ΛΥΚΑΩΝΕΣ part 6

ΛΥΚΑΩΝΕΣ part 6

Σε αυτό το άρθρο θα δώσω και άλλες πληροφορίες για τους Λυκάωνες όπου αποδεικνύουν ότι υπήρξαν αλλά και υπάρχουν…. Γιατί σαν ανθρώπινος πολιτισμός δεν έχουμε απτές αποδείξεις από Λυκάωνες ή φωτογραφίες που να δείχνουν Λυκάωνες; Αν και οι Λυκάωνες υπάρχουν, γιατί κάποιο κράτος δεν έχει αιχμαλωτίσει  έναν από αυτούς; Ενας από τους λόγους που δεν έχουν αιχμαλωτίσει έναν ή και παραπάνω Λυκάωνες είναι ότι έχουν ανθρώπινη μορφή και είναι αδύνατον να αναγνωριστούν. Ξέρουν ότι οι ίδιοι αν αποκαλύπτουν ότι θα κυνηγηθούν από τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με θρύλους …

Λέγεται στην μυθολογία – λαογραφία της Δανίας όλοι οι Δανοί Λυκάωνες ήταν Λυκάωνες από τη γέννηση τους, και όχι από κάποια εξωτερική επιρροή (είτε πρόκειται για κατάρα, δάγκωμα, κλπ). Αυτό που λέει ο μύθος όμως,  είναι ότι δεν έχουν γεννηθεί από τους θηλυκούς Λυκάωνες, αλλά μάλλον από μια ανθρώπινη μητέρα που υφίσταται ένα μαγικό τελετουργικό που θα προκαλέσει ώστε το παιδί της να γίνει ένας λυκάνθρωπος. Οι τελετές αυτές γινόντουσαν για να ανακουφίσει τον πόνο της μητέρας κατά τη διάρκεια της γέννησης του παιδιού, ωστόσο ήταν άγνωστο και περίεργο ότι από την μαγική παρενέργεια ήταν ότι το παιδί κατέληγε να είναι όχι αρκετά ανθρώπινο!!!! Πόσες μητέρες το έκαναν αυτό το τελετουργικό,  παρόλο που γνώριζαν ότι θα μπορούσε να αλλάξει το αγέννητο παιδί τους είναι ασαφής.

Στην πραγματικότητα,  ωστόσο,  όταν το παιδί γεννιόταν από αυτές τις μητέρες, δεν είναι ήταν όλοι τους Λυκάωνες ( Λυκάνθρωποι ) . Στην πραγματικότητα, μόνο το ανδρικό φύλο κατέληγε να γίνεται Λυκάωνας. Τα θηλυκά ήταν στην πραγματικότητα πολύ διαφορετικά, όπου και τα αποκαλούσαν << φοράδες >>.  Στη διάρκεια της ημέρας λέγεται ότι τα παιδιά Λυκάωνες  έπαιρναν την ανθρώπινη μορφή,  όμως το βράδυ,  άλλαζαν στην μορφή του Λύκου χωρίς να το θέλουν αυτό. Η φοράδα (ή μερικές φορές ονομαζόταν “Mare” – Μαρε-ι ), δεν ήταν ακριβώς μια γυναίκα Λυκάωνας, αλλά μάλλον κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό. Η φοράδα ήταν ένα πλάσμα που θεωρήθηκε  από την μυθολογία-λαογραφία της Δανίας << υπερφυσικό πνεύμα >> και τα βράδια καθόντουσαν  στα στήθη των ανθρώπων ασφυκτικά κάνοντας τους να ασφυκτιούν, εμείς εδώ στην Ελλάδα την ξέρουμε ως Μόρα ή Βραχνά!!!! Όμως στην Δανία αλλά και σε άλλα πολλά κράτη από αυτό το πλάσμα βγήκε η λέξη<<  NIGHTMARA – NIGHTMARE >> NIGHT = NYXTA, MARE =MEΡ το όνομα του γυναίκειου αυτού πλάσματος οπότε όλο μαζί μας δίνει την λέξη NIGHTMARE!!!! Oπου πολλοί την μεταφράζουν στα Ελληνικά ως την γνωστή ονομασία Εφιάλτης!!!! Αυτό όμως το έκαναν οι Έλληνες από τον γνωστό προδότη της Σπάρτης όπου πρόδωσε το πέρασμα στους Πέρσες  για να σκοτώσουν τους 300 του Λεωνίδα. Έτσι στην Ελλάδα όταν θέλουμε να πούμε ότι κάτι κακό επισκέφτηκε τα όνειρα μας ή κάποια Μόρα το ονομάζουμε Εφιάλτες ή Εφιάλτη, μα η σωστή ονομασία λέγεται της Μόρας είναι NΙGHTMARE που σημαίνει κατά γράμμα η << Νυχτιά της Μερ >>!!!!

 

 Οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων χρονολογείται από την αρχή του χρόνου, και ο χρόνος αλλάζει τη σχέση αυτή με τον καιρό πιστεύουν κάποιοι. Και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι  μια τέτοια περίεργη τροπή στην ανάπτυξη  των μύθων δημιουργήθηκε – ο Λυκάωνας – λυκάνθρωπος!!!!

Για τον άνθρωπο να μετατραπεί σε ένα πλάσμα όπως λύκος θεωρείται μια πράξη φαντασίας!!!!  Αλλά τι γίνεται με το παρελθόν;  Σκεφτείτε τι γνωρίζουμε σήμερα,  ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει ποτέ τεκμηριωθεί σε φυσική μορφή-μετατόπιση.

Μυθικά όντα, παράξενα θεάσεις, παραμύθια, συγγραφείς, και οι συγγραφείς ταινιών  με περίτεχνες  υπερβολές όπου το ένα μετά το άλλο έχουν συσσωρευτεί και αποτελούν το μύθο που γνωρίζουμε σήμερα ο λυκάνθρωπος. Είναι όμως έτσι  ή δεν είναι διότι εκτός από την κακία όπου δείχνουν να έχουν τα πλάσματα αυτά για τον άνθρωπο και την ωμή βαρβαρότητα τους σε όλα τα άλλα όλες οι λαϊκές δοξασίες ανά τον κόσμο συμφωνούν ότι οι Λυκάωνες  ( Λυκάνθρωποι ) είναι απλά και ντροπαλά πλάσματα!!!!!

Αλλά για όλα αυτά, και όλα τα επιχειρήματα που μπορεί να κάνει ο Λυκάωνας μπορεί να είναι απλώς ένα δημιούργημα της λαϊκής παράδοσης και θρύλων, όπου είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Δεδομένου ότι ο χρόνος έχει προχωρήσει, και οι άνθρωποι έχουν προχωρήσει, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές παρατηρήσεις και μύθοι για αυτά τα πλάσματα όσο για κανέναν άλλο….. Όταν όμως ένα τέτοιο γεγονός επιμένει για τόσο πολύ καιρό να υπάρχει, γενικά υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό δεν νομίζετε!;!

Είτε θέλετε να το πιστέψετε είτε όχι, ένα είναι το γεγονός χωρίς αμφιβολία …

Σχεδόν κάθε αρχαίος και σύγχρονος πολιτισμός έχει ιστορίες και θρύλους από Λυκάωνες όπου στην πλειοψηφία δείχνουν  να είναι αληθοφανείς!!!!

 Πατημασιά από τεράστιο λύκο που λέμε κάποιοι ότι είναι από Λυκάωνες!!!!

 SE Schlosser ( Σ.Ε. ΣΛΟΣΣΕΡ )

 Ο Σλόσσερ αναφέρει:

 << Κάποτε υπήρχε μια όμορφη κοπέλα αρραβωνιασμένη με έναν στρατιώτη που τράβηξε την προσοχή ενός κακού ξυλοκόπου που είχε πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο για να έχει την ικανότητα να μετατρέψει τον εαυτό του σε λύκο κατά βούληση. Μια μέρα πήγε σε αυτό το κορίτσι στο σπίτι της και την  πλησίασε  λέγοντας της ότι την αγαπά και να πάει να μείνει μαζί του. Η κοπέλα αρνήθηκε, απορρίπτοντας την αγάπη του. Μα εκείνος αγρίεψε και άρχισε να επιμένει….

Οι κραυγές του κοριτσιού ακούστηκαν σε όλο το χωριό από τον τρόμο της, ο αρραβωνιαστικό της ο οποίος έτυχε να είναι εκεί κοντά  έδιωξε τον ξυλοκόπο μακριά, απειλώντας τον με ολέθριες συνέπειες εάν πλησίασε ποτέ την κοπέλα του  ξανά. Ο έξαλλος ξυλοκόπος  έκανε για λίγες μέρες, περιμένοντας την ευκαιρία του. Εμφανίστηκε την ημέρα του γάμου του κοριτσιού. Χόρευε η κοπέλα τον γαμήλιο χορό  όταν ο ξυλοκόπος, με τη μορφή ενός λύκου, πήδηξε πάνω της και την έσυρε μακριά μαζί του…. ( προσέξτε δεν λέει Λυκάνθρωπος ή Λυκάωνας παρά λύκος ).

Ο οργισμένος   γαμπρός τον κυνήγησε, αλλά ο λύκος και η νύφη του, είχε εξαφανιστεί μέσα στο πυκνό δάσος . Για πολλές μέρες, αλλόφρων ο αρραβωνιαστικός μαζί με τους  φίλους του, οπλισμένοι με ασημένιες σφαίρες, τριγυρνούσαν στο δάσος, ψάχνοντας για την κοπέλα και τον απαγωγέα της. Μόλις ο στρατιώτης νόμιζε ότι είδε τον λύκο κάποια στιγμή μέσα στο δάσος  πυροβόλησε σε αυτόν.  Εκεί που πυροβόλησε , βρήκε ένα κομμάτι της ουράς ενός λύκου  στο έδαφος.

Μετά από μήνες ερευνών, οι φίλοι του τον παρακάλεσαν να αφήσει το κορίτσι στο έλεος του θεού και να προχωρήσουν στην ζωή….. Αλλά ο στρατιώτης ήταν μισό τρελός με θλίψη και αρνήθηκε να παραιτηθεί.  Την ίδια ημέρα, βρήκε τη σπηλιά όπου ζούσε ο λυκάνθρωπος ( τώρα τον αναφέρει λυκάνθρωπο ). Μέσα στην σπηλιά βρισκόταν το διατηρημένο σώμα της αγαπημένης συζύγου του. Το κορίτσι είχε αρνηθεί στις ορέξεις του Λυκάνθρωπου μέχρι το τέλος, και είχε πεθάνει γι ‘αυτό. Μετά την δολοφονική μανία του είχε πεθάνει ο Λυκάνθρωπος μα πρόλαβε και μπήκε σε ένα ξύλινο φέρετρο, όπου θα είναι ασφαλείς από τα αρπακτικά ζώα. Όταν ο στρατιώτης αντίκρισε τον Λυκάνθρωπο τον  πυροβόλησε αρκετές φορές μπαίνοντας βαθιά στο σπήλαιο, άρχισε να τον κυνηγά μέσα στο σπήλαιο όπου έφτασαν σε μια υπόγεια λίμνη, εκεί ο λυκάνθρωπος βούτηξε μέσα στην λίμνη και δεν ξαναφάνηκε.

Ο στρατιώτης καθόταν δίπλα στη λίμνη με το όπλο του, κοιτάζοντας στα  νερά για ώρες, μα ο λύκος ( προσέξτε… τώρα λύκος ) δεν φάνηκε ποτές.

Όταν οι φίλοι του τον βρήκανε, ο αρραβωνιαστικός της κοπέλας ήταν μισό τρελός. Άρχισε να τους λέει ότι ο λυκάνθρωπος ( προσέξτε ….εδώ ξανά τον αναφέρει ως λυκάνθρωπο ) ζωντάνεψε και τον κυνήγησε μέχρι την λίμνη παρόλο τις ασημένιες σφαίρες δεν πέθαινε μα τον έφαγε ένα τεράστιο γατόψαρο ( !;!). Πέθανε λίγες ημέρες αργότερα και θάφτηκε δίπλα στην νύφη του σε μια μικρή ρεματιά, όπου είχε προγραμματιστεί να χτίσει εκεί το σπίτι τους. Ο τάφο τους πλέον έχει ξεχαστεί, και ο τόπος όπου βρίσκεται καλύπτεται με μαργαρίτες, την άνοιξη. Αλλά από τότε, οι άνθρωποι της περιοχής έχουν μια προκατάληψη ενάντια στην κατανάλωση γατόψαρου, αν και κανείς δεν θυμάται το γιατί…. >>

Η ιστορία αυτή του Σλόσσερ λένε κάποιοι ότι έχει συμβεί στην Φιλανδία άλλοι στην Νορβηγία και κάποιοι άλλοι στην Πολωνία. Ο Σλόσσερ λέει ότι είναι αληθινή αλλά δεν είναι σίγουρος το που έχει συμβεί…( !!;!! ).

 Ίχνη τεράστιου Λυκάωνα!!!! Αν θα παρατηρήσετε θα δείτε ότι είναι πατημασιές από ον που περπατά στα δυο του πόδια…!!!!

 

 Συγγραφέας: George Bird Grinnell

 Από την φυλή των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής Blackfoot ( Μπλάκφουτ – Μαύρα πόδια ) του 1892!!!!

 Ο Τίτλος:

 Ο Λυκάνθρωπος

Κοντά εκεί όπου κατέλυσαν ήταν μια υψηλή Τούμπα ( τεχνητός λόφος ), και κάθε βράδυ πριν την δύση του ηλίου, ο άνθρωπος ανέβαινε στην κορυφή του, για να εξετάσει όλη τη χώρα για να δει από όπου θα περάσουν τα βουβάλια, και αν υπάρχουν εχθροί και πλησιάζουν. Εκεί υπήρχε ένα κρανίο από βουβάλι πάνω στο λόφο, το οποίο χρησιμοποιούσε για να καθίσει.

“Νιώθω πολύ μοναχική,” είπε η μια γυναίκα στην άλλη, και ας έχει περάσει μια ημέρα. << Δεν έχουμε με ποιον μιλήσω, ούτε και ποιον να επισκεφτώ >>.

“Ας σκοτώσουμε τον άντρα μας,” είπε η άλλη. << Τότε θα πάμε πίσω εκεί που ήμασταν και θα περνάμε καλύτερα όπως και πριν >>.

Νωρίς το πρωί, ο άνδρας πήγε για κυνήγι, και μόλις δεν φαινόταν στον ορίζοντα, οι σύζυγοι του ανέβηκαν στην κορυφή της Τούμπας. Εκεί έσκαψαν ένα βαθύ λάκκο, το κάλυψαν προσεκτικά με μικρά κλαδιά και γρασίδι αλλά και χώμα και τοποθέτησαν το κρανίο του βούβαλου στην μέση.

Το απόγευμα ο σύζυγος τους γύρισε από το κυνήγι φορτωμένος κρέας, του μαγείρεψαν με ευχαρίστηση και όλο χάρη. Όταν έφαγε αποφάσισε να ανέβει στην Τούμπα για να δει αν υπάρχουν εχθροί τριγύρω και κάθισε επάνω στο κρανίο. Τα λεπτά κλαδιά έσπασαν, και έπεσε μέσα στο λάκκο. Όταν είδαν να πέφτει μέσα στην παγίδα που του έφτιαξαν αμέσως μάζεψαν τα πράγματα τους και γύρισαν  από εκεί που είχαν έρθει. Όταν έφτασαν όμως άρχισαν να κλαίνε και να θρηνούν και οι δυο τον χαμένο άντρα τους.

“Γιατί κλαίτε και θρηνείτε;” Τις ρώτησαν. “Γιατί πενθείτε; Πού είναι ο σύζυγος σας; ”

<< Είναι νεκρός >>, αυτές απάντησαν.  << Πέντε μέρες πριν πήγε για κυνήγι, και δεν ήρθε ποτέ πίσω >>. “Και άρχισαν να θρηνούν και να φωνάζουν και πάλι.

Ο άνδρας έπεσε μέσα στο λάκκο, αλλά είχε μόνο πληγωθεί. Μετά από λίγο προσπάθησε να βγει έξω, αλλά ήταν τόσο άσχημα χτυπημένος που δεν μπορούσε να βγει. Ένας λύκος,  όπου τριγυρνούσε εκεί

άκουσε τα βογκητά του, πήγε στον λάκκο τον είδε και τον λυπήθηκε. _ΑΟΥΟΥΟΥΟΥ ! ΑΟΥΟΥΟΥΟΥ _ Άρχισε να ουρλιάζει, μαζεύτηκαν τριγύρω του πολλοί λύκοι που ήρθαν τρέχοντας για να δούμε ποιο ήταν το πρόβλημα. Ήρθαν επίσης πολλά κογιότ, ασβοί και αλεπούδες. “Σε αυτή την τρύπα >>, είπε ο λύκος, ” θα βρείτε έναν πεσμένο άνθρωπο. Ας σκάψουμε να τον βγάλουμε έξω, και θα τον έχουμε για πάντα ως αδελφό μας. ”

Όλοι μαζί ο λύκος είπε, και άρχισε να σκάβει. Σε λίγο είχαν μια οπή κοντά στον άνδρα. Στη συνέχεια, ο λύκος που τον βρήκε είπε. Νομίζω ότι θα έπρεπε να μείνει μαζί μας με εμάς τους λύκους αλλά θα είναι και με τα άλλα ζώα αδελφός. “Όλοι συμφώνησαν  έτσι ο λύκος πήγε μέσα στην τρύπα, και για να σκάψει, μετά από λίγο τον έσυραν σχεδόν νεκρό έξω. Του έδωσαν τον ένα νεφρό για να φάει, και όταν ήταν σε θέση να περπατήσει λίγο, οι λύκοι τον πήραν στην φωλιά τους. Στην φωλιά υπήρχε μια γριά τυφλή λύκαινα, η οποία είχε ισχυρό φάρμακο όπου και του έδωσε. Μα όταν αυτός θεραπεύτηκε είχε κεφάλι λύκου, χέρια λύκου, πόδια λύκου. Το υπόλοιπο σώμα του δεν άλλαξε.

Σε εκείνες τις ημέρες οι άνθρωποι  χρησιμοποιούσαν για να κάνουν τρύπες στους τοίχους pis’kun ( Πις Καν – σκέπαστρο όπου κρεμούσαν το κρέας με θηλιά παγίδα για ζώα, και όταν οι λύκοι και άλλα ζώα ερχόντουσαν για να κλέψουν το κρέας, πιανόντουσαν από το λαιμό. Μια νύχτα οι λύκοι όλοι πήγαν  στο pis’kun για να κλέψουν το κρέας, και όταν έφτασαν κοντά σε αυτό, ο άνθρωπος-λύκος είπε:

«Σταθείτε εδώ για λίγο. Θα πάω να χαλάσω τις παγίδες. Στη συνέχεια γύρισε πίσω και κάλεσε τους λύκους και όλα τα άλλα αδέλφια του,-τα κογιότ, ασβούς και αλεπούδες, και όλοι πήγαν στο pis’kun και γιόρτασαν, και πήραν το κρέας και το πήγαν στην φωλιά τους. Το πρωί οι άνθρωποι ήταν έκπληκτοι που είδαν το κρέας όλο να λείπει και οι παγίδες να είναι όλες χαλασμένες. Αναρωτήθηκαν πως έγινε αυτό βλέποντας τα χνάρια από τα ζώα. Πολλές νύχτες πέρασαν και γινόταν όλο ένα το ίδιο πράγμα, έτσι αποφάσισαν να κάνουν κάτι, έβαλαν δόλωμα και περίμεναν. Οι λύκοι  βρήκαν μόνο το κρέας ενός ψωραλέου ταύρου,  και ο άνθρωπος-λύκος θυμωμένος,  φώναξε:

 “Κροκρ λεκρεχ οοοοο! Κροκρ λεκρεχ οοο! “

Οι άνθρωποι που τον άκουσαν είπαν:

<< Είναι ένας άνθρωπος-λύκος που τα έχει κάνει όλα αυτά. Εμείς θα τον πιάσουμε. “Έτσι έβαλαν  κρέας αποξηραμένο και λαχταριστό λίπος  στο pis’kun, και πολλοί από αυτούς κρύφτηκαν εκεί κοντά. Μέσα στο σκοτάδι οι λύκοι ήρθαν και πάλι, και όταν ο άνθρωπος-λύκος είδε το καλό φαγητό, έτρεξε σε αυτό και άρχισε να τρώει .Στη συνέχεια, οι άνθρωποι τον έπιασαν με τα σχοινιά και τον πήγαν σε ένα καταφύγιο. Όταν τον έβαλαν στο φως της φωτιάς, είδαν αμέσως ποιος ήταν. Είπαν:

“Αυτός είναι ο άνθρωπος που είχε χαθεί.”

<< Όχι >>, είπε ο άνθρωπος, << δεν χάθηκα. Οι σύζυγοι μου προσπάθησαν να με σκοτώσουν. Έσκαψαν μια βαθιά τρύπα, και έπεσα σε αυτή, και είχα πληγωθεί τόσο άσχημα που δεν μπορούσα να βγω έξω.  Αλλά οι λύκοι με λυπήθηκαν και με βοήθησαν αν δεν το είχαν κάνει θα είχα πεθάνει. ”

Όταν οι άλλοι άνθρωποι άκουσαν για αυτό, τότε κατάλαβαν γιατί ήταν θυμωμένος, και είπαν ότι έπρεπε ο άνθρωπος – λύκος να κάνει κάτι για αυτό.

“Λέτε καλά, απάντησε. “Δίνω τις γυναίκες στο _I-kun-uh’-Kah-tsi ( Αι – Κουν – Ουχ – Καχ – Τσι = Θεός Λυκάωνας των Μπλάκ φουτ ). ”

Μετά από εκείνο το βράδυ τις δύο γυναίκες δεν τις ξανά είδε ποτέ κανείς.

Northwestern University Library, Edward S. Curtis «The North American Indian»: (αρχική πηγή) 1928.

 Μια τεράστια πατημασιά Λυκάωνα !;!

Κάποιοι ερευνητές λένε ότι αν οι Λυκάωνες πεθάνουν ή σκοτωθούν στην ζωώδη τους μορφή αμέσως θα αλλάξουν στην ανθρώπινη μορφή τους. Έτσι  πιστεύουν ότι αυτή η ενέργεια κάνει τόσο δύσκολο στο να αποδείξει την ύπαρξη των Λυκάωνων. Επιστημονικά, αυτό σημαίνει ότι οι Λυκάωνες έχουν δεν έχουν καμία οντολογική αδράνεια !!!!  Η οντολογική αδράνεια είναι βασικά μια έννοια μεταφυσική,  που σημαίνει ότι μόλις υπάρχει κάτι , αυτό το κάτι θα συνεχίσει να υπάρχει!!!! Με άλλα λόγια, τη στιγμή που θα αλλάξουν  όταν πεθάνουν ξανά γυρνάνε στην ανθρώπινη μορφή.  Έτσι  οι ερευνητές – επιστήμονες  πιστεύουν ότι Λυκάωνες  προφανώς, είναι μία από τις σπάνιες εξαιρέσεις , γιατί από τη στιγμή που πεθαίνουν, δεν εξαφανίζονται  αλλά επανέρχονται στην ανθρώπινη μορφή. Αυτό βέβαια δεν είναι αληθές διότι οι Λυκάωνες δεν είναι άνθρωποι παρόλο ότι έχουν ανθρώπινη υπόσταση!!!!

Όμως αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα έχουν αμφιβολία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ως προς την πραγματική ύπαρξη των Λυκάωνων. Αυτό το λένε και το υποστηρίζουν οι ερευνητές του θέματος διότι οι Λυκάωνες πράγματι αν δεν θέλουν να δείξουν ποιοι είναι δεν πρόκειται κανείς να τους αντιληφτεί!!!!

 Ωστόσο, η αρχαία ιστορία αλλά και η πρόσφατη μα και τα χρόνια τα οποία ζούμε αυτήν την στιγμή είναι γεμάτη με ιστορίες από τα ήμισυ όντα των ζώων – μισός άνθρωπος που χρονολογείται από σχεδόν την αρχή του σύγχρονου ανθρώπου,  και βρίσκονται σε όλες τις θρησκείες του κόσμου αρχαίες ή καινούριες!!!!

Οι Λυκάωνες έχουν  δημιουργήσει τα δικά τους όρια στο ότι τι μπορεί να συμβεί και τι δεν θα συμβεί. Οι Λυκάωνες είναι οι μόνοι που επιτυγχάνουν για να ευημερήσουν, επειδή δεν περιορίζονται στη φαντασία των άλλων.

Σταθμισμένα βέβαια όλα  αυτά από τα λεγόμενα των ανθρώπων  ώστε να περιορίζονται από τους κανόνες οι άνθρωποι που δημιουργούν, για τους Λυκάωνες όμως δεν υπάρχουν όρια εκτός από τις εντολές του Σαμάνου αρχηγού τους όπου έχει και τα καθήκοντα ως πνευματικός ηγέτης για όλους τους Λυκάωνες ανά τον κόσμο, μέσα ή έξω στην επιφάνεια!!!

Το κρύο είναι ένας ανεπιθύμητος εισβολέας για τους περισσότερους ανθρώπους, όμως σε πολλούς Λυκάωνες είναι ένας ευπρόσδεκτος φίλος.  Αυτό βέβαια για τους Λυκάωνες είναι ευχής έργο διότι ζουν σε τέτοιες περιοχές οι ποιο πολλοί από αυτούς όπου ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ζήσει ούτε για πέντε λεπτά!!!!

Οι Λυκάωνες  ζουν σε κάθε γωνιά του κόσμου, αλλά για πολλούς, δεν υπάρχει πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου από ό, τι όταν το κρύο έρχεται …. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να ζήσουν και σε θερμά κλίματα, αλλά ποιο εύκολα μπορεί κάποιος να βρει έναν Λυκάωνα στα βόρεια κράτη παρά στην Αφρική ή σε χώρες όπου περνά ο ισημερινός!!!!

Κατά έναν περίεργο τρόπο όπου δεν σηκώνει καμία αμφισβήτηση από κανέναν  είναι ότι οι Λυκάωνες είναι πλήρως ενσωματωμένοι στη θρησκεία όλου του κόσμου …. ακόμη και στον  Χριστιανισμό !!!! Αυτό το φέρνω ως απόδειξη διότι ορισμένοι πιστεύουν ότι οι Λυκάωνες είναι δαιμονισμένα σκυλιά του σατανά και για αυτό είναι ψυχροί δολοφόνοι!!!! Όσοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη των Λυκάωνων δεν έχουν παρά να κοιτάξουν στις θρησκείες όλου του κόσμου και θα τους βρουν εκεί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο!!!!  Στην πραγματικότητα, υπάρχουν  ακόμη και Άγιοι όπου δείχνουν από τις αγιογραφίες αλλά και εξιστορήσεις της θρησκείας να είναι Λυκάωνες!!!!

 

Εδώ είναι τέσσερις άγιοι που έχουν μια σύνδεση με Λυκάωνες!!!!

 

• Ο Άγιος Χριστόφορος θεωρείται ο προστάτης άγιος των ταξιδιωτών.  Λιγότερο γνωστά για αυτόν τον άγιο είναι, ότι ο ίδιος απεικονίζεται συχνά ως  Κυνοκέφαλος – το οποίο σημαίνει ότι έχει το κεφάλι ενός σκύλου, μα ποιο παλιά τον ονόμαζαν ο Άγιος Χριστόφορος ο Λυκόμορφος – το οποιο σημαίνει ότι έχει την μορφή ενός λύκου!!!! Μπορείτε να βρείτε ακόμη και παλιές εικόνες του Αγίου Χριστόφορου που απεικονίζεται με το << κεφάλι ενός Λύκου >>!!!!

 

• Ο Άγιος Ανδρέας  ( της Σκωτίας ),  είναι ο πολιούχος της Σκωτίας (μεταξύ και κάποιων άλλων χωρών). Ο ίδιος λέγεται ότι κήρυξε τον Χριστιανισμό σε πολλές ομάδες, όπως οι Σκύθες και τους Neuri  ( Νιαυρι )- μια φυλή που οι Σκύθες πίστευαν ότι είχαν μετατραπεί σε λύκους (γνωστοί και ως λυκάνθρωποι – Λυκάωνες!!!! Κάποιες φορές ο πολιούχος άγιος Ανδρέας της Σκωτίας απεικονίζεται και αυτός με μορφή Λυκάωνα!!!!

 

• Ο άγιος  Πατρίκιος είναι ο ποιο γνωστός άγιος τόσο στην Ιρλανδία όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχουν κάποιες απεικονίσεις αυτού του Αγίου ως Λυκάωνα!!!! Αλλά υπάρχει και ένα θαύμα του όπου μεταμόρφωσε τον Ουαλό βασηλια  Vereticus ( Βερέτικους ) σε λύκο!!!!

 

• Ο Άγιος Νάταλις , ένας λιγότερος γνωστός άγιος του χριστιανισμού απεικονίζεται και αυτός σε μια αγιογράφηση ως Λυκόμορφος , λέγεται ότι καταράστηκε μια Ιρλανδική οικογένεια να μετατρέπεται σε λύκους κάθε επτά χρόνια, αλλά και στην αιωνιότητα και είναι πολλοί οι Ιρλανδοί που λένε ότι αυτή η οικογένεια ζει ακόμα!!!!

 

Μια και μιλάμε για τους Λυκόμορφους ή Κυνόμορφους αγίους θα σας πω μια ιστορία που την άκουσα να την αφηγούνται όταν έκανα μια περιοδεία έρευνας στα μέρη μου στην Λακωνία 6/6/1989 στο χωριό  Βορδόνια.

Η Βορδόνια είναι ένα μικρό χωριό στο Νομό Λακωνίας, χτισμένο στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Μετά την εφαρμογή του νόμου “Καποδίστριας” ανήκει στο δήμο Πελλάνας και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμά του. Παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα του επιμερισμού σε έξι συνοικισμούς:

Τον Κάμπο, τον Όραχο, τη Σουλήνα, τα Παπαδιάνικα, την Άνω Χώρα και τη Λόπεση. Οι συνοικισμοί αυτοί απέχουν 0,5 έως 1,5 χιλιόμετρα περίπου μεταξύ τους.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του χωριού το εγκατέλειψε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταναστεύοντας στην Αθήνα ή σε διάφορες χώρες όπως τις ΗΠΑ, τονΚαναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία, κ.α.

Όταν βρέθηκα σε αυτό το όμορφο χωριό κάθισα στο όμορφο καφενείο που είχε τότε και δούλευε ( δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα και είναι εν λειτουργία ), εκεί ήταν πέντε έξι γεροντάκια και έπιναν τον καφέ τους. Αν και με καλοδέχτηκαν μετά την καλημέρα που τους είπα τα βλέμματα τους ήταν διερευνητικά αλλά και καχύποπτα προς το άτομο μου!!!! ( ως συνήθως στην Μάνη από τους γεραιότερους ). Κάθισα και παρήγγειλα ένα καφέ και περίμενα την ευκαιρία μου να αρχίσω τις σχετικές ερωτήσεις για την έρευνα που έκανα, μα προτού προλάβω ήδη είχαν αρχίσει μια έντονη συζήτηση τα γερόντια αναμεταξύ τους για θέματα της κατοχής από τα Γερμανικά στρατεύματα. Τότε ενας από όλους ονόματι Αναστάσιος  Γεωργαρέας γύρισε και είπε μια ιστορία η οποία όχι απλώς μου τράβηξε το ενδιαφέρον αλλά με άφησε και άναυδο!!!! Μια ιστορία όπου δεν έχει ειπωθεί πολύ ώστε να γίνει γνωστή διότι οι τότε ντόπιοι νόμιζαν ότι είχε να κάνει με Άγιο!!!! Έτσι έμεινε δυστυχώς κρυμμένη από τους ίδιους τους τότε κάτοικους μέχρι και σήμερα γιατί το είχαν θελήσει αυτοί. Μα αν κάποιος πάει και αναφέρει το γεγονός που θα σας παραθέσω κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν οι λένε είναι μύθος. Μα αν το πει κάποιος σε κάποιον όπου είχε ζήσει εκείνα τα γεγονότα θα καταλάβει από το βλέμμα του ότι ήταν αλήθεια και όχι κάποιος μύθος κάποιου μυθομανή… Λοιπόν ο Αναστάσιος Γεωργαρέας  περίπου γύρω στα 80 κάτι εκείνη την εποχή είπε τα εξής με έντονο τρόπο σε έναν πατριώτη του που καθόταν εκεί μπροστά του:

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Τι να μου πουν εμένα οι ιστορικοί και οι άπιστοι ρε Αντώνη!!!! Τα ζήσανε αυτοί τα γεγονότα αυτά από κοντά!;! Τι σκατά είναι αυτά που αραδιάζουν!;! Βλέπω το πόσο εκτιμάνε σήμερα τους ήρωες που χάθηκαν τότες!!!! Ξεχασμένοι από όλους και αν δεν υπήρχαν οι χωριανοί του κάθε χωριού της Ελλάδος μας να τιμά τους ήρωες του κάθε χρόνο από το κράτος θα είχαν ξεχαστεί τελείως!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Ε!!! δεν είναι έτσι ρε Τάσο!! Κάθε τόσο το κράτος τους τιμά….

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Τι λες ρε!!!!  Που άμα εμείς δεν κάναμε τίποτα όλοι αυτοί οι ήρωες θα είχαν ξεχαστεί σήμερα!!!! Και όταν λέω εμείς το κάθε χωριό της Ελλάδος που έχασε δικούς του ανθρώπους είτε σε μάχες είτε σε εκτελέσεις…. Και μην μου πεις ότι δεν είναι έτσι!!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ

Ναι …πράγματι έχεις κάποιο δίκιο…

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Κάποιο δίκιο!;! Ξεχνάς ότι ήσουν και συ στην λίστα εκτέλεσης που έγινε  στις 7 Δεκεμβρίου 1943!;! Όπου τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 40 ομήρους στις φυλακές του Γυθείου Λακωνίας!!!! Μην μου πεις ότι δεν ήταν ήρωες!!!! Ήρωες είναι αυτοί που πολεμούν και πέφτουν στην μάχη μα και αυτοί που κοιτάνε τα πολυβόλα στα μάτια ρε προτού τους θερίσει…!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Το θυμάμαι ρε Τάσο το θυμάμαι…. Μα επίσης θυμάμαι ότι εδώ στο χωριό σας μετά την εκτέλεση αυτή κάτι είχε γίνει και οι Γερμανοί είχαν μαζέψει αρκετούς  μαζί και τα γυναικόπαιδα για να τα εκτελέσουν. Μα η εκτέλεση δεν έγινε ποτέ διότι επενέβει ενας Άγιος ….

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Μην μιλάς για αυτό….!!!! Δεν πρέπει να μιλάς για αυτό το συμβάν!!!!

ΑΝΤΩΝΗΣ

Μα γιατί!;! Εφόσον είχε γίνει θαύμα και γλυτώσατε όλοι γιατί να μην γίνει γνωστό!!!!

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

….. Γιατί πρέπει να προστατέψουμε την ύπαρξη αυτού του Άγιου!!!! Να μην γίνει περίγελος του κάθε συκοφάντη και άπιστου της θρησκείας μας για αυτό!!!!

 ΑΝΤΩΝΗΣ

Δηλαδή δεν θα μου πεις τι είχε γίνει τότε!;!

Οι υπόλοιποι γέροντες κοιτάχτηκαν με βλέμμα τρομαγμένο αλλά και έκπληκτο ο Αναστάσιος Γεωργαρέας ήταν σκεπτικός για λίγο προτού μιλήσει, είχε χαθεί στις σκέψεις του σαν να ζούσε εκείνη την στιγμή τα γεγονότα. Κάποια στιγμή σκούπισε τα τεράστια μουστάκια του και είπε:

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Ήταν στις 12/12/1943 όταν ξαφνικά στο χωριό μας ήρθαν τρία φορτηγά γεμάτα από αυτούς τους μπάσταρδους!!!! Άρχισαν να μαζεύουν στην πλατεία τους πάντες!!!! Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, γέρους, γριές, τους πάντες !!!! Εφόσον μας μάζεψαν είχαν στήσει τα πολυβόλα μπροστά μας και τότε ένα καθίκι αξιωματικός ήρθε και στάθηκε μπροστά από όλους μας λεγοντας. Είμαστε στην δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι θα πρέπει να σας εκτελέσουμε όλους. Ο λόγος είναι ότι σ αυτό το χωριό έχουμε πληροφορίες ότι εκτός ότι κάποιοι από εσάς κρύβατε αντάρτες  υπάρχουν και κάποιοι όπου είναι και οι ίδιοι αντάρτες!! Οι διαταγές που έχουμε είναι ότι αν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τον χαμό τριών Γερμανών βγουν και πουν ποιοι είναι όλοι οι άλλοι είναι ελεύθεροι!! Ειδάλλως θα σας εκτελέσουμε όλους χωρίς κανέναν δισταγμό!!

Η ταραχή μας ήταν μεγάλη, οι γυναίκες άρχισαν να κλαίνε μαζί με τα παιδιά οι άνδρες όλοι είμαστε ανάστατοι. Βγήκε τότε ενας γέρος ονόματι Ηλίας Τσουπράκος και είπε ότι μακάρι να ήμασταν αντάρτες ή να κρύβαμε κάποιους από αυτούς γιατί τότε θα πεθαίναμε για ιερό σκοπό, μα τώρα πεθαίνουμε για κάτι που δεν έχει αξία!!!!

Ο γερμανός αξιωματικός έκανε πέντε βήματα πίσω και σήκωσε το χέρι του ώστε όταν το κατέβαζε τα πολυβόλα να κροτάλιζαν και να μας σκότωναν όλους!!!! Μα τότε έγινε το θαύμα….  Παρόλο ότι μύριζε θάνατος ενας άνθρωπος φάνηκε να περιπατεί στα καλά καθούμενα προς την πλατεία, ενας άνθρωπος όπου μήτε τον είχαμε ξανά δει ήταν γύρω στα 40. Προτού προλάβει ο Γερμανός αξιωματικός να κατεβάσει το χέρι του ο άγνωστος φώναξε!!!!

 ΑΓΝΩΣΤΟΣ

Θα έπρεπε να ντρέπεται το Τρίτο Ράιχ που σκοτώνει γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους!!!!

Οι Γερμανοί δεν τον είχαν δει, αμέσως γύρισαν τρεις Γερμανοί στρατιώτες με τα αυτόματα στα χέρια τρομαγμένοι….. τα αυτόματα άρχισαν να κροταλίζουν. Μα ….!!!! Τότε έγινε κάτι το απίστευτο!!!! Ο άνθρωπος αυτός μετατράπηκε σε κλάσματα του δευτερόλεπτου σε ένα ζωώδης ον που θύμιζε λύκο!!!! Σε ένα άνθρωπο λύκο!!!! Με ταχύτητα κεραυνού απέφυγε όλες τις σφαίρες και μέχρι να καταλάβουμε το τι είχε γίνει είχε κατακρεουργήσει 30 στρατιώτες Γερμανούς μαζί και τον αξιωματικό!!!! Με απίστευτες ακροβατικές τούμπες και σάλτα πηδούσε από τον έναν στον άλλον δαγκώνοντας και πετσοκόβοντας με τα τεράστια νύχια του τις σάρκες των Γερμανών!!!! Χέρια, πόδια, κεφάλια, στριφογύριζαν στον αέρα συνοδεύοντας τα ένα λουτρό αίματος!!!! Δεν είχε περάσει ένα λεπτό και όλοι οι Γερμανοί ήταν νεκροί κατακρεουργημένοι από αυτό τον Άγιο που μας έστειλε ο θεός!!!!  Όταν τελείωσε την αιματηρή δουλειά του για κάποια στιγμή νομίσαμε ότι εμείς είχαμε σειρά!!!! Στάθηκε μπροστά μας λαχανιασμένος, είχε ύψος γύρω στα 2.50 μέτρα μακρύ τρίχωμα, το κεφάλι του ήταν ακριβώς όπως του λύκου, είχε μια τεράστια χαίτη στο λαιμό του όπως τα λιοντάρια!!!! Τα χέρια του και τα πόδια του ήταν ανθρώπινα μα και αυτά καλυμμένα με μακριές τρίχες το σώμα του ήταν σαν αρχαίο Ελληνικό σώμα όπως αυτοί που έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες!!!! Δεν είχε μακριά ουρά μα μια μεσαίου μεγέθους, ήταν βουτηγμένος στο αίμα τον γερμανών, κάποια στιγμή είδαμε τα μάτια του κίτρινα όπως της κουκουβάγιας!!!! Τεντώθηκε προς τα πίσω και σήκωσε το κεφάλι του απότομα και άρχισε να ουρλιάζει σαν λύκος!!!! Το ουρλιαχτό του ήταν τόσο χοντρό και δυνατό που κάποια στιγμή πιάσαμε όλοι τα αυτιά μας!!!! Μας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα σαν να ήθελε να μας πει κάτι και αμέσως με ένα τεράστιο σάλτο χάθηκε από τα μάτια μας!!!! Όταν λέω τεράστιο μέχρι που χάθηκε από τα μάτια μας στον αέρα!!!!

Όταν καταλάβαμε ότι είχαμε γλυτώσει μαζέψαμε τα κατακρεουργημένα σώματα των Γερμανών και μαζί με τα φορτηγά με την ψυχή στο στόμα πήγαμε και τα αφήσαμε μακριά από εμάς. Μετά από μιας μέρα δρόμο που κάναμε με τα πόδια για να γυρίσουμε στο χωριό πήγαμε κατευθείαν στο καφενείο, να εδώ!!!! Ήταν σχεδόν όλο το χωριό μαζεμένο…. Δεν μιλούσαμε για τους Γερμανούς αλλά για το πλάσμα αυτό!!!! Τότε ο παπάς του χωριού είπε:

 ΠΑΠΑΣ

Είναι ξεκάθαρο ότι ο θεός μας λυπήθηκε και έστειλε τον Άγιο Χριστόφορο τον σκυλόμορφο για να μας σώσει!!!! Θα πρέπει να ορκιστούμε εδώ τώρα όλοι ότι δεν θα αναφέρουμε τίποτα για το ότι έγινε εδώ!!!! Είναι έργο του θεού και θα πρέπει να το σεβαστούμε, και αν κάποιοι από εσάς το ξεστομίσετε μεθαύριο κάπου δεν πρόκειται να σας πιστέψει κανείς διότι το θέλησε ο θεός να γίνει έτσι!!!!

Πράγματι ορκιστήκαμε όλοι και είναι η δεύτερη φορά που την λέω την ιστορία αυτή από τότε. Είναι κοινό μυστικό στο χωριό μας τι είχε γίνει μα κανείς δεν ξανά μίλησε για αυτό!!!! Το ποιο περίεργο από όλα που πιστεύουμε ότι ήταν θαύμα είναι ότι οι Γερμανοί δεν μας ξανά ενόχλησαν για τίποτα μέχρι το τέλος του πολέμου!!!! Εμείς δεν ξέραμε για τον σκυλόμορφο Άγιο, μετά τον πόλεμο ο παπάς μας έφερε μια εικόνα με αυτόν τον Άγιο και όταν την είδαμε βάλαμε όλοι τα κλάματα που μας είχε σώσει την ζωή!!!! Από τότε οι ποιο πολλοί έφυγαν από το χωριό και πήγανε στην Αυστραλία και Αμερική και το χωριό ερήμωσε μα όσα χρόνια και αν περάσουν θα το θυμόμαστε για πάντα!!!!

Όταν άκουσα την ιστορία αυτή ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι ήταν ενας Λυκάωνας όπου τους είχε σώσει. Περίμενα πότε ο γέροντας θα έφευγε από το καφενείο ώστε να μπορέσω να του μιλήσω. Έτσι και έγινε, μετά από λίγο έφυγε και τον πήρα στο κατόπι. Ύστερα από λίγο του μίλησα,

 SAMAN LYCAN

Συγγνώμη! Μπορώ να σας απασχολήσω για λίγο;

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Όχι!!!!

 SAMAN LYCAN

Σας παρακαλώ, πρέπει….

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Αυτά που άκουσε πριν λίγο ξέχνα τα….. είναι ψέματα όλα!!!!

 SAMAN LYCAN

Δεν νομίζω να είναι ψέματα!

Δεν μου απάντησε συνέχισε τον δρόμο του. Πήγα μαζί του μέχρι το σπίτι του λέγοντας του συνέχεια ότι είμαι ερευνητής και έπρεπε να μάθω. Τίποτα καμία απάντηση. Όταν έφτασε σπίτι του κλείνοντας την πόρτα με κοίταξε για λίγο και μου είπε:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΕΑΣ

Δεν ξέρω αν ήταν Άγιος ή διάβολος….. αυτό που ξέρω είναι ότι είπα ψέματα.

Δεν άφησα σπίτι για σπίτι που να μην γύρισα με το να ρωτώ την ιστορία αυτή όλοι μου έλεγαν ότι δεν είχαν ιδέα για ποιο πράγμα μιλούσα!!!! Όμως το βλέμμα τους έδειχνε άλλο πράγμα και όταν τους έλεγα από πού άκουσα την ιστορία αυτήν μου έλεγαν ότι τον Αναστάσιο Γεωργαρέα δεν τον ήξεραν ( !!!;;!! )

Το αν είναι αληθινή ή όχι η ιστορία αυτή!;! Για μένα είναι διότι έδωσε ο γέροντας την πλήρη περιγραφή ενός Λυκάωνα εν δράση αν και σαν περιγραφή!!!! Το αν ήταν ο Άγιος Χριστόφορος ο σκυλόμορφος!;! Ίσως…..

 

Ο Ρωμύλος (λατ. Romulus) και ο Ρέμος (λατ. Remus), ή Ρώμος σύμφωνα με τον Στράβωνα στα Γεωγραφικά, ήταν δίδυμα αδέλφια και ήρωες και θεότητες της ρωμαϊκής μυθολογίας. Αναφέρονται ως οι ιδρυτές και πρώτοι βασιλιάδες της Ρώμης. Γυναίκα του Ρωμύλου ήταν η Ερσιλία. Το ποιο περίεργο όμως είναι ότι τα ποιο αρχαία αγάλματα  και νομίσματα δείχνουν τα δυο αδέλφια να είναι έφηβοι οι άνδρες την ώρα που τα ταΐζει η λύκαινα!!!! Αν αυτό είναι αλήθεια όπως λένε κάποιοι ερευνητές τότε μεγάλωσαν από έναν θηλυκό Λυκάωνα!!!!

 

 Τα δυο αδέλφια ως έφηβοι!!!!

 Τα δυο αδέλφια!!;;!!

 Γεννήθηκαν το 771 π.χ. πατέρας τους ήταν ο Άρης μητέρα του η εστίας Ρέα ή Ρέα Συλβία ή Ιλία, κόρη του βασιλιά της Άλβας Λόνγκας, Νουμίτορα. Η Ρέα υποχρεώθηκε να γίνει εστιάδα από τον θείο της, τον Αμούλιο, που σφετερίστηκε το θρόνο της Άλβας και ήθελε να μην μείνει κανένας απόγονος του Νουμίτορα. Αλλά κάποια νύχτα ο Άρης την άφησε έγκυο.

Όταν μαθεύτηκε ότι η Ρέα Συλβία ήταν έγκυος, ο Αμούλιος την έριξε στον Τίβερη επειδή η πράξη της ήταν ανοσιούργημα. Τα δίδυμα μωρά τα παρέδωσε σε κάποιον υπηρέτη του με τη διαταγή να τα σκοτώσει. Αυτός τα λυπήθηκε, τα έβαλε σε μια σκάφη και τα άφησε στο ποτάμι που είχε πλημμυρίσει, αλλά τα προστάτευσε ο Τιβερίνος, η θεότητα του ποταμού. Όταν τα νερά αποσύρθηκαν από τη στεριά, η σκάφη επικάθισε στη ρίζα μιας συκιάς, που ονομάστηκε Ρωμινάλιος ερινεός. Εκεί τα πήραν υπό την προστασία τους τα ιερά ζώα του θεού Άρη, η λύκαινα Λούπα (Lupa) κι ένας δρυοκολάπτης. Η λύκαινα τα θήλαζε σε μια σπηλιά, που ονομάστηκε Λύκαιον, ενώ ο δρυοκολάπτης τους πήγαινε τροφή. Εκεί τα βρήκε ο βοσκός Φαυστύλος και τα πήρε στην καλύβα του όπου τα μεγάλωσαν μαζί με τη γυναίκα του, Άκκα Λαρεντία.

Εδώ ως παιδιά και όχι ως βρέφη!!!

 Ο Φαυστήλος με τους Ρωμύλο και Ρέμο

 

Ρωμύλος και Ρέμος σε ένα Ιταλικό γραμματόσημο τον Επτάνησων

Τα δύο παιδιά μεγάλωσαν σαν βοσκοί στην καλύβα του Φαυστύλου, την οποία αργότερα ταύτισαν με τη σκηνή του Ρωμύλου, που θεωρείται κοιτίδα του βασιλείου της Ρώμης. Έγιναν γενναίοι και πολεμοχαρείς νέοι, έπαιρναν δε μέρος στους μεταξύ των βοσκών καυγάδες παίζοντας ρόλο συμβιβαστικό. Γνώρισαν έτσι τους βοσκούς του έκπτωτου παππού τους Νουμίτορα κι έμαθαν τι είχε συμβεί με τον Αμούλιο. Τον οποίο και εκθρόνισαν, επαναφέροντας στο θρόνο της Άλβας Λόνγκας τον Νουμίτορα.

Ο Νουμίτωρ τους παραχώρησε το μέρος όπου τους βρήκε ο Φαυστύλος και τους μεγάλωσε, για να χτίσουν εκεί μια πόλη. Τα δύο αδέλφια διαφώνησαν για το πού ακριβώς έπρεπε να χτιστεί η πόλη. Επικαλέστηκαν τότε τους οιωνούς, ο μεν Ρωμύλος πάνω στον Παλατίνο Λόφο, ο δε Ρέμος στον Ρεμώριο, που είναι η βορειοδυτική άκρη του Αβεντίνου Λόφου. Στον Ρωμύλο παρουσιάστηκαν 12 γύπες ενώ στον Ρώμο 6. Η Ρώμη λοιπόν θεμελιώθηκε πάνω στον Παλατίνο Λόφο. Όταν χτιζόταν η πόλη, το 754 π.Χ., μάλωσαν και πάλι τα δύο αδέλφια και ο Ρωμύλος σκότωσε τον Ρέμο κι έμεινε μοναδικός βασιλιάς. Αυτό συνέβη στις 21 Απριλίου του 753 π.Χ.

Για να εξασφαλίσει συζύγους στους κατοίκους της νέας πόλης, οργάνωσε μια θρησκευτική γιορτή όπου προσκάλεσε τους κατοίκους των γειτονικών πόλεων τωνΣαβίνων. Οι Ρωμαίοι άρπαξαν τις γυναίκες τους και το αποτέλεσμα ήταν να γίνει πόλεμος με τους Σαβίνους, των οποίων οι γυναίκες μπήκαν στη μέση και χώρισαν τους αντιμαχόμενους. Κατόπιν πολέμησε εναντίον των Φιδήνων και των Ουηίων και τους υπέταξε. Αφού βασίλεψε 38 χρόνια, σε ηλικία 54 χρονών ενώ βρισκόταν στο Πεδίο του Άρεως επιθεωρώντας τον στρατό του, μέσα σε θύελλα, τον άρπαξε στον ουρανό ο πατέρας του, ο Άρης. Ήταν 5 Ιουλίου του 717 π.Χ. Άλλη παράδοση λέει ότι, μέσα στη θύελλα που μαινόταν, τον σκότωσαν οι συγκλητικοί για λόγους αντιζηλίας και, για να καλύψουν το φόνο, έφτιαξαν την ιστορία της αρπαγής. Μετά την εξαφάνισή του, λατρεύτηκε ως πολεμική θεότητα με το όνομα Κυρίνος (Quirinus).

Ο Ρωμινάλιος ερινεός, κατά την παράδοση, μεταφέρθηκε από τον οιωνοσκόπο Άττο Νάβιο, όταν ήταν βασιλιάς ο Ταρκύνιος ο πρεσβύτερος, στην εκκλησία της Ρωμαϊκής Αγοράς και τον ταύτιζαν με την περίφημη συκιά Ficus Navia. Ο Ταρκύνιος, αφού νίκησε σε μάχη τους Σαβίνους, αποφάσισε να αλλάξει τη διάταξη του ιππικού που είχε ορίσει ο Ρωμύλος και να προσθέσει καινούργιες μονάδες με το δικό του όνομα. Αλλά ο Άττος Νάβιος του είπε ότι, για να γίνει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε πρώτα να πάρουν την έγκριση των θεών. Ο Ταρκύνιος ειρωνικά τον προκάλεσε «Αν μπορείς, μάντεψε αν αυτό που τώρα σκέπτομαι, είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί». Ο Άττος μελέτησε τους οιωνούς και απάντησε ότι μπορεί να γίνει. Τότε ο Ταρκύνιος του είπε: «Η σκέψη μου είναι να κόψεις την πέτρα όπου γίνεται η οιωνοσκοπία με το ξυράφι». Άμ’ έπος, άμ’ έργον, ο Άττος το έκανε. Εκεί ακριβώς στήσανε άγαλμα του Άττου κι έβαλαν και την πέτρα απ’ όπου φύτρωσε η συκιά.

Το Λύκαιο υπήρχε στην κλασική εποχή, ενώ η σκηνή του Ρωμύλου υπήρχε ως βωμός στο Καπιτώλιο μέχρι την εποχή του Αυγούστου. Η οιωνοσκοπική ράβδος του φυλασσόταν ως ιερότατο κειμήλιο από την κουρία των Σαλίων. Επίσης, η παράδοση λέει ότι ο Ρωμύλος διαίρεσε τους Ρωμαίους σε τρεις φυλές, τους Ραμνήνσιους, τους Τιτιήνσιους και τους Λούκερες, ίδρυσε τη Σύγκλητο και την Κουριάτιδα Εκκλησία, οργάνωσε την πελατεία και την οργάνωση του στρατού σε λεγεώνες και εισήγαγε τους πρώτους νόμους της Ρώμης, καθιέρωσε την οιωνοσκοπία και τη λατρεία του Διός Στάτορος και Φερετρίου.

Η γιορτή των Λεμουρίων γινόταν σε ανάμνηση του εξιλασμού του Ρωμύλου επειδή σκότωσε τον αδελφό του. Ο Ρώμος και ο Ρωμύλος λατρεύονταν σαν εφέστιοι θεοί μέχρι που εισήχθη η λατρεία των 12 Λαρήτων, γιων της Άκκας Λαρεντίας. Είναι πιθανό ότι το πρόσωπο του Ρέμου προστέθηκε στον μύθο αργότερα, πιθανώς κατά την περίοδο 367-296 π.Χ. όταν έγιναν πολιτικές μεταρρυθμίσεις στη Ρώμη και οι πληβείοι έγιναν πλέον εταίροι των πατρικίων στην εξουσία.

Ο Ρέμος, (στη λατινική το όνομα έχει την έννοια της βραδύτητας) εμφανίζεται την περίοδο αυτή, συμβολίζοντας την αργοπορημένη συμμετοχή των πληβείων στην άσκηση της εξουσίας.

Είναι πολλοι αυτοι που πιστεουν ότι τα δυο αδερφια μεγαλωσαν από Λυκαωνες και τα στοιχεια αν τα ψαξει καποιος καλα θα δει ότι οι ρευνητες εχουν δικιο!!!! Ισως για αυτό είναι ο λογος από καποιους που λενε ότι η ολη ιστορια δεν είναι τιποτα άλλο από φανταστικη οπου την εφτιαξαν οι Ρωμαιοι για να μην αποκαλυφθουν οι Λυκαωνες!!!!

 

Στο επόμενο άρθρο για τους Λυκάωνες θα δώσω και άλλα στοιχεία αλλά και για τους περιβόητους λυκάωνες του Γουισκόνσιν στις ΗΠΑ!!!! Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=0d_WAT6CjRA[/youtube]

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!