ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ!!!! KΡΑΜΠΟΥΣ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!!!!

 ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ!!!! KΡΑΜΠΟΥΣ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!!!!

 Το ή ο Krampus είναι ένα τέρας που μοιάζει με ένα πλάσμα από την λαογραφία των Άλπεων ο οποίος σκέφτηκε να τιμωρήσει άσχημα τα παιδιά τα οποία δεν ήταν φρόνημα και καλά, κατά τη διάρκεια της Yule Yule ή Yuletide ( Γιούλ ή Γιουλετίντε ) η προχριστιανική γιορτή που γιόρταζαν τα βόρεια κράτη της Ευρώπης όπου την θέση της πήρε ο χριστιανισμός, Το Κράμπους είναι κακό σε αντίθεση με τον Άγιο Νικολάου , ο οποίος επιβραβεύει ωραία αυτά με τα δώρα. Το Κράμπους λέγεται ότι αρπάζει τα ιδιαίτερα άτακτα παιδιά στο σάκο του και τα πηγαίνει μακριά στην φωλιά του…..

 Απεικόνιση του Κράμπους με τον Σάντα Κλάους ή κατά άλλους Άγιο Νικόλαο ή για εμάς Άγιο Βασίλη!!!!

 Το Κράμπους παρουσιάζεται ως ένα τέρας που μοιάζει με αλλόκοτο και παράξενο πλάσμα, γενικά κοντά στην χριστιανική δαιμονική  εμφάνιση. Το πλάσμα έχει τις ρίζες της στη Γερμανική λαογραφία. Παραδοσιακά νέοι ντύνονται σαν το Κράμπους στην Αυστρία , στη νότια Βαυαρία, Νότιο Τιρόλο , την Ουγγαρία , τη Σλοβενία και την Κροατία  η γιορτή γίνεται κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Δεκεμβρίου, ιδιαίτερα το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου (παραμονή του Αγίου Νικολάου ), και περιφέρονται στους δρόμους τρομάζοντας παιδιά με σκουριασμένες αλυσίδες και κουδούνια. Το Κράμπους ήταν τόσο πιστευτό που τότε αλλά και σήμερα εικονιζόταν σε χριστουγεννιάτικες ευχετήριες κάρτες που ονομάζονται Krampuskarten ( Κραμπουςκάρτεν ). Υπάρχουν πολλά ονόματα για το Kράμπους, καθώς και πολλές περιφερειακές παραλλαγές στην εικόνα του αλλά και την γιορτή.

 Το Kράμπους όπου ρωτάει το παιδάκι αν ήταν καλό όλο το χρόνο!!!! Γκραβούρα του 1895

Η ιστορία της εικόνας του Kράμπους εκτείνεται πίσω στις προ-χριστιανικές παραδόσεις των Γερμανών .  Επίσης μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά με τους σάτυρους  της ελληνικής μυθολογίας . Πρώτη η Καθολική Εκκλησία αποθάρρυνε γιορτές που βασίζονται γύρω από τα πλάσματα όπως το Kράμπους, σάτυρους και ότι είχε να κάνει με παγανιστικές θεότητες, και κατά τη διάρκεια της Ιεράς Εξέτασης έγιναν προσπάθειες να τα εξαλείψουνε.

Ωστόσο, πολλοί επέμεναν στις εμφανίσεις του Kράμπους, και από τον 17ο αιώνα το Κράμπους κατά περίεργο και παράξενο τρόπο ενσωματώθηκε στις χριστιανικές γιορτές του χειμώνα με την αντιστοίχιση αυτήν του Αγίου Νικολάου.

H ιστορία του Κράμπους είναι τόσο παλιά που κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά από πού προήρθε και σε όλους τους βόρειους Ευρωπαϊκούς λαούς. Η εικόνα του δεν είναι ακριβώς όπως του σάτυρου μα κάτι παρεμφερές!!!! Η παραδόσεις των βόρειων λαών λένε ότι είναι ένα πλάσμα του δασούς όπου και ντύνεται με ρούχα ξωτικών!!!! Το αγαπημένο του χρώμα είναι το κόκκινο και δεύτερη προτίμηση το πράσινο. Πάντα κουβαλάει ένα μεγάλο σάκο με το ίδιο χρώμα των ρούχων του όπου βάζει εκεί μέσα ότι αρπάξει …..απο ζώα έως παιδιά!!!! Ποιο πολύ μοιάζει με Καλικάντζαρο ή με Κορκόλι, από το 1800 εικονίζεται σαν τον Πάνα ή σαν τον τραγοπόδαρο σατανά. Πριν όμως από αυτήν την απεικόνιση είχε πάρα πολλές και οι ποιο πολλές θύμιζαν τον χιονάνθρωπο των Ιμαλάϊων το γνωστό Γέτι με την μόνη διαφορά το Kράμπους έχει μεγάλα κέρατα όπως θα δείτε στις φωτογραφίες παρά κάτω από διάφορες γιορτές….. Το Kράμπους στην πραγματική του μορφή θυμίζει κάτοικο της Μέσης Γης από τους κάτω-χθόνιους τους κακούς και ωμοβόρους… Αυτό από μόνο του δηλώνει πολλά αν πρέπει ειδικά να πιστέψουμε και όλες αυτές τις μαρτυρίες ανθρώπων που το έχουν δει μέχρι και σήμερα. Οι μαρτυρίες γίνονται δεκτές ως αληθινές διότι προέρχονται από άτομα όπου η κοινωνική τους θέση είναι πολύ εύθραυστη για να πουν τέτοιο ψέμα …όπως δικαστές, ιερείς, δήμαρχοι κτλ κτλ.

 Η σκοτεινή μορφή του Σάντα Κλάους που κανείς δεν ξέρει από πού ήρθε και που δεν υπάρχει πουθενά ως Άγιος. Με την μορφή του Κράμπους!!!!

 Τον 20ο αιώνα, η Αυστριακή κυβέρνηση θα αποθαρρύνει την πρακτική της γιορτής αυτής. Στον απόηχο του 1934 κατά τον Αυστριακού Εμφύλιο Πόλεμο , η παράδοση της γιορτής Kράμπους είχε απαγορευθεί από το καθεστώς Dollfuss  υπό το Πατριωτικό Μέτωπο ( Front Vaterländische ) και του Χριστιανικού Κοινωνικού Κόμματος . Στη δεκαετία του 1950, η κυβέρνηση διάνεμε φυλλάδια με τίτλο ο “Krampus είναι ένας κακός άνθρωπος” ( !!;!! ) Προς το τέλος του αιώνα, μια δημοφιλές αναβίωση του Κράμπους συνέβη και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.  Υπήρξε δημόσια συζήτηση με διαμάχες στην Αυστρία μετά την αναβίωση για το αν η γιορτή Kράμπους είναι κατάλληλη για τα παιδιά.

 Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτή η φωτογραφία δείχνει ένα αυθεντικό Κράμπους

Παρά το γεγονός ότι το Kράμπους εμφανίζεται σε πολλές παραλλαγές, οι περισσότεροι έχουν ορισμένα κοινά φυσικά χαρακτηριστικά. Είναι τριχωτό, συνήθως καφέ ή μαύρο, έχει  οπλές και κέρατα και η γλώσσα του να γέρνει χαλαρά προς τα έξω.

Το Κράμπους φέρει αλυσίδες, πιστεύεται ότι συμβολίζουν τη σύνδεση του διαβόλου από την Χριστιανική Εκκλησία. Οι αλυσίδες μερικές φορές συνοδεύεται με κουδούνια διαφόρων μεγεθών. Η πιο ειδωλολατρική  προέλευση είναι η ruten ( ρούτεν = παγανιστική γιορτή ) όπως και πιστεύει η καθολική εκκλησία, λέγεται όπου υπάρχει  σημύδα όπου ο Kράμπους μεταφέρει πολλές φορές κλαδιά από αυτό το δένδρο, αυτό είναι αληθές γεγονός διότι στα δάση των κρατών που προανέφερα κάτω από μεγάλες σημύδες έχουν βρεθεί τεράστιες τύπου φωλιές από τα κλαδιά της……  Τα κλαδιά σημύδας αντικαταστούν με ένα μαστίγιο σε ορισμένες παραστάσεις. Μερικές φορές το Kράμπους εμφανίζεται με ένα σάκο ή μια κοπάνα δεμένο στην πλάτη του!!!! Αυτό είναι στο καλάθι του κακού για τα παιδιά που τα πνιγεί όπως λένε και τα τρώει στην  κόλαση βέβαια η αντίληψη αυτή δεν είναι η αρχέγονη αλλά η χριστιανική.

Μια σύγχρονη γιορτή του Kράμπους έγινε στο Κλάγκενφουρτ (2006)

Η γιορτή του Αγίου Νικολάου γιορτάζεται σε κάποια μέρη της Ευρώπης στις 6 Δεκεμβρίου. Στις χώρες των Άλπεων, ο Άγιος Νικόλαος έχει ένα διαβολικό ή υποχθόνιο σύντροφο που ονομάζεται Kράμπους. Το περίεργο και παράξενο της υπόθεσης είναι ότι είναι η συνοδεία  Αγίου Νικολάου αλλά και μερικές φορές δρα από μόνος του, στα σπίτια με επισκέψεις του και επιχειρήσεις. Ο Άγιος εμφανίζεται συνήθως στα άσπρα άμφια του επισκόπου, και ασκεί μια τελετουργική πομπή.

Σε αντίθεση Βόρειας Αμερικής εκδόσεις του Santa Claus ( Σάντα Κλάους ), σε αυτές τις γιορτές του Αγίου Νικολάου αφορά μόνο τον εαυτό του με τα καλά παιδιά, ενώ το Kράμπους είναι υπεύθυνο για το κακό. Ο Άγιος Νικόλαος διανέμει δώρα, ενώ το Kράμπους διαμένει κάρβουνο και βρισιές….

 Και αυτή η φωτογραφία πιστεύεται ότι ανήκει σε αυθεντικό Κράμπους!!!!

Ντυμένοι ως Κράμπους δείτε τις στολές πόσο ψεύτικες φαίνονται με αυτές των πραγματικών(;) ποιο πάνω!!!!

 Στην γιορτή του Κράμπους στην Αυστρία μα και στις άλλες χώρες υπάρχει μια σειρά από εορτάζοντες ντυμένοι ως το Κράμπους, που συχνά είναι υπό την επήρεια του  αλκοόλ . Είναι σύνηθες να προσφέρουν στο Κράμπους σνάπς , ένα δυνατό λικέρ. Σε αυτές τις διαδρομές υπάρχουν και τα perchten  ( Πέρτστεν ), ομοίως άγρια με τα​​ειδωλολατρικά πνεύματα της Γερμανικής λαογραφίας και μερικές φορές ως γυναικεία εκπροσώπηση, αν και οι Πέρτστεν σωστά συνδέονται με την περίοδο μεταξύ κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και τις 6 Ιανουαρίου. Όλοι λένε ότι κατά την περίοδο αυτή το Κράμπους είναι ανάμεσα στους μασκαρεμένους και κανένας δεν μπορεί να το ξεχωρίσει από το ψεύτικο….

Μια ευχετήρια κάρτα του 1800 με το Kράμπους!!!!

Οι Ευρωπαίοι έχουν κάνει μεγάλες συλλογές με την ανταλλαγή ευχετήριων καρτών που απεικονίζει το Κράμπους από το 1800. Σε κάποιες σπάνιες κάρτες υπάρχει η φράση  Gruß vom Krampus ( Χαιρετίσματα από το Kράμπους ), οι κάρτες είναι συνήθως χιουμοριστικές. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Σάντα Κλάους δεν είναι τίποτα άλλο από το Κράμπους που πίσω από την γλυκιά του μορφή κρύβεται κάτι το πολύ φρικιαστικό και κακό!!!!

Όπως είπα και ποιο πριν το Kράμπους εμφανίζεται σε διάφορες μορφές, και ως μέρος των εορτασμών διαφορετικά, σε όλη την κεντρική Ευρώπη. Στην Στυρία , τα κλαδιά της σημύδας είναι βαμμένα χρυσά και εμφανίζονται όλο το χρόνο στο σπίτι – μια υπενθύμιση για κάθε παιδί που έχει ξεχάσει προσωρινά τον Κράμπους ώστε να είναι φρόνιμο και καλό. Σε μικρότερα και  πιο απομονωμένα χωριά, ο χαρακτήρας έχει και άλλους θηριώδη συντρόφους, όπως οι “άγριοι άνθρωποι” αλλά και στοιχεία από το εσωτερικό της γης, και του Αγίου Νικολάου είναι πουθενά να δει.

Μια πιο ήπια έκδοση της γιορτής αποτελεί μέρος των λαϊκών αγορών των Χριστουγέννων στα Αυστριακά αστικά κέντρα όπως το Σάλτσμπουργκ . Σε αυτές, υπάρχει πιο τουριστική φιλική ερμηνεία, όσοι είναι ντυμένοι ως Κράμπους έχει περισσότερο χιούμορ από ό, τι τρόμο.

Στα 1600, η Λουθηρανική Εκκλησία παρουσίασε ένα “παιδί να παριστάνει το Χριστό” ως φιγούρα στο χώρο του Καθολικού Αγίου Νικολάου. Εκπροσωπώντας το μωρό Ιησού ,το παιδί αυτό εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια πλήθους ανθρώπων και ιερέων όταν το άρπαξε το Κράμπους!!!! Στη Γαλλία στην περιοχή όπου ονομάζεται Αλσατία, το ή τα Κράμπους είναι γνωστό ως Hans Trapp ( Χανς Τράπ ) και συνοδεύεται από έναν χαρακτήρα παιδικό κατά την περίοδο των χριστουγεννιάτικων διακοπών.

Εκτός από την Ευρώπη οι γιορτές του Kράμπους γίνονται και στην Βόρεια Αμερική, αν και σπάνια, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει και γίνεται ένα αυξανόμενο φαινόμενο!!!! Ορισμένες παραδοσιακές γερμανικές κοινότητες στο βορειοανατολικό τμήμα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διατηρήσει μια παράδοση του Κράμπους….

Η λέξη Krampus ( μερικές φορές συλλαβίζεται ως Grampus-Γκράμπους ) είναι μια ερμηνεία της γερμανικής παλιάς λέξης για το νύχι , αλλά το πλάσμα αυτό έχει έχει πολλά ονόματα. Klaubauf  ( Κλάυουμπαφ ) χρησιμοποιείται σε ολόκληρη την Αυστρία η ονομασία αυτή ως Κλάυουμπαφ πέρασε και τον ατλαντικό και λένε ότι το Κλάου το μισό όνομα είναι το Κλάους του σημερινού όπως τον ξέρουμε που δηλώνει την σκοτεινή του πλευρά αλλαγμένος, ενώ Bartl ή Bartel  ( Μπάρτλ ή Μπαρτέλ ), Niglobartl ( Νίγκλομπαρτι ) , και Wubartl ( Βουμπάρτελ ) χρησιμοποιούνται στο νότιο τμήμα της χώρας.

Ενώ έξω από την Αυστρία, το Kράμπους και των σχετικών πλασμάτων ονομάζονται Pelzebock ή Pelznickel  ( Πέλζεμποκ ή Πέλζνικελ ) στη νότια Γερμανία, και Gumphinckel  ( Γκάμφινκελ ) στη Σιλεσία . Στην Ουγγαρία, είναι Krampusz ( Κράμπουσζ ) , καθώς και στην Ελβετία, Schmutzli ( Σκχμούτζλι ).

Είναι απίστευτο πως και η καθολική εκκλησία δέχτηκε ότι ο Άγιος Νικόλαος να έχει συντροφιά ένα τέτοιο πλάσμα ή πλάσματα και να κάνει τέτοιες αγριότητες. Η εξήγηση είναι ότι κάποιοι ιερείς εκείνης της εποχής πίστευαν ακόμη στις παλαιές θρησκείες……. Αν ρωτήσετε σε αυτά τα κράτη ήταν ο εφιάλτης των Χριστουγέννων για τα παιδιά.  Αλλά το πιο αξιοπερίεργο είναι ότι πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι το έχουν δει ζωντανό φευγαλέα……

Ίσως να είναι ένα είδος καλικάντζαρου λένε κάποιοι, εγώ διαφωνώ διότι δεν φοβάται τον Άγιο και την θρησκεία μα έχει και το θράσος να εμφανίζεται όπου θέλει…. αυτό δείχνει κάτι το πολύ σκοτεινό και υποχθόνιο, κάτι το πολύ αρχαίο…… Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!