ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!!PART!!24!!

ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!!PART!!24!!

 

H ύπαρξη των Λυκάωνων είναι ένα θέμα που πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν ως αληθινό διότι δεν έχουν δει κάποιον από αυτούς!!!! Ας πούμε όμως ότι δέκα άνθρωποι είδαν έναν Λυκάωνα στην μορφή του την ζωώδη ποιος θα τους πίστευε αν έλεγαν το τι είδαν!;! Κανείς!!!! Και αυτοί που θα λέγανε ναι φίλε σε πιστεύω μέσα τους κάτι θα έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον φίλο τους!!!!

Κάποιοι ερευνητές ,σκεπτικιστές ή θεωρητικοί αλλα και μαζί με αυτούς πάρα πολλοί άνθρωποι επιμένουν ότι η ύπαρξη των Λυκάωνων δεν είναι ύπαρξη και ότι είναι η φαντασία των ανθρώπων από τους λύκους που έκαναν κάποιες επιθέσεις σε οικόσιτα ζώα και όχι μόνο  από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Λένε όλοι αυτοί ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά για τους Λυκάωνες από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, σε όλα αυτά τα άρθρα που έχω γράψει μέχρι σήμερα αναφέρω τις πηγές που αναφέρουν για τους Λυκάωνες από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα με αποδείξεις. Π.Χ. Αρχαίοι Έλληνες, Αιγύπτιοι, Σουμέριοι, Λάπωνες, Κινέζοι, Ιάπωνες, Ινδοί, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Σκανδιναβικές χώρες, οι Αυτόχθονες Ινδιάνοι της Αλάσκας, οι Αυτόχθονες Ινδιάνοι της Αμερικής, ακόμα και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, Νέας Ζηλανδίας, Αυστραλία κτλ. κτλ.!!! Κάποιες από αυτές τις χώρες όπως Κίνα, Ιαπωνία και Ινδία τους είχαν και τους έχουν ακόμα τους Λυκάωνες ως θεότητες!!! Όλοι αυτοί που προανάφερα ποιο πάνω που δεν πιστεύουν την ύπαρξη των Λυκάωνων λένε ότι όλα αυτά είναι δεισιδαιμονίες αλλα και μυθολογίες αρχαίων λαών και φυλών!!! Έτσι και οι τότε αρχαιολόγοι δεν πίστευαν στον τρωικό πόλεμο που είχε αναφέρει ο Όμηρος και ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος – αρχαιοκάπηλος της εποχής εκείνης ονόματι Σλίμαν ανακάλυψε την Τροία!!! Δεν χρειάζεται να προχωρήσω άλλο για το ζήτημα αυτό….!!!!

Προς όλους αυτούς που προανέφερα ποιο πάνω, ποτέ δεν προσπάθησα να πείσω κανέναν άνθρωπο ότι οι Λυκάωνες είναι υπαρκτοί !!! Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν και δίνω στοιχεία στον κόσμο παροτρύνοντας τους να ψάξουν για αυτά!!!! Επίσης επισημαίνω συχνά ότι είναι στην κρίση σας το τι θα πιστέψετε και τι όχι !!!! Όσο για κάποιος ανεγκέφαλους που λένε ότι οι ιστορίες που αναφέρω είναι ψεύτικες μπορεί να είναι μπορεί και να μην είναι , αυτές που μου διηγήθηκαν κάποιοι άνθρωποι!!!! Δεν θα ξανά ασχοληθώ με κάποιους που ζητάνε επίμονα πειστήρια για το θέμα ύπαρξης των Λυκάωνων !!! Είμαι και είμαστε ως ομάδα που παγκοσμίως έχουμε γράψει και αναφέρει τόσα για τους Λυκάωνες , δυστυχώς όλοι αυτοί που κράζουν σαν κορακοειδή εκτρώματα δεν έχουν διαβάσει τα άρθρα μας!!! Εδώ θέλω να σας πω, ότι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στους Λυκάωνες ότι υπάρχουν, κάποιοι άλλοι δεν πιστεύουν η γνώμη τους είναι σεβαστή, υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που τα διαβάζουν ως ιστορίες φαντασίας και ικανοποιούν την ακόρεστη πείνα του μυαλού τους!!!! Όπως και να έχει αληθινό, ψεύτικο, φανταστικό, εσείς που αντιτίθεστε στο θέμα ύπαρξης των Λυκάωνων ποιο είναι το πρόβλημα σας …. !!?!!

Ας συνεχίσουμε λοιπόν με το άρθρο μας.

Στις έρευνες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια ακολουθώντας τα χνάρια από το ένστικτο μου αλλά και αναφορών για τους Λυκάωνες φανταστείτε ότι στα χίλια άτομα τα οποία ήξερα ότι είχαν έρθει σε επαφή με έναν Λυκάωνα ή και παραπάνω μόνο από τους 5 κατάφερα να αποσπάσω κάποιες πληροφορίες και αυτό μετά από πολύ κόπο διότι κατάλαβαν ότι εγώ πίστευα στην ύπαρξη των Λυκάωνων!!!! Ο λόγος!!!! Διότι όλοι αυτοί οι φουκαράδες κάπου το είχαν πει και μόνο με τις πέτρες δεν τους πήραν και ιδιαίτερα στα χώρια ξέρετε τι γίνεται ε!;! Η θα τους βγάλουν ότι είναι παρασάνταλοι και μισό μπανταβοί ή ότι ασχολούνται με μαγείες και είναι άνθρωποι του σατανά!!!! Οπότε σφραγίζουν το στόμα τους και δεν λένε τίποτα!!!! Το ίδιο και πριν μερικά χρόνια ίσχυε και για τις περιπτώσεις θεάσεων των ΑΤΙΑ και ισχύει ακόμα σε μεγάλο βαθμό σε άτομα τα οποία έχουν απαχθεί από ΑΤΙΑ!!!!

Τον Μάιο του 2009 βρέθηκα στο μικρό χωριο Κλειδωνιά στο ( δείτε πληροφορίες για το χωριο εδώ – http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC_%CE%99%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%BD ) κοντά στον Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου (http://iliochori.blogspot.gr/2010/09/blog-post_25.html ) μου είχαν πει κάποιοι ότι υπάρχει εκεί υπήρχε ένας τσοπάνος όπου είχε δει έναν Λυκάωνα αλλά δεν ήξεραν αν θα μου έλεγε κάτι γιατί τον είχαν χουλιάξει ( κοροϊδία με φωνές και κραυγές ) πολλοί και δεν ήξεραν αν θα μου έλεγε κάτι…!!!!

Έτσι λοιπόν πήγα, έφτασα κατά τις 3 το μεσημέρι, το χωριο μικρό και δεν είχε πάνω από 30 κατοίκους με αυτούς που είχαν έρθει για Σαββατοκύριακο!!!! Μετά έμαθα ότι μόνο 8 κάτοικοι ήταν οι μόνιμοι κάτοικοι. Έψαξα λοιπόν και βρήκα τον Τσοπάνο, μάλιστα περίμενα να έρθει από την βοσκή στο σπίτι του όπου με φιλοξένησε θερμά η γυναίκα του.

Τα ονόματα αυτά των ανθρώπων δεν θα τα αναφέρω αν και είναι εύκολο κάποιος να τους βρει σε αυτό το χωριο!!!! Δεν θα τα αναφέρω διότι τους το υποσχέθηκα διότι φοβούνται μην τους κοροϊδεύουν όπως και παλαιότερα….

Κατά τις 8 περίπου ήρθε και ο άντρας της με τα γίδια, εφόσον τελείωσε ότι είχε να κάνει με τα ζωντανά του ήρθε στο σπίτι, γνωριστήκαμε και μετά από πολύ ώρα προσπάθειας κατάφερα τελικά να τον πείσω να μου πει την δικιά τους ιστορία.

ΤΣΟΠΑΝΟΣ

Εγώ θα στα πω αλλα άμα εσύ τα πεις μεθαύριο κάπου θα κοροϊδεύουν και εσένα αλλα και εμένα και ας μην με ξέρουν.

SAMAN LYCAN

Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με αυτό με έχουν χλευάσει και κοροϊδέψει πολλές φορές στο παρελθόν όχι μόνο για αυτά τα θέματα αλλα και για αλλα πολλά. Είμαι όλος αυτιά…

ΤΣΟΠΑΝΟΣ

Να ξέρεις ότι την ιστορία αυτήν την είχα πει και στον Διονύση Ακριβόπουλο από την Καλαμάτα όπου μου είπε ότι ήταν δημοσιογράφος κατά πόσο έλεγε την αλήθεια ιδέα δεν έχω.

 

Λοιπόν:

Ήταν πίσω στο 1958 τότε ήμουν νέος και ζούσε και ο πατέρας μου όπου ήταν σεβαστό άτομο στο χωριό. Ήταν Μάιος και τα χιόνια είχαν λιώσει και μπορούσαμε να βγάλουμε τα ζώα να τα πάμε για βοσκή. Εκείνη την εποχή δεν ξέρω τι τον έπιασε τον πατέρα μου και ήθελε να περάσουμε από τον ποταμό Βοϊδομάτη. Πρέπει τότε να είχαμε γύρω στα 350 γίδια μπροστά ο πατέρας μου και πίσω εγώ. Τότε φεύγαμε για έναν και δυο μήνες χωρίς να γυρίσουμε στο σπίτι, σεργιανάγαμε τα βουνά και τα λαγκάδια, κοιμόμασταν στην ύπαιθρο και τρώγαμε γάλα βολβούς και αν περνάγαμε κοντά από κανά χωριο έτρεχα να πάρω κανά ψωμί κρεμμύδια και ντομάτες.

Γυρνώντας με τα γίδια ύστερα από πολλές ημέρες είχαμε μπει για τα καλά στον εθνικό δρυμό του Βίκου και είχαμε φτάσει στον κάρκαρο της << Προβατίνας >> . Όταν φτάναμε εκεί πάντα καθόμασταν κανά δυο μέρες διότι είχε χορτάρι πολύ και βοσκούσαν καλά τα γίδια. Η πρώτη μέρα πέρασε μια χαρά μα τα ξημερώματα της δεύτερης ξυπνήσαμε από τα σκυλιά που έκλαιγαν. Δεν γαύγιζαν έκλαιγαν. Θυμάμαι το πατέρα μου που είπε << Τι στο διάβολο πάθαν τα δαιμονισμένα και κλεν έτσι >>. Κάναμε να σηκωθούμε και μου είπε ψιθυριστά << Πρόσεχε δεν ξέρω τι είναι αλλα άμα ήταν λύκοι ή αρκούδες θα είχαν χαλάσει τον κόσμο τα διαβολεμένα >>.

Μιας και δυο σηκωθήκαμε απορημένοι και όχι φοβισμένοι, βαστάγαμε τις γκλίτσες έτοιμοι να κοπανήσουμε αν χρειαζόταν. Τα γίδια ήταν ανάστατα και τρέχανε πέρα δώθε, τα σκυλιά κλάψανε για λίγο ακόμα και μετά κάναν γίαλα την ρεματιά κάτω, χάθηκαν τα διαβολεμένα. Κάναμε καμιά εικοσαριά βήματα προς τα κει που έκλαιγαν τα σκυλιά και ακούσαμε έναν περίεργο ήχο σαν κάποιος να έσκιζε πανιά αλλα πνιχτό ήχο. Κάναμε ακόμα καμιά δεκαριά βήματα μπροστά και τότε το είδαμε. Είχε βγει ένας διάβολος από τον κάρκαρο και είχε πιάσει δυο γίδια και τα έτρωγε λες και ήταν τίποτα. Το χρώμα του ήταν ανοιχτό πράσινο, πρέπει να ήταν 2,50 μέτρα ψηλό είχε μια μακριά ουρά στα κωλομέρια του, και αυτό το πρόσωπο δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Έμοιαζε σαν καί εκείνες τις μεγάλες σαύρες που ζουν σε κάτι νησιά στην άκρη του κόσμου, γεμάτος μεγάλα δόντια κοφτερά και τα ματιά του; Όπως τα έχουν οι σαύρες. Μόλις μας αντίκρισε σηκώθηκε στα δυο του πόδια, μας κοίταξε και από απόσταση σχεδόν 30 μέτρα έκανε ένα σάλτο και έπιασε τον πατέρα μου αγκαλιά. Αμέσως με ένα μεγάλο σάλτο χάθηκαν μέσα στο δάσος. Όλα αυτά μέσα σε λίγες στιγμές …. Για λίγο έμεινα άφωνος μην πιστεύοντας τι είχε γίνει και αμέσως έβαλα τις φωνές και έτρεξα προς το μέρος όπου είχε κάνει το σάλτο του ο διάβολος αυτός που είχε πάρει τον πατέρα μου!

Έτρεχα σαν τον παλαβό με δάκρυα στα μάτια μου και φώναζα τον πατέρα μου μήπως και τον ακούσω μα τίποτα. Έπρεπε να είχα διανύσει μια απόσταση τουλάχιστον 500 με 600 μέτρα, είχε αρχίσει και χάραζε ώσπου έπεσα επάνω σε δυο άγνωστους ανθρώπους από το πουθενά. Μόνο που αυτοί οι δυο άνθρωποι δεν φορούσαν κανένα ρούχο επάνω τους και ήταν τελείως γυμνοί. Έμεινα άφωνος να τους κοιτώ λέγοντας στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να ήμουν καλά ή έβλεπα κάποιο όνειρο. Μέχρι που ο ένας από αυτούς μου είπε με σοβαρή φωνή.

<< Αν θέλεις να πάρουμε πίσω τον πατέρα σου μην φωνάζεις μικρέ. Το κατάλαβες; Άχνα! Και ότι δεις και ακούσεις από δω και πέρα θα ήταν φρόνιμο να μην το πεις ποτέ στην ζωή σου γιατί θα σε περάσουν για τρελό. Το κατάλαβες; Αν το κατάλαβες γνέψε με το κεφάλι σου μην μιλάς! >>.

Τι να έκανα τα είχα χαμένα. Έγνεψα με το κεφάλι μου όπως μου είπε ο ένας από τους γυμνούς ανθρώπους. Μα μέσα μου μου έλεγε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πρώτα ο διάβολος και τώρα δυο άγνωστοι άντρες γυμνοί μέσα στο δάσος…. Προτού τελειώσω τις σκέψεις μου ο άλλος άντρας που δεν είχε μιλήσει μου είπε.

<< Ξέρω ότι άμα σου πούμε να μην μας ακολουθήσεις δεν θα το κάνεις. Θα έρθεις μαζί μας μα ότι δεις δεν θα φύγεις. Θα πάρεις το πατέρα σου και θα φύγετε όσο ποιο μακριά μπορείτε. Το κατάλαβες; Αν το κατάλαβες γνέψε μου με το κεφάλι σου. >>.

Πράγματι και πάλι έγνεψα προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει μα δεν μπορούσα. Πίστευα ότι βλέπω κάποιο όνειρο. Τότε οι δυο γυμνοί άντρες άρχισαν να μυρίζουν σαν λαγωνικά! Ο ένας το έδαφος και ο άλλος τον αέρα. Τα έχασα, πίστεψα ότι είχα να κάνω με τρελούς. Πήγα να τους ρωτήσω αν στέκουν στα καλά τους και τότε αυτός που μύριζε το έδαφος σηκώθηκε απότομα μπροστά μου κόβοντας μου την χολή από τον φόβο! Το πρόσωπο του είχε αγριέψει και τα μάτια του είχαν γίνει κίτρινα σαν της κουκουβάγιας. Αμέσως μου είπε:

<< Σου είπα να μην μιλάς άνθρωπε; Έπιασα την μυρουδιά του θα τον βρούμε σίγουρα. >>.

Πίσω ακούστηκε ένας παράξενος θόρυβος όπου ήταν ο άλλος γυμνός άντρας. Έκανα να δω απότομα από την τρομάρα μου μα δεν ήταν πλέον εκεί. Κάνοντας να γυρίσω να δω τον άλλον άντρα με τα κίτρινα μάτια μα δεν πρόλαβα. Με είχε βουτήξει αγκαλιά με έβαλε στον ώμο του και άρχισε να τρέχει γρήγορα μέσα στο δάσος! Όταν λέω γρήγορα από την ταχύτητα που πηγαίναμε νόμιζα ότι θα λιποθυμούσα. Σε κάθε εμπόδιο όπως θάμνοι ή μεγάλοι βράχοι τα περνούσε από πάνω τους με τόση ευκολία που δεν πίστευα τι ζουσα. Σε λίγες στιγμές είχαμε φτάσει στον Βοϊδομάτη ψηλά, νόμιζα ότι θα με άφηνε κάτω εκεί μα έκανα λάθος, καθώς έτρεχε έκανε ένα τεράστιο σάλτο και πέρασε τον ποταμό από την μια στην άλλη! Όταν βρισκόμασταν στον αέρα πραγματικά φοβήθηκα πάρα πολύ μα όταν φτάσαμε στην απέναντι πλευρά του ποταμού  από το τράνταγμα νόμιζα ότι θα μου φύγουν τα σωθικά μου. Δεν σταμάτησε άρχισε πάλι να τρέχει σαν τρελός μέσα στο δάσος  ώσπου φτάσαμε σε ένα ξέφωτο όπου είχε στην μια πλευρά τα βράχια του βουνού. Εκεί είχε μια σπηλιά, με άφησε κάτω με προσοχή και μου είπε:

<< θα πας πίσω σε εκείνα τα δένδρα. Θα κοιτάς προς τα εδώ! Μόλις ελευθερώσουμε τον πατέρα σου θα ήταν φρόνιμο να τρέξεις να τον πάρεις και να κάνετε αυτά που σου είπα. Το κατάλαβες; >>.

Του έγνεψα φοβισμένα το κεφάλι μου ότι κατάλαβα και έτρεξα στα δένδρα που μου είχε δείξει. Ήρθε και αυτός μαζί μου και κάθισε λίγο ποιο πέρα από μένα. Περιμέναμε περίπου γύρω στην μισή ώρα. Τον έβλεπα ότι κοιτούσε επίμονα την σπηλιά και καμιά φορά οσφριζόταν τον αέρα όπως έκανε ο σύντροφος του πριν. Πίστευα ότι στην σπήλιά ήταν ο διάβολος που είχε αρπάξει τον πατέρα μου και κοίταζα γεμάτος τρόμο την τρύπα της σπηλιάς . Άρχισα από μέσα μου να προσεύχομαι στον Χριστό μας να είναι καλά, δεν ήθελα τίποτα άλλο εκείνη την ώρα. Προτού προλάβω να τελειώσω την προσευχή μου έπιασε το μάτι μου κάτι να πέφτει από τον ουρανό στην μέση από το ξέφωτο όπου μάλιστα ακούστηκε με έναν δυνατό γδούπο! Ήταν αυτός ο διάβολος που είχε αρπάξει τον πατέρα μου όπου τον κρατούσε σφιχτά στους ώμους του. Γύρισα γεμάτος αγωνία στον γυμνό άνθρωπο να δω τι θα γίνει και μου έκανε νόημα με το χέρι του να πέσω κάτω.  Ξάπλωσα στο δένδρο μπροστά και κοίταζα τον διάβολο αυτόν που είχε αρπάξει τον πατέρα μου να δω τι γίνεται, καθώς περπατούσε προς την σπηλιά πάλι τα μάτια μου αστραπιαία έπιασαν δυο αντικείμενα που έπεσαν με τον ίδιο γδούπο στην μέση του ξέφωτου από το πουθενά. Κατάπια την γλώσσα μου από την τρομάρα, εκεί μπροστά μου είχαν έρθει από το πουθενά άλλοι δυο τέτοιοι διάβολοι! Κοντοστάθηκαν λίγο και φαινόταν ότι κάτι έλεγαν και οι τρεις μαζί και τότε είδα κάτι που δεν περίμενα να δω…..

Ένας γιγάντιος γορίλας ξεπετάχτηκε από την αριστερή φορά του δάσους με ένα τεράστιο άλμα και είχε καθοδική πορεία προς τους διαβόλους! Μέχρι να τον πάρουν είδηση οι διάβολοι είχε πέσει πάνω στον έναν με χέρια και με πόδια και άρχισαν να κουτρουβαλιούντε στην γη. Έκανα και γύρισα το κεφάλι μου προς τον άντρα τον γυμνό που ήταν δίπλα μου και εκεί έπαθα την πλάκα της ζωής μου με το τι είδα! Εκεί μπροστά μου στα έκπληκτα μάτια μου αυτός ο άντρα άρχισε να μεταμορφώνεται σε ένα άλλο πλάσμα. Έγιναν τόσο γρήγορα όλα που είχα χαζέψει. Εκεί μπροστά μου στεκόταν ένα πλάσμα γύρω στα 2.30 ύψος, είχε κεφάλι λύκου με τρομαχτικά κοφτερά μεγάλα δόντια! Όλο του το σώμα ήταν καλυμμένο από καφέ και γκρι τρίχες, τα χέρια του ήταν ανθρωπινά κατά κάποιο τρόπο και στα δάχτυλα του είχε τεράστια νύχια όπου ήταν σαν νυστέρια! Γύρω από τον λαιμό του είχε μια χαίτη καφετιά όπως έχουν τα λιοντάρια της Αφρικής, φαινότανε να είναι μυώδης πλάσμα. Είχε και μια ουρά η οποία δεν ήταν πολύ μακριά όπως στους λύκους τους δάσους ποιο κοντή.

Σήκωσε το κεφάλι του ψηλά και άρχισε να ουρλιάζει όπως οι λύκοι, μόνο που το δικό του ουρλιαχτό ήταν πιο  δυνατό και χοντρό σε τόνο που έπιασα τα αυτιά μου από τον πόνο! Αμέσως εκεί μπροστά στα έκπληκτα και φοβισμένα μάτια μου έκανε ένα σάλτο και είχε πορεία προς τους άλλους διαβόλους. Γύρισα αμέσως να δω τι γίνεται με τον πατέρα μου, εκείνη την ώρα ένας από τους διαβόλους έκανε και αυτός ένα σάλτο προς την πορεία του ανθρώπου που είχε αλλάξει σε λύκο. Η σύγκρουση στον αέρα ήταν δυνατή, μα ο άνθρωπος που είχε αλλάξει σε λύκο προτού πέσει στο έδαφος με δυνατό κρότο είχε δαγκώσει το κεφάλι του διαβόλου τόσο δυνατά που το κρακ από το κεφάλι του ακούστηκε σε όλο το ξέφωτο! Μόλις έπεσε στο έδαφος με τον νεκρό διάβολο παρέα ο διάβολος που κρατούσε τον πατέρα μου τον άφησε κάτω και από ότι φαινόταν ήταν ζωντανός.

Αμέσως έκανα ότι μου είχε πει πριν γίνει άνθρωπος λύκος, έτρεξα προς τον πατέρα μου να τον πάρω όπου φαινόταν φοβισμένος και στημένος με ότι είχε δει και αυτός. Καθώς έτρεχα προς τον πατέρα μου κοίταγα την μάχη που γινόταν με τον γορίλα που νόμιζα ότι είχα δει, δεν ήταν γορίλας ήταν και αυτός ένας άνθρωπος λύκος. Είχαν πιαστεί στα χέρια και προσπαθούσε ο ένας τον άλλο να τον δαγκώσει σαν λυσσιασμένα σκυλιά! Και τότε μπροστά στα μάτια μου καθώς έτρεχα στον πατέρα μου ήρθε το τέλος και για τον δεύτερο διάβολο. Ο άνθρωπος λύκος που πάλευε μαζί του ξαφνικά με τα δυο του πόδια τον έπιασε από την μέση όπως κάνουν ένα κεφαλοκλείδωμα,  ο διάβολος όπου είχε και αυτός μεγάλα νύχια σαν νυστέρια άφησε τα χέρια του ανθρώπου λύκου και έβαλε τα νύχια του στα πόδια του εχθρού του. Αυτό ήταν το λάθος. Παρά τον πόνο που ζωγραφίστηκε στο αγριεμένο πρόσωπο του ανθρώπου λύκου τον αγκάλιασε με μιας και άνοιξε το τεράστιο στόμα του γύρω από τον λαιμό του διαβόλου! Το έκλεισε με μιας σαν μέγγενη και το κεφάλι του διαβόλου αποκολλήθηκε βάναυσα από τους ώμους του μέσα σε μια πλημύρα από αίμα! Προτού το άτυχο κορμί του διαβόλου που σπαρταρούσε άτσαλα ακουμπήσει την γη ο άνθρωπος λύκος με ένα σάλτο προς τα πίσω είχε φύγει από πάνω του.

Ακόμη έτρεχα, είχα φτάσει στα μισά από τον πατέρα μου, τότε ο άλλος άνθρωπος λύκος άρχισε να παλεύει με τον άλλον διάβολο! Την επίθεση πρώτος την έκανε ο διάβολος με ένα σάλτο και με τα χέρια του και τα πόδια του μπροστά όπως κάνουν οι γάτες! Το κεφάλι του το είχε βάλει ανάμεσα στα χέρια του με ανοιχτό το τεράστιο στόμα του. Πίστεψα για μια στιγμή ότι ο άνθρωπος λύκος θα πέθαινε μα είχα λάθος. Την τελευταία στιγμή ο άνθρωπος λύκος έριξε απότομα το σώμα του προς τα πίσω με τρόπο όμως να γλιστρήσει προς τα μπροστά! Καθώς περνούσε ο διάβολος από πάνω του ο άνθρωπος λύκος έβαλε τα δυο του χέρια στα γεννητικά όργανα του διαβόλου, αμέσως σήκωσε τα πίσω πόδια του προς τα πάνω ξεσκίζοντας τα γενετικά όργανα του διαβόλου όπου από την φόρα που είχε η πορεία των χεριών του συνέχισε στον κώλο του και συνέχισαν από την πλάτη του μέχρι το σβέρκο του επάνω! Καθώς είχε φτάσει στο σβέρκο του το σώμα του ανθρώπου λύκου είχε πλέον στάση κατακόρυφου όπως περπατάει κάποιος με τα χέρια, μάζεψε αμέσως τα χέρια ξεσκίζοντας τις σάρκες του διαβόλου και με το στόμα του άρπαξε το κεφάλι του σπάζοντας το με τα φονικά σαγονιά του σαν καρύδι….

Κόντευα να φτάσω στον πατέρα μου όταν όλα είχαν τελειώσει…. Όταν έφτασα κοντά του φαινότανε ο τρόμος του στα μάτια του από αυτό που είχε περάσει αλλα και ότι είχε δει. Τον το βούτηξα από το χέρι εκεί χάμου που καθότανε και του φώναζα να φύγουμε όπως μου είχαν πει πριν αυτοί οι άνθρωποι λύκοι. Μα ο πατέρας μου τα είχε τόσο χαμένα που δεν λαλούσε ούτε μιλούσε λες και είχε μαρμαρώσει. Τον τράβαγα, του φώναζα να φύγουμε μα τίποτα αυτός…. Τότε οι δυο άνθρωποι λύκοι σιγά σιγά μας πλησίασαν μα καθώς έφταναν σε εμάς άρχιζαν και πάλι γρήγορα να αλλάζουν και να γίνονται άνθρωποι. Φτάνοντας κοντά μας  αυτός που με είχε αρπάξει μου είπε:

<< Ο πατέρας σου μικρέ έχει πάθει σοκ με αυτά τα οποία είδε σήμερα! Δεν χωράει ο νους του ότι μπορεί να υπάρχουν πλάσματα όπως εμείς και αυτοί οι βρομιάρηδες που σκοτώσαμε. Θα σας πάρουμε και θα σας πάμε κοντά στο χωριό σας, τα γίδια θα γυρίσουν μόνα τους ξέρουν τον δρόμο. >>.

Δεν πρόλαβα να τους πω κάτι, μας άρπαξαν και τους δυο όπως με είχαν αρπάξει πιο πριν και μας πήγαν μέσα σε λίγα λεπτά κανά χιλιόμετρο από το χωριο μας. Μας άφησαν εκεί, το μόνο που μας είπαν τα θυμάμαι σαν τώρα και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια.

<< Καταλαβαίνουμε ότι είναι δύσκολο να ξεπεράσετε κάτι τέτοιο. Θα ήταν φρόνιμο να μην πείτε πουθενά το τι έγινε διότι θα σας περάσουν για τρελούς και θα σας χλευάζουν και θα σας κοροϊδεύει ο κόσμος. Εμείς όπως μας είδατε είμαστε φίλοι με τους ανθρώπους. Αυτοί που σκοτώσαμε τους κυνηγούσαμε από πριν. Το μέρος αυτό δεν διατρέχει πλέον κίνδυνο μπορείτε να ξανά πάτε εκεί. Πηγαίνετε σπίτι σας και αν μπορείτε ηρεμήστε και ξεχάστε το όσο δύσκολο και αν είναι αυτά που έγιναν. >>

Αμέσως χάθηκαν σαν αστραπή από μπροστά μας, με χίλια ζόρια πήγα τον δύστυχο πατέρα μου σπίτι. Στην μάνα μου είπα ότι μια μεγάλη αρκούδα μας είχε επιτεθεί και ο πατέρας τα είχε λίγο χαμένα. Ο πατέρας μου έκανε σχεδόν ένα μήνα να συνέλθει, από τότε πήγαινε ποιο ταχτικά στην εκκλησιά. Δεν μιλήσαμε ούτε ο πατέρας μου ούτε και γω  ποτέ για αυτό ξανά. Μα εγώ σαν νέος ήθελα κάπου να το πω και το είπα στον καλύτερο μου φίλο τον Γιάννη τον Γκίκα όπου βέβαια το έκανε βούκινο και από τότε με λέγανε ο τρελός ή ο ψεύτης! Περιττό να σου πω ότι στο συγκεκριμένο σημείο δεν ξανά πατήσαμε ποτέ μέχρι και σήμερα. Αυτά είχα να σου πω μακρινέ μου επισκέπτη. Είτε τα πιστέψεις είτε όχι αυτά έγιναν και δεν άλλαξα ούτε πρόσθεσα τίποτα!

SAMAN LYCAN

Πράγματι καταπληκτική και απίστευτη ιστορία για πολλούς αλλα όχι για εμένα!!!! Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν ποτέ ξανά συνάντησες αυτούς τους δυο ανθρώπους μετά από όλα αυτά τα χρόνια!!!

ΤΣΟΠΑΝΟΣ

Όχι ποτέ αλλα δυο φορές έχω ακούσει από τότε τα ουρλιαχτά τους, από πολύ μακριά βέβαια αλλα είμαι σίγουρος ότι πρέπει να ήταν αυτοί. Ήταν ακριβώς η δύναμη και ο χοντρός τόνος όπως το είχα πρώτο ακούσει.

SAMAN LYCAN

Σαν άνθρωποι μπορείς να μου τους περιγράψεις πως ήταν!!!!

ΤΣΟΠΑΝΟΣ

Ναι βέβαια. Αυτός που με είχε πάρει μαζί του ήταν γύρω στα 45 χοντρός και κοντός, και  του κρεμότανε η κοιλιά του. Ο άλλος που είχε φύγει είχε ύψος περίπου 1.80 ξανθός  και αδύνατος σαν κανονικοί άνθρωποι.

Τον ευχαρίστησα για την προσωπική του ιστορία είπαμε και αλλα πολλά και διάφορα και έφυγα από το χωριο!!!! Το αν είναι πιστευτή αυτή η ιστορία σε μένα λέω ότι την πιστεύω διότι οι αφηγήσεις για τους Δρακονιανούς ( διαβόλους ) που έλεγε και για τους Λυκάωνες ( Άνθρωποι Λύκοι ) ήταν ακριβώς όπως μου τους έχουν περιγράψει σχεδόν σε όλες τις χώρες που έχω πάει αλλα και στην Ελλάδα μας από άλλες περιοχές!!!! Αυτήν την ιστορία ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας, αν είστε από εκείνα τα μέρη κάποιοι από εσάς που διαβάζετε αυτό τα άρθρο μου και έχετε μεγαλώσει εκεί ξέρετε ποσά παράξενα έχει η περιοχη σας ….. αλλα και την φημισμένη ιστορία από τους αντάρτες για τον λευκό γιγάντιο λύκο!!!! Αν και αυτό είναι μια άλλη ιστορία που ίσως να την πω κάποια στιγμή!!!! Το αν θέλετε εσείς να την πιστέψετε ή όχι είναι δικαίωμα σας, αν δεν θέλετε να την πιστέψετε πάρτε την ως μια φανταστική ιστορία ενός αθώου ηλικιωμένου τσοπανάκου…..!!!!

Μέχρι την επόμενη φόρα να είστε πάντα όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!