ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ 5

ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ 5.

ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ 1 :Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ μόνο στον Ιφικράτη, διότι τα κατορθώματα του είναι πάρα πολλά. Έζησε τον 4 αιώνα π.χ, ήταν σπουδαίος στρατηγός και είχε πολλά εξαιρετικά προσόντα, είναι ο πρώτος Αθηναίος στρατηγός που νίκησε στην ξηρά τους αήττητους ως τότε Σπαρτιάτες. Αυτό το κατάφερε γιατί κατέστησε τους πελταστές ως κύριο όργανο, και όχι στους οπλίτες που μέχρι τότες ήταν το βασικό μέσο για την αναχαίτιση του αντίπαλου, έκανε τους πελταστές πιο ευέλικτους και εκσυγχρόνισε τον οπλισμό τους, επίσης αναβάθμισε τις ειδικές καταδρομικές μονάδες, για αυτό χαρακτηρίστηκε και αριστοτέχνης των αιφνιδιασμών. Για όλα αυτά ο Ιφικράτης ήταν ενας από τους καλύτερους στρατηγούς που πέρασαν από την αρχαία Ελλάδα.

Όταν ο Ιφικράτης αναχώρησε με την φάλαγγα του κατά των αντιπάλων του, από πολύ νωρίς ακόμα κάποιους από τους στρατιώτες ήταν ήδη δυσαρεστημένοι και ακολουθούσαν την πορεία χλωμοί και τρομαγμένοι. Ο Ιφικράτης από πολύ νωρίς πρόσεξε αυτές τις αντιδράσεις, σταμάτησε την πορεία και τους πλησίασε, τους είπε ότι λόγο του ότι η εκστρατεία ξεκίνησε απότομα και χωρίς προειδοποίηση όποιος έχει ξεχάσει κάτι πίσω στην πόλη ή έχει αφήσει κάποιες εκκρεμότητες να γυρίσει πίσω και να επανέλθει το συντομότερο δυνατό. Οι δειλοί χάρηκαν από αυτά που τους είπε ο Ιφικράτης και έφυγαν. Ο Ιφικράτης όμως δεν τους περίμενε και είπε στους υπόλοιπους:

«Τώρα που ξεφορτωθήκαμε τους ριψάσπιδες θα αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τους εχθρούς, για αυτό και θα απολαύουμε μόνοι μας τους καρπούς της ανδραγαθίας μας».

Οι στρατιώτες πήραν περισσότερο θάρρος και χωρίς τους δειλούς νίκησαν πιο εύκολα τους εχθρούς.

Μετά από μια νικηφόρα μάχη ο Ιφικράτης έτρεψε τους εχθρούς σε φυγή. Έδωσε εντολή στην φάλαγγα να τους ακολουθήσει διακριτικά και τους είπε τα εξής:

«Στους ελαφρά εξοπλισμένους που προπορευόταν να είναι προσεκτικοί στις ενέδρες που τυχόν πέσουν και να ενοχλείτε αυτούς που οπισθοχωρούν τελευταίοι. Να μην περικυκλώνετε τους οπισθοχωρούντες ακόμα και αν αυτοί κολλήσουν μπροστά σε διαβάσεις ποταμών, σε τάφρους, χαρακώματα, είτε σε στενούς τόπους, γιατί έτσι οι εχθροί θα αναγκαστούν να πολεμήσουν από απόγνωση και έτσι θα τα δώσουν όλα, αλλά ούτε σε αυτούς που είναι κοντά στα τείχη τους γιατί κινδυνεύουν οι στρατιώτες του να βρεθούν στην ακτίνα βολής των τόξων τους».

( Εδώ ο Ιφικράτης είναι πολύ καλά ενημερωμένος από προηγούμενες πολεμικές ενέργειες και άλλων στρατών όπου κατέληξαν σε πανωλεθρίες, έτσι βλέπουμε ότι όποιος γνωρίζει καλά ιστορικά γεγονότα μπορεί να αποφύγει πανωλεθρίες, γιατί η ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνετε).

Σε μια νύχτα ο Ιφικράτης είχε σκοπό να κυριεύσει μια πόλη, εκείνη την ώρα πολλοί κάτοικοι της πόλης συνέρεαν στην αγορά και συγκεντρώνονταν σε ομάδες, τότες ο Ιφικράτης έδωσε εντολή να ανοιχτούν οι πύλες για να δώσει ευκαιρία να φύγουν πολλοί, έτσι κατάφερε να επικρατήσει με λιγότερους κινδύνους.

Κάποτε ο Ιφικράτης είχε σκοπό να περάσει μέσα από τις γραμμές των εχθρών, για αυτό το λόγο έστειλε την νύχτα τους σαλπιγκτές στις άκρες των εχθρικών θέσεων, και τους διέταξε να ηχήσουν το πολεμικό σάλπισμα οι εχθροί τότε πήγαν προς τα εκεί, έτσι ο Ιφικράτης πέρασε πολύ εύκολα ανάμεσα τους.

Σε μια μάχη που είχε ηττηθεί ο Ιφικράτης, κατάφερε και διέφυγε με λίγους στρατιώτες σε ένα μέρος που είχε πολλά δένδρα και θάμνους, οι εχθροί τους κατεδίωκαν και φρουρούσαν προσεκτικά το μέρος όπου είχε κρυφτεί ο Ιφικράτης. Τότε ο Ιφικράτης έδωσε εντολή σε μερικούς άνδρες του να πάνε σε μια πλευρά και να κάνουν θόρυβο, μόλις οι εχθροί τους έσπευσαν σε εκείνο το σημείο, ο Ιφικράτης με τους υπόλοιπους έφυγε ανενόχλητος.

Όταν οι αντίπαλοι του Ιφικράτη εξεστράτευσαν εναντίον του και εφόσον ο Ιφικράτης πληροφορήθηκε για αυτό, κατόρθωσε και προχώρησε για τρεις μέρες χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους εχθρούς του. Ο τρόπος που το κατάφερε αυτό είναι όταν άναψε ξερά κλαδιά και έβαλε επάνω του χλωρά, έτσι ο αέρας έγινε πυκνός και ομιχλώδης, με αυτό τον τρόπο οι εχθροί του είχαν μειωμένη ορατότητα και για αυτό τον αντιλήφτηκαν πολύ αργότερα.

Ο Ιφικράτης ήταν έτοιμος να δώσει μάχη, και είχε περισσότερες δυνάμεις από τους εχθρούς του, πριν ξεκινήσει την μάχη είχε ζητήσει από τους μάντεις να του πουν τους οιωνούς, λίγο αργότερα του προφήτευαν ότι τα ιερά σημάδια έδειχναν καλούς οιωνούς, παρόλα αυτά ο Ιφικράτης δεν ήταν ακόμα αποφασισμένος να αρχίσει την μάχη, βλέποντας αυτά οι περισσότεροι αύτη την αναβλητικότητα του Ιφικράτη τους φαινόταν παράλογο, και αυτός τους απάντησε ότι τα ιερά σημάδια στο μυαλό μου δεν με άφησαν να ξεκινήσω την μάχη, και στην συνέχεια τους είπε ότι παρόλο που στρατός μου είναι μεγαλύτερος δεν μπορούσαν να ψάλλουν τους παιάνες, αλλά ούτε και να πολεμήσουν, γιατί όταν προηγουμένως έδωσα εντολή να στρέψουν τα δόρατα, εκείνη την στιγμή άκουσα πιο πολύ το τρίξιμο των δοντιών τους παρά τον όπλων τους. Για αυτόν το λόγο ο Ιφικράτης δεν πραγματοποίησε την μάχη που όλοι ανάμεναν.

Σε μια άλλη περίπτωση οι μάντεις συμβούλευαν τον Ιφικράτη να μην επιτεθεί , αυτός όμως δεν τον άκουσε αμέσως και συνεχώς κινούσε τον στρατό του από τόπο σε τόπο αρκετές φορές και θυσίαζε πάλι στους θεούς, όλα αυτά τα έκανε πολλές φορές γιατί δεν ήθελε να θέσει σε κίνδυνο τον σκοπό εξαιτίας μιας πρόβλεψης.

Ο Ιφικράτης ηγείτο του στρατεύματος κατά των Σπαρτιατών, αρκετοί παρακάλαγαν να τους προάγουν σε χιλίαρχο, τον άλλον πεντακοσίαρχο, άλλος ήθελε να γίνει ταξίαρχος, και άλλοι για λοχαγό. Ο Ιφικράτης δεν αποφάσιζε αμέσως για το τι θα κάνει, ήθελε να έρθει ο κατάλληλος καιρός για να αποφασίσει ποιους θα βάλει και που. Όταν ήρθε η ώρα για να το κάνει έκανε το εξής:

Οδήγησε τον στρατό του μέχρι σε κάποιο σημείο και τον παρέταξε, προηγουμένως είχε μιλήσει μυστικά σε κάποιους να προκαλέσουν πανικό στο στράτευμα σαν να είχαν επιτεθεί οι εχθροί, λίγο πολύ όλοι ταράχτηκαν, οι δειλοί φοβήθηκαν κι έφυγαν, όμως οι γενναίοι παρατάχτηκαν κανονικά για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Τότε ο Ιφικράτης γέλασε και είπε στο στράτευμα ότι αυτός είχε προκαλέσει τον πανικό για να διαπιστώσει ποιοι είχαν ηγετικά προσόντα. Με αυτό τον τρόπο ανάθεσε σε αυτούς που άξιζαν τις ταξιαρχίες, και γενικά τις τάξεις του στρατού, και στους δειλούς τους διέταξε να ακολουθούν.

Όταν στρατοπέδευσε έδωσε εντολή σε μερικούς στρατιώτες να καταλάβουν ένα οχυρωμένο τόπο όπου ήταν πολύ μακριά από το στρατόπεδο. Την ώρα που έδωσε αυτήν την εντολή κάποιοι παρόντες που ήταν εκεί απόρησαν και τον ρώτησαν:

«Για πιο λόγο θέλεις να καταλάβεις το οχυρό;»

Ο Ιφικράτης έδωσε την εξής περίφημη απάντηση:

«Ποιος περίμενε ότι θα κάνω κάτι τέτοιο;»

Τους έδωσε να καταλάβουν ότι στον πόλεμο πρέπει να έχουν στο νου τους να είναι έτοιμοι για το οτιδήποτε, ακόμα και για τα πιο αναπάντεχα πράγματα. Ο Ιφικράτης προτού παραταχτεί για μάχη σε ένα ανοιχτό τόπο, έδωσε εντολή να σκάψουν μια μεγάλη τάφρο στην πεδιάδα και κατόπιν παρέταξε τον στρατό του μπροστά από την τάφρο, οι εχθροί του ήταν πολλοί περισσότεροι και σήμαναν να επιτεθούν κατά τον Ιφικράτη. Τελικός δεν κατάφεραν να τους νικήσουν γιατί ο στρατός του Ιφικράτη μη έχοντας καμία ελπίδα διαφυγής έμειναν και αγωνίστηκαν γενναία.

Όταν ο Ιφικράτης είχε αξιόμαχο και καλά γυμνασμένο στρατό και οι αντίπαλοι του είχαν αγύμναστο στρατό, όμως δεν ξεκίναγε αμέσως την μάχη, καθυστερούσε την έναρξη της μάχης με αποτέλεσμα να εξουθένωνε τους αντιπάλους του από τις κακουχίες, και αμέσως μετά επιτίθετο. Σε αντίθετη περίπτωση όταν οι αντίπαλοι του ήταν καλογυμνασμένοι και αξιόμαχοι και ο στρατός του Ιφικράτη δεν είχε τόσο καλά γυμνασμένους άνδρες, ριχνόταν αμέσως στην μάχη, έτσι εκμεταλλευόταν με τον καλύτερο τρόπο τις αρχικές δυνάμεις των στρατιωτών του. (Να σημειώσω εδώ ότι τις περισσότερες φορές οι εκατέρωθεν στρατοί προσπαθούσαν να συλλέξουν πληροφορίες του αντιπάλου).

Όταν κατάφερε μετά από μια μάχη να τρέψει τους εχθρούς του σε φυγή όπου τους απέκλεισε σε ένα στενό τόπο, ο Ιφικράτης τότε είδε ότι οι αντίπαλοι του δεν είχαν καμία ελπίδα διαφυγής, και είπε στο στρατό του:

«Ας μην τους αναγκάσουμε να γίνουν ήρωες, και έτσι έδωσε χρόνο και τόπο στους εχθρούς. Με αυτόν τον τρόπο ο Ιφικράτης έκανε μια σχετικά ακίνδυνη νίκη.

Ο Ιφικράτης δικαζόταν με μια κατηγορία που συνεπαγόταν με το θάνατο, εκείνη την στιγμή παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο μια ομάδα νεαρών που ήταν οπλισμένοι, οι οποίοι έδειχναν με τρόπο τις λαβες των κρυμμένων μαχαιριών, με αποτέλεσμα οι δικαστές να τρομοκρατηθούν και να αθωώσουν τον Ιφικράτη.

Ο Ιφικράτης ακόμη και όταν επέστρεφε στη πατρίδα του, φορούσε τον θώρακα του, και μια φορά που συνάντησε τον πεθερό του, του είπε :

«Εξασκούμε στην επιφυλακή».

Αυτό το έκανε για να είναι ανά πάσα ώρα έτοιμος.

Ο Ιφικράτης ήταν τόσο τελειομανής όπου ακόμα και στις φιλικές περιοχές έστηνε οχυρώματα με πασσάλους και χαρακώματα λέγοντας:

«Δεν είναι καλή στρατηγική το να λες δεν το φανταζόμουν».

Κάποτε οι εχθροί του βρισκόταν πολύ κοντά στον Ιφικράτη, αυτός όμως δεν ήθελε με καμία περίπτωση να γίνει αντιληπτός και επιχείρησε να μετακινηθεί με όσο δυνατόν λιγότερο κίνδυνο, έκοψε σχεδόν όλα τα δέντρα της περιοχής και κατόπιν τα έντυσε με ασπίδες, κράνη και δόρατα, όταν τα είδαν αυτά οι εχθροί του θεώρησαν ότι θα μείνουν να πολεμήσουν, με αυτό το κόλπο δόθηκε αρκετός χρόνος στον Ιφικράτη και μετακίνησε τον στρατό του με μεγάλη ασφάλεια.

Οι Θηβαίοι είχαν σκοπό να κάνουν επίθεση την νύχτα στην Αθήνα, με κάποιο τρόπο ο Ιφικράτης έμαθε τα σχέδια τους και έδωσε εντολή στους Αθηναίους μόλις δώσει το σύνθημα να συγκεντρωθούν όλοι στην αγορά, όπου από εκεί είχε σκοπό να βγουν από την πόλη ήσυχα και πειθαρχημένα και έτσι θα κατευθυνόντουσαν να χτυπήσουν αιφνιδιαστικά την πόλη της Θήβας. Και οι Θηβαίοι όμως έμαθαν τα σχέδια του Ιφικράτη και έτσι εγκατέλειψαν τα σχέδια τους και έσπευσαν να φρουρήσουν την πόλη τους.

Κάποτε ο Ιφικράτης είχε λίγους και απρόθυμους στρατιώτες για πόλεμο. Ο Ιφικράτης για να τους ενθαρρύνει κατά την διάρκεια του δείπνου κάλεσε τους ταξιάρχους και τους λοχαγούς και τους διέταξε να φέρουν όλοι από το ταμείο τους και κρυφά από τους στρατιώτες όλα τα κοσμήματα , τα νομίσματα, αργυρά και χρυσά. Όταν τα έφεραν ο Ιφικράτης τα πήρε και έδωσε το σύνθημα: ΕΡΜΗΣ ΦΙΛΙΟΣ διότι τάχα αυτό είχε συμφωνήσει με τους προδότες του αντιπάλου του, όλα αυτά τα είδε ο στρατός και πίστεψαν ότι η νίκη θα ήταν σίγουρη, λίγο αργότερα ο Ιφικράτης οδήγησε τους στρατιώτες στην μάχη, αυτοί ξέροντας ότι η μάχη ήταν προδιαγραμμένη πολέμησαν με μεγαλύτερο θάρρος.

Ο Ιφικράτης έχει πει ότι ο στρατός ήταν ένα σώμα, όπου αυτό είχε και τα μελή της, η φάλαγγα ήταν ο θώρακας, οι ελαφρά οπλισμένοι ήταν τα χέρια, το ιππικό τα πόδια και ο στρατηγός ήταν το κεφάλι, στην συνέχεια είπε ότι όταν κάποιο σώμα λείπει ο στρατός είναι χωλός και ανάπηρος και όταν χαθεί ο στρατηγός τότε όλος ο στρατός είναι άχρηστος. Έτσι παρομοίασε ο Ιφικράτης το στράτευμα.

Ο Ιφικράτης παρακάλεσε τους στρατιώτες του και τους είπε ότι σε αντάλλαγμα των πολλών σκληρών και ενδόξων μαχών που κέρδισαν χάρη της στρατηγικής του, να κάνουν ένα πράγμα μόνο, να παραταχτούν πρώτοι από τους αντιπάλους τους και να τους επιτεθούν ξερώντας ότι αν δεν φιλοτιμηθούν να το πράξουν τότε θα προλάβουν να τους χτυπήσουν πρώτοι οι εχθροί και με ότι αυτό σημαίνει.

Μια άλλη φορά ο Ιφικράτης υποσχέθηκε στο στρατό του ότι θα νικήσουν εάν οι στρατιώτες ενθαρρύνονται αναμεταξύ τους, και όταν γίνει η μάχη κάποια στιγμή θα δώσει το σύνθημα να κάνουν ένα μόνο βήμα μπροστά. Η μάχη ήταν σε εξέλιξη, όταν η μάχη ήταν σε αμφίρροπη φάση, τότε ο Ιφικράτης έδωσε το σύνθημα και ο στρατός πραγματοποίησε την διαταγή και αλαλάζοντας ταυτόχρονα, έτσι ο στρατός του Ιφικράτη απώθησε τους εχθρούς παραπάνω από ότι περίμεναν με τελικό αποτέλεσμα να τρέψουν τους εχθρούς τους σε μικρό χρονικό διάστημα σε φυγή.

Όταν ο Ιφικράτης ήταν κοντά στην Κόρινθο διοικούσε τους Αθηναίους στον πόλεμο κατά των Θηβαίων. Ο Ιφικράτης ήθελε να δώσει γρήγορα την μάχη εναντίων των Θηβαίων. Παρατηρώντας όμως τους εχθρούς του να είναι πιο πολλοί και να περηφανεύονται για την πρόσφατη νίκη τους στα Λεύκτρα, αποφάσισε να μην οδήγηση τον στρατό του στην μάχη, και είπε στους στρατιώτες του:

«Αθηναίοι εγώ σας έφερα σε τέτοιο σημείο ανδρείας όπου έχετε όλο το δικαίωμα να περιφρονείτε τους Θηβαίου. Κάποιος από τους καλύτερους μου στρατηγούς ας πάρει την θέση μου και να σας οδηγήσει στην μάχη».

Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε και κράτησε τους Αθηναίους, οι οποίοι εξαιτίας της στρατηγικότητας που επέδειξε ο Ιφικράτης άλλαξαν διάθεση και δεν εξόρμησαν με αυτούς που πρωτοστάτησαν, αλλά αντίθετα συγκράτησαν με τη λογική το θυμικό τους.

Ο Αριστόφωνος και ο Χαρήτος μήνυσαν τον Ιφικράτη για προδοσία λόγο το ότι αυτός δεν ναυμάχησε μέχρι τέλους, όπου θα μπορούσε να συλλάβει τους αντιπάλους του στα Έμβατα. Παρατηρώντας ο Ιφικράτης ότι το δικαστήριο προοριζόταν να τον καταδικάσει, ξαφνικά σταμάτησε την απολογία του και έδειξε δειλά δειλά το ξίφος του στους δικαστές. Αυτοί φοβηθήκαν μήπως και οι πιστοί του περικυκλώσουν το δικαστήριο, αποφάσισαν να τον αθωώσουν, κάποιος είπε στον Ιφικράτη ότι εξαπάτησε τους δικαστές, και αυτός απάντησε:

«Θα ήμουν ανόητος αν στρατηγούσα μεν υπερ των Αθηναίων, αλλά δεν υπεράσπιζα τον εαυτό μου απέναντι στους Αθηναίους.

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε καλά.

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!