτρα, οι αρχαιολόγοι λαμβάνοντας την έκταση και την πυκνότητα που είχε ο οικισμός υπολογίζουν ότι θα πρέπει να είχε 5-6 χιλιάδες κατοίκους.
Το κύριο υλικό των κτισμάτων ήταν από λάσπη και άχυρα αλλά υπήρχαν και πετρόκτιστα σπίτια. Η διατροφή των κατοίκων ήταν από την γεωργία που είχαν ανάπτυξη και από το κυνήγι, η βασική παραγωγή τους ήταν το κριθάρι, σύκα, ελιές, φιστίκια και δαμάσκηνα. Είχαν και δικιά τους κτηνοτροφία όπως τα πρόβατα τους χοίρους και τα γίδια , στον οικισμό οι αρχαιολόγοι βρήκαν και κάποια υπολείμματα διαφόρων ψαριών αλλά μάλλον ήταν σε δευτερεύων προτίμηση.
Στην κεραμοποιία δεν είχαν ιδιαίτερη ανάπτυξη και αυτό φαίνετε στα λίγα κεραμικά που βρέθηκαν και στην κακοτεχνία που είχαν, αντίθετα όμως είχαν ασχοληθεί περισσότερο με την λιθοτεχνία κατασκευάζοντας περίφημες λεκάνες διαφόρων σχημάτων κ.α. μερικά από τα ευρήματα που έχουν βρεθεί είναι τα απολιθωμένα υφάσματα και πάνω του ξεχωρίζονται τα ραψίματα που έγιναν από οστέινες βελόνες.
Στους τάφους που βρέθηκαν ξέρουμε ότι τους νεκρούς τους έβαζαν σε απλά ορύγματα εντός των οικημάτων όπου οι νεκροί ήταν ντυμένοι με καλή ενδυμασία και τους τοποθετούσαν έτσι ώστε να θυμίζει συνεσταλμένη στάση, διπλά στις σωρούς έβαζαν διάφορα αντικείμενα όπως κοσμήματα πήλινα αγγεία και διάφορα αγαπημένα αντικείμενα. Ο οικισμός Χοιροκοιτίας είναι ο παλιότερος που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στην Κύπρο.
OIKIΣΜΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑ.
Ο οικισμός αυτός ξεκίνησε να δρα από το 7000 χρονιά π.χ. Χάρη στην κεραμική της δημιουργία μπορούμε να την κατατάσσουμε στην αρχή της νεολιθικής περιόδου, μαζί με τον οικισμό Χοιροκοιτίας μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι δυο οικισμοί είναι οι αρχαιότερες πόλεις με τόσο καλή οργάνωση στον κόσμο η Νικομήδεια είχε και αύτη πυκνοκατοικημένη δομή, η τεχνοτροπία των οικισμών μοιάζει με αυτό της Χοιροκοιτίας, ο πληθυσμός της σύμφωνα με νεότερες μελέτες ξεπερνούσε τις πέντε χιλιάδες κατοίκους.
Στην ίδια περίοδο ακμάζουν η Άργισσα, η Ελάτεια. Η ταφή γινόταν σε ρηχά ορύγματα χωρίς τα προσωπικά τους αντικείμενα και η στάση των σορών τοποθετιόντουσαν σε συνεσταλμένη στάση, βλέπουμε εδώ ότι η κοινωνία της Νικομήδεια δεν έδιναν ιδιαίτερη φροντίδα στους νεκρούς της σε σχέση με την κοινωνία της Χοιροκοιτίας. Οι άνθρωποι ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία και την γεωργία κυρίως με τα δημητριακά, στην κτηνοτροφία σύμφωνα με τα ευρήματα που βρέθηκαν είχαν βόδια, χοίρους και πρόβατα, βρέθηκαν και οστά ψαριών που αυτό δείχνει ότι και αυτά τα είχαν στο μενού τους.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΜΑΡΟΥΛΑ.
Αυτός ο πανάρχαιος οικισμός βρίσκεται στην Κύθνο και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή των Λουτρών Κύθνου, η ηλικία του οικισμού υπολογίζετε στα 8.200 χρόνια π.χ. και έδρασε μέχρι το 7.800 χρόνια π.χ.
Αυτός ο προ νεολιθικός οικισμός ανασκάφτηκε το 1966 από την εφορία προϊστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων, τα ευρήματα που βρέθηκαν ήταν θραύσματα οψιάνου, σαλιγκάρια, πεταλίδες, και οστά ψαριών βλέπουμε ότι οι κάτοικοι του οικισμού τρέφονταν εξ’ ολοκλήρου με θαλασσινά. Σε πολλά σημεία του οικισμού βρέθηκαν σκελετοί σε σχετικά καλή κατάσταση χαρακτηριστικό έχουν και ο τρόπος ταφής όπου σχεδόν όλοι οι σκελετοί ήταν σε οκλάζουσα στάση.
Οι τάφοι τους ήταν λαξευμένοι μέσα στους βράχους ή σε λάκκο, αυτά που ήταν σε λάκκο είχαν γύρω μεγάλες πέτρες και σε πολλά από αυτά καλύπτονταν με μεγάλες πλάκες . Επειδή ο οικισμός αυτός ήταν δίπλα στην θάλασσα πολλοί τάφοι καταστράφηκαν λόγο των φυσικών αυτών συνθηκών. Εκτός των ταφικών κατασκευών σώζονται και κάποια άλλα κτίσματα, ένα από αυτά ήταν μια κυκλική κατασκευή που διασώζεται ως ένα βαθμό και οι διαστάσεις του είναι( 2.50 Χ 2.00 ) είναι κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου με πέτρες και με λίγες μεγάλες πλάκες, οι αρχαιολόγοι είπαν ότι αυτό ήταν ένα τμήμα δαπέδου μιας οικίας.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΣΤΡΙΤΣΑ.
Ο οικισμός αυτός βρίσκετε στην Ήπειρο στο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων και η ηλικία του είναι από το 27.000 χρόνια π.χ. και κράτησε έως το 13.000 χρόνια π.χ. Το πανεπιστήμιο Cambridge υπό την
διεύθυνση του προιστοριολόγου E.S.Higgs άρχισε να κάνει τις ανασκαφές στην Καστρίτσα ο συγκεκριμένος χώρος ήταν ένα σπήλαιο όπου εκεί πέρα βρήκαν πέτρινα εργαλεία, οστά ζώων όπου προφανώς αυτά ήταν τροφή, το πόρισμα του Higgs ήταν ότι επρόκειτο για μια οργανωμένη κοινωνία όπου η διατροφή τους στηριζότανε αποκλειστικά στο κυνήγι, και ότι ο οικισμός αυτός ήταν εποχιακός, θυμίζει τους Σαρακατσάνους όπου και αυτοί μετακινούνταν ανάλογα την εποχή για να μπορούν να είναι βιώσιμα τα ζώα τους και όχι μόνο.
ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΣΠΡΟΧΑΛΚΟΥ.
Ο οικισμός αυτός βρίσκεται και αυτός στην Ήπειρο στην θέση Κοκκινόπηλος της κοιλάδας του Λούρου κοντά στα Ιωάννινα προς την Πρέβεζα, η ανασκαφή έγινε και πάλη από τον E.S.Higgs το 1960. Το πλήθος των εργαλείων που βρέθηκαν είναι πάρα πολύ μεγάλος υπολογίζετε ότι είναι περίπου 75.000 και όλα αυτά άνηκαν στην ίδια χρονολογία δηλαδή γύρω στα 100.000 χρόνια π.χ. τα οστά που βρήκαν ήταν ελάφια αλλά και ρινόκερους προφανώς αυτά ανήκαν στην τροφική τους αλυσίδα.
Εκτός από τους οικισμούς που σας ανέφερα υπάρχουν και άλλοι πανάρχαιοι οικισμοί όπου είναι διάσπαρτοι στον ελλαδικό χώρο, και σε αρκετά από αυτά η ανασκαφική έρευνα είναι σε εξέλιξη κυρίως από διάφορα πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο.
Σίγουρα η ελληνική γη θα κρύβει και άλλους πανάρχαιους οικισμούς, εύχομαι κάποτε να αποκαλυφτούν και αυτά. Γνώμη μου είναι ότι όλοι εσείς που αγαπάτε και μελετάτε την Ελληνική ιστορία καλό θα είναι να μελετήσετε αυτούς τους οικισμούς γιατί από αυτούς καταγόμαστε και αυτό αποδεικνύετε από αρκετά πανεπιστήμια όπου σύμφωνα με έρευνες με την μέθοδο DNA δηλαδή την γενετική σύσταση των Ελλήνων αποδείχτηκε ότι το 99,5% καταγόμαστε από τους πρόγονους μας αυτού του τόπου από τα παλαιολιθικά χρόνια μάλιστα, και οι προσμίξεις είναι ελάχιστες, κάτι που σήμερα διάφορα κέντρα ξέροντας το προσπαθούν να μας κάνουν αχταρμά με άλλες φυλές.
Για την ιστορία τα πανεπιστήμια που έκαναν έρευνες περί καταγωγής των Ελλήνων είναι: Των πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ, το πανεπιστήμιο της Παβίας της Ιταλίας, επίσης έλαβαν μέρος στην ίδια έρευνα και άλλα ερευνητικά εργαστήρια από την Βαγδάτη και την Μόσχα, και όλες είχαν το ίδιο πόρισμα. Βλέπετε ότι η θεωρία του Φαλμεράρερ και των Ινδοευρωπαίων καταρρίπτετε για άλλη μια φορά ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΩΣ.
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε καλά.
INVISIBLE LYCANS TEAM!!!
