ΟΔΟΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΤΡΑΣ!!!!

ΟΔΟΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΤΡΑΣ!!!!

Η οδός Μαύρης πέτρας βρίσκετε στην άνω πόλη στην περιοχή περίπου να υπολογίσεις πίσω από τα κάστρα στο ύψος περίπου στους κήπους του πασά.
Ο θρύλος λέει ότι σε ένα από τα πολλά σοκάκια σε κάποια συγκεκριμένη ώρα ανοίγει και δημιουργείτε ένα δρομάκι το οποίο μετά από λίγο εξαφανίζετε και οποίος καταλάθος μπει μέσα εγκλωβίζετε εκεί και εξαφανίζετε.
Κάθε δεκαπέντε μέρες σε αυτήν την οδό λέγεται ότι ανοίγει μία αλλόκοσμη πύλη ίσως μια αστρική πύλη ή μια αλλοδιαστατική πύλη που οδηγεί σε κάποια άλλη διάσταση, σε κάποιον άλλο κόσμο. Σύμφωνα με τον Παντελή Γιαννουλάκη παραμένει ανοιχτή για 15 λεπτά. Αν μπεις και δεν προλάβεις να βγεις υποτίθεται πως χάνεσαι αν και απλά θα πρέπει να περιμένεις σε εκείνο το σημείο για δεκαπέντε μέρες συνεχώς μέχρι να ανοίξει ξανά η πύλη…

Κατηφορίζοντας την οδό Ακροπόλεως στην άνω πόλη, θα συναντήσετε ένα μικρό στενό πλακόστρωτο δρομάκι, αυτή είναι η περιβόητη οδό Μαύρης Πέτρας που αναφέρω, συνεχίζοντας φτάνεις σε ένα αδιέξοδο, όπου ο θρύλος λέει πως κάθε τρεις μέρες, στις 12 το βράδυ εμφανίζεται ένας χαμένος δρόμος που κανείς δεν ξέρει που οδηγεί…..

Είναι σχεδόν στους πρόποδες του λόφου που είναι κτισμένη η Άνω Πόλη,  λίγο παρακάτω από την οδό Μαύρης Πέτρας βρίσκεται μια μικρή πευκόφυτη έκταση,  γνωστή ως οι Κήποι του Πασά. Το μέρος αυτό ήταν το ησυχαστήριο του Σειφουλάχ Πασά και των Οθωμανών Τεκτόνων που ανήκαν στον στενό του κύκλο, ο οποίος έκτισε εκεί ένα περίεργο σύμπλεγμα πέτρινων κατασκευών, γεμάτων μυστικιστικά σύμβολα τα οποία κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι σύμβολα κάποιων << Παρατηρητών >> είναι ένα θέμα που βρίσκεται ήδη υπό μεγάλη ερευνά. Μεγάλο μέρος αυτού του περίεργου οικοδομικού συμπλέγματος  αποτελείται από πέτρες που σχηματίστηκαν από την πτώση κεραυνών στην άμμο, και είναι άγνωστο το πώς ή το από πού μεταφέρθηκαν εκεί.

Επίσης είναι άγνωστο το πόσο καιρό πήρε για να κτιστεί, υπάρχουν ναι μεν πληροφορίες οι οποίες δεν είναι και τόσο έγκυρες αλλά υπάρχει και μια μαρτυρία γραπτή στο εθνικό μουσείο της Άγκυρας ότι κτίστηκε μέσα σε μια εβδομάδα!!! Βεβαία κανείς δεν έχει πάρει στα σοβαρά αυτήν την άγνωστη αναφορά και λέω άγνωστη γιατί στο χειρόγραφο κάτω εκεί που συνήθως κάποιος αφήνει την ονομασία του είναι σκισμένο επίτηδες από τότες, αυτό το κάνει ακόμα πιο μυστηριώδες το όλο θέμα. Το μέρος αυτό θεωρείται ενεργειακός τόπος, με διάφορες ανεξήγητες αναφορές για διάθεση ευφορίας ή χρονικά κενά, ή για διάφορες οπτασίες  επίσης υπάρχουν κάποιοι  που πιστεύουν ότι εκεί έχουν ζήσει << Χρονική μετατόπιση  >>  είναι κάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε στο μέλλον.

Για κάποιους ερευνητές μαζί και εγώ πιστεύουμε ότι η οδός μαύρης πετράς ήταν μια έξοδο διαφυγής για << κάποιους >> αλλά και είσοδος  από τότε που φτιάχτηκαν οι κήποι του Πασά!!! Βλέπετε όταν φτιάχτηκαν εκεί οι κήποι δεν υπήρχε το συγκεκριμένο σοκάκι….. υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη πύλη προ υπήρχε από την αρχαιότητα!!!

Πράγματι συμβαίνει κάτι εκεί ή είναι η φαντασία ενός ταλαντούχου συγγραφέα, ο οποίος επηρέασε και άλλους να γράψουν και αυτή με την σειρά τους κάτι για την περιοχή παρασέρνοντας μαζί τους πολλούς απλούς ανθρώπους να φτιάξουν έναν αστικό θρύλο!;! Έλατε να δούμε μαζί αν πράγματι είναι αλήθεια ή ένας φανταστικός μύθος!!

Αν και είμαι Πελοπονήσιος για μένα μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδος μας είναι η Θεσσαλονίκη!!! Μια πόλη που πρόσφερε αλλά και προσφέρει πολλά στην Ελλάδα μας, είναι μια πόλη η οποία είναι αρχαιότερη της Αθήνας!!! Μια πόλη που έχει περάσει δόξες, καταστροφές, πίκρες και χάρες, έχει περάσει πιο πολλούς πολέμους από ότι οι άλλες πόλεις της χώρας μας!!!!

Σήμερα η Θεσσαλονίκη μας βρίσκεται σε λήθαργο γιατί έτσι το θέλησαν << κάποιοι >> όπως και ολόκληρη η χώρα αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία. Από τους αρχαιοτάτους χρόνους η Θεσσαλονίκη  ήταν μια πόλη που ανέπτυξε τέχνες, γράμματα και ότι άλλο μπορεί κάποιος να φανταστεί….. αλλά ας φτάσουμε στο ζητούμενο της υπόθεσης στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν και παράξενα πράγματα που δεν μπορεί κάποιος να τα αγνοήσει. Πράγματα τα οποία είναι γνωστά σε λίγους  και άγνωστα στους πιο πολλούς!!!

Επειδή θα ασχοληθούμε σαν ομάδα με πολλά παράξενα της πόλης αυτής θα ξεκινήσουμε σιγά σιγά και θα τα αναφέρουμε.  ένα, ένα όποτε μπορούμε!!! Λέω σιγά γιατί μέχρι τώρα έχετε καταλάβει ότι όταν ερευνούμε κάτι το κάνουμε αναλυτικά, μια σωστή έρευνα παίρνει πολύ χρόνο για να βρει κάποιος τα σωστά σημεία για να τα αναφέρει. Όταν όμως ασχολείται με παράξενα πράγματα η έρευνα πρέπει να γίνεται πιο επιμελείς  και με μεγάλη σαφήνεια ώστε να δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Η αλήθεια είναι ότι είχα πρώτο ακούσει για την οδό μαύρης πέτρας όταν βρισκόμουν στην Αμερική το 1988!!!! Ήταν από έναν Έλληνα από την Θεσσαλονίκη ονόματι Γεώργιο Καμπουρίδη. Ο Καμπουρίδης είχε μεταναστεύσει στην Αμερική από το 1939 και είχε πετύχει ως επιχειρηματίας εκεί. Σε μια από τις συζητήσεις που έκανε για την πόλη του ανάφερε για τους κήπους του Πασά το οποίο και γνώριζα και αμέσως μετά ανάφερε για την συγκεκριμένη οδό!! Την οδό Μαύρης Πέτρας!!!! Θυμάμαι σαν σήμερα τα λογία του και ας έχουν περάσει πολλά χρόνια……

<< ……όταν γύρισα στην Ελλάδα το  1976 η Θεσσαλονίκη είχε αλλάξει πολύ, όχι μόνο η πόλη αλλά και οι άνθρωποι, αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση, γύρναγα δεξιά και αριστερά να βρω μέρη γνωστά σε μένα όπως τα είχα αφήσει προτού τον πόλεμο. Η αλήθεια είναι ότι δεν βρήκα και παρά πολλά. Θα μου πείτε τι περίμενες να είχαν μείνει όλα ίδια όπως τα άφησες; Έτσι άρχισα να περπατώ σε μέρη που ιστορικά δεν είχαν αλλάξει, είχε αρχίσει να βραδιάζει όταν πέρασα από την Ροτόντα και ύστερα από λίγο είχα βρεθεί στους κήπους του Πασά!!!! Μου άρεσε πολύ αυτό το μέρος από παιδί είχε κάτι το παράξενο επάνω του που με τραβούσε χωρίς να ξέρω το γιατί. Όταν βράδιασε για τα καλά άρχισα να κάνω βόλτες σκεπτόμενος τους φίλους που είχα αφήσει πίσω μου και δεν ξαναβρήκα αλλά και πολλές αναμνήσεις που μου έφερναν ακατάπαυστη νοσταλγία!!! Χωρίς να καταλάβω και χαμένος μέσα στις σκέψεις μου βρέθηκα περίπου πίσω από τα κάστρα όχι μακριά από τους κήπους του Πασά, είχα αρχίσει να κατεβαίνω κάποια σκαλοπάτια όταν τα ματιά μου είδαν την διεύθυνση που έγραφε η ταμπέλα, << Οδός Μαύρης Πέτρας >>. Αμέσως σκέφτηκα, ποιος ήταν αυτός που έδωσε τέτοια ονομασία στην οδό αυτή; Το μυαλό μου έτρεξε σε κάποιον που θα είχε φύγει από κάπου και θα είχε ρίξει << μαύρη πέτρα πίσω του  >> όπως λέμε κάποιες φορές όταν δεν θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στην ίδια περιοχή ίσως αυτός ο κάποιος να έμενε στο σπίτι οπού είχε τοποθετηθεί η ταμπέλα αυτή.  Προχώρησα με την σκέψη της φράσης που είχε η ταμπέλα στο μυαλό μου, κάτι τέτοιο είχα πει και εγώ θυμήθηκα φεύγοντας από την Θεσσαλονίκη… ξαφνικά και ενώ ήμουν χαμένος στις σκέψεις μου βρέθηκα σε μια αδιέξοδο  χωρίς να το καταλάβω!!! Έκανα να γυρίσω πίσω να φύγω σκεπτόμενος το πώς αφαιρέθηκα…. μα ξαφνικά βρέθηκα κάπου αλλού!!!

Αλήθεια σας λέω… πως αλλάζουν οι εικόνες στα όνειρα μας και ξαφνικά βλέπουμε μια άλλη …..έτσι ακριβώς έγινε μόνο που δεν κοιμόμουν!!!! Βρέθηκα να περιπλανιέμαι στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης διπλά στον Λευκό Πύργο….. μα δεν υπήρχαν αυτοκίνητα ούτε κολόνες με ηλεκτρικά φώτα, αντί αυτών υπήρχαν άμαξες και λιγοστές κολόνες οπού μέσα είχαν λυχνάρια λαδιού που οι φλόγες τους τρεμόπαιζαν περίεργα!!! Στην αρχή ήταν όλα κάπως θολά μα μετά σιγά σιγά άρχισαν να καθαρίζουν αμέσως έτρεξα σε κάποιον που περνούσε τον δρόμο και τον ρώτησα τι είχε συμβεί….. με κοίταξε περίεργα προφανώς από τα ρούχα που φορούσα γιατί παρατηρώντας τα δικά του το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έμοιαζαν με ρούχα του περασμένου αιώνα!!! H προφορά των Ελληνικών του ήταν επίσης περίεργη….. άρχισα να έχω ένα περίεργο φόβο μέσα μου, ένα πράγμα σαν να με πνίγει…. Άφησα τον περαστικό διαβάτη και άρχισα να τρέχω προς την πλευρά του Λευκού Πύργου, όταν έφτασα στην είσοδο υπήρχαν ένστολοι φρουροί , μα και ο πύργος ήταν σαν καινούργιος λες και είχε κτιστεί πριν λίγα χρόνια!!! Μέσα από τον πύργο ακουγόντουσαν κραυγές αγωνιάς, και πόνου…. ένας από τους στρατιώτες μόλις με είδε άρχισε να μου φωνάζει, τρόμαξα, άρχισα να τρέχω προς το λιμάνι, δεν κοίταξα πίσω μου να δω αν με ακολουθούσε ο στρατιώτης μόνο έτρεχα….. ώσπου ξαφνικά άρχισαν όλα και πάλι να θολώνουν, από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκα ξανά στο σοκάκι με το αδιέξοδο που είχε προτού χαθώ…. Κοντοστάθηκα πανικόβλητος και λαχανιασμένος, αν υπήρχε ένας φωτογράφος και με φωτογράφιζε στο πρόσωπο εκείνη την ώρα πιστεύω ότι θα είχε φωτογραφίσει το τέλειο πρόσωπο οπού το είχε κυριέψει ο τρόμος!!!! Κάθισα ένα δυο λεπτά να συνέρθω αμέσως μετά έφυγα γεμάτος τρόμο από την περιοχή χωρίς να κοιτάξω πίσω μου. Αλλά και άμα ξαναβρεθώ ποτέ στην Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει περίπτωση να πάω ποτέ ξανά εκεί ότι και να με τάξουν…… >>

Βεβαία αν και μεγάλος ο Γεώργιος Καμπουρίδης στην ηλικία μετά από αυτήν την εξιστόρηση όποτε βρισκόταν στο καφενείο οι συνομήλικοι του τον πείραζαν ευγενικά πράγμα που τον πείραζε. Βεβαία αν κάποιος από αυτούς ήξερε για την χρονική μετατόπιση δεν θα τον πείραζε εγώ δεν την αναφέρω έτσι, εγώ την ονομάζω << χώρο – χρονική μετατόπιση  >> θα μου πείτε γιατί; Γιατί τέτοιες περιπτώσεις έχουν συμβεί και αλλού στον κόσμο και συμβαίνει για πολύ λίγο από δέκα λεπτά έως και δυο ώρες το πολύ!!! Δεν γίνεται συχνά αυτό αλλά όταν συμβαίνει γίνεται για τα καλά. Με την << χώρο-χρονική μετατόπιση >> θα ασχοληθούμε άλλη φορά με ειδικό άρθρο.

Όταν γύρισα στην Ελλάδα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω έναν χάρτη της Θεσσαλονίκης να δω αν υπάρχει η οδός Μαύρης Πέτρας, πράγματι υπήρχε, δεν ήταν φαντασία του Καμπουρίδη…. Μετά από μια εβδομάδα ξεκίνησα για την Θεσσαλονίκη με σκοπό να βρω την συγκεκριμένη διεύθυνση, ήμουν προβληματισμένος πως και δεν είχα ακούσει κάτι πιο μπροστά για αυτήν την διεύθυνση, όχι μόνο αυτό πως και δεν την είχα δει όσο καιρό ερευνούσα τους κήπους του Πασά!!!  Την επομένη ήμουν πράγματι στην οδό που είχε περιγράψει ο Καμπουρίδης στην Αμερική σε εκείνο το καφενείο της Αστόρια. Ήταν όλα όπως τα είχε περιγράψει, αν και από πρώτης ματιάς δεν είχε κάτι το περίεργο ή το παράξενο εκτός από το τόσο παράξενο όνομα που είχε η μπλε πινακίδα << ΟΔΟΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΤΡΑΣ >>.

Η ώρα ήταν τρεις το μεσημέρι κοίταξα καλά την γύρω περιοχή και σε ένα μπλοκάκι που είχα μαζί μου έκανα την χαρτογράφηση της περιοχής γιατί είχα σκοπό να γυρίσω το βραδύ πάλι εκεί. Μπορώ να πω ότι μετά τις 1:30 το βράδυ δεν είναι όπως την ημέρα η ατμόσφαιρα αρχίζει και έχει κάτι το ανησυχητικό, κάτι το περίεργο, το άγνωστο. Ειδικά τον χειμώνα αυτό συνεχίζεται μέχρι στις 4:30 το πρωί ώσπου ξαφνικά σταματάει απότομα όπως και απότομα αρχίζει!!! Δεν είναι ιδέα μου γιατί στο μέλλον και άλλοι ερευνητές ένιωσαν το ίδιο φαινόμενο όπως και εγώ……

Για να ερευνήσω το φαινόμενο της οδού Μαύρης Πέτρας κάθισα γύρω στις 40 μέρες στην περιοχή ερευνώντας την οδό αλλά και τα γύρω σοκάκια εντατικά μα δεν μου έτυχε τίποτα εκτός από αυτήν την έντονη ανησυχία ότι κάτι θα συμβεί εκείνη την ώρα. Ανακάλυψα όμως ενδιαφέρον πράγματα για την περιοχή αυτή, πράγματα τα οποία ίσως είναι λίγο απίστευτα ή έχουν κάποια σχέση με τους κήπους του Πασά.

Όσο κάθισα στην περιοχή έμαθα ενδιαφέροντα πράγματα από τους ηλικιωμένους της περιοχής όπως για το πώς ονομάστηκε η οδός Μαύρης Πέτρας. Η ιστορία που μου κέντρισε από όλες το ενδιαφέρον ήρθε από το στόμα του Αθανασίου Παχταρίδη 98 χρονών ο οποίος παρ’ όλα τα χρόνια του ήταν ένα γεροντάκι κοτσονάτο, όταν τον ρώτησα τι ήξερε για την συγκεκριμένη οδό μου είπε:

<< Κάτσε εδώ δίπλα μου. Δεν είσαι από δω ε; φαίνεται ότι δεν είσαι από δω!!! Για την οδό της μαύρης πέτρας πολλοί είναι αυτοί που αναρτιούνται γιατί ονομάστηκε έτσι. Όχι μόνο αυτό αλλά και ποιος έδωσε την ονομασία αυτή. Αυτό που ξέρω σίγουρα αυτά τα 98 χρόνια που ζω είναι ότι την ονομασία την πήρε μετά την μεγάλη πυρκαγιά της πόλης, τον Αύγουστο του 1917!!! Είχε καεί τότε η μισή πόλη της Θεσσαλονίκης!! Κανείς δεν ξέρει πως ξεκίνησε, άλλοι λένε οι Άγγλοι την έβαλαν επίτηδες, άλλοι λένε οι Τούρκοι, άλλοι λένε από κάποιο σπίτι τυχαία, και άλλο λένε οι Εβραίοι, πολλά ακούστηκαν για αυτήν την καταστροφική πυρκαγιά αλλά άμα θες την γνώμη μου μάλλον ξεκίνησε από κάποιο σπίτι καταλάθος, αλλά βλέπεις είχε τέτοιο αέρα εκείνη την μέρα που την βοήθησε και απλώθηκε γρήγορα!! Στο σημείο οπού σήμερα βρίσκεται η οδός της Μαύρης Πέτρας δεν υπήρχε σπίτι,  υπήρχε ένα λίγο πιο δω, να αυτό ( μου έδειξε με το χέρι του το αμέσως διπλανό ). Την νύχτα της μεγάλης πυρκαγιάς ακούστηκε ένας δυνατός κρότος  εδώ στην γύρω περιοχή σαν να είχε πέσει οβίδα!! Όλοι έτρεξαν στο σημείο αυτό οπού ακούστηκε ήταν λίγο πιο πάνω από τα σκαλοπάτια της οδού Μαύρης Πέτρας. Φτάνοντας στο σημείο είχε δημιουργηθεί ένας κρατήρας διαμέτρου γύρω στο ένα μετρό και γύρω στο ένα και μισό βάθος!!! Στο βάθος της υπήρχε μια μαύρη κοτρόνα!!! Όταν λέω μαύρη εννοώ μαύρη σαν πίσσα, ήταν γυαλιστερή και το μέγεθος της ήταν όσο η μπουνιά ενός χεριού. Όλοι τότε πιστέψαμε ότι ήταν κάποια οβίδα που είχε σκάσει από την πυρκαγιά και είχε πέσει εκεί, αργότερα μάθαμε ότι ήταν πέτρα από το διάστημα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η οβίδα διαλύεται γίνεται κομμάτια ενώ η κοτρόνα από το διάστημα ποιος ξέρει; Παντός ότι και να ήταν εμείς τότε την είδαμε για κοτρόνα μαύρη και γυαλιστερή!! Την τρυπά δεν την έκλεισε κανείς μα αυτήν την μαύρη κοτρόνα την πήρε ο Αυγέρης Μελάς που έμενε δίπλα μου και ήταν της χωροφυλακής. Την πήρε για να την πάει στην χωροφυλακή για να δείξει το τι είχε γίνει εκεί, γιατί αυτός πίστεψε ότι οι Εγγλέζοι βαρβάριζαν την περιοχή και δημιουργούσαν τις πυρκαγιές. Εγώ δεν το πίστεψα ποτέ αυτό, γιατί να το κάνουν;  Ούτε ο Αυγέρης κατάφερε τίποτα δεν τον πίστεψαν στην χωροφυλακή του είπαν ότι ήταν ένα κομμάτι σίδερο και τίποτα άλλο. Μετά από αυτό ο επόμενος ιδιόκτητης ένας Λαβίδης από την πόλη λαδέμπορος ονόμασε έτσι την περιοχή αυτή οδός Μαύρης Πέτρας!! Από εκείνο όμως το βράδυ και μετά σε πολύ σπάνια διαστήματα πολλοί γείτονες είχαν αρχίσει να λένε ότι κάτι το περίεργο συμβαίνει τα βράδια στην γύρω γειτονιά. Το τι δεν μπορούσε κανένας να το προσδιορίσει….. ώσπου το 1970 για περίπου μισή ώρα μπροστά στα μάτια κάποιων γειτόνων χάθηκε έτσι στα καλά καθούμενα ο κυρ Ηλίας, σαν να άνοιξε η γης και να τον κατάπιε!!! Ύστερα από μισή ώρα ξανά εμφανίστηκε σώος και αβλαβής…. όταν έτρεξαν μπροστά του φαινότανε πολύ τρομαγμένος, καλύτερα να πω σοκαρισμένος!!! Την επομένη όταν συνήρθε τους είπε ότι είχε πάει << κάπου >> στην Θεσσαλονίκη όχι την σημερινή αλλά στην εποχή της τουρκοκρατίας….. βεβαία και τον πίστεψαν!!! Αφού χάθηκε μπροστά στα μάτια τους!!!! Εγώ προσωπικά δεν έχω δει κάτι το περίεργο αλλά κάποιες φορές ένιωθα σαν κάποιος να με ακολουθεί ή να με πλησιάζει απότομα μα όταν γυρνούσα δεν έβλεπα απολύτως τίποτα……..  Μα ένα έχω να σου πω  προτού γίνει αυτό με την μαύρη κοτρόνα είχα ακούσει από πιο παλιούς που έμεναν εδώ από παιδιά ότι είχαν δει περίεργα πράγματα αλλά και ότι κάποιοι τότε είχαν εξαφανιστεί τελείως όπως πολύ παλιά ένας τούρκος στρατιώτης!!! Το αν είναι αλήθεια ή όχι δεν μπορώ να το γνωρίζω εγώ αυτό παλικάρι μου…… >>.

Το αν έλεγε την αλήθεια ο παππούς; Αν πραγματικά έχουν γίνει έτσι τα πράγματα δεν μπορώ να το γνωρίζω!! Αλλά γιατί ένας άνθρωπος σε αυτήν την ηλικία να μου πει κάτι τόσο το απίστευτο; Αυτό που βρήκα εγώ και μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν δυο καπάκια από υπονόμους!!! Θα μου πείτε γιατί σου έκαναν τόσο εντύπωση αυτά τα καπάκια των υπονόμων;

Α) Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε δίκτυο υπονόμου σε εκείνη ακριβώς την περιοχή!!! Από όσο γνωρίζω ούτε και μέχρι σήμερα!! Τι καπάκια ήταν αυτά!! Για καλή μου τύχη τα φωτογράφησα γιατί δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν!!! Το μόνο που υπάρχει είναι καπάκια της υδροδότησης αλλά και οι σχάρες των φρεατίων!! Μου έκανε εντύπωση τα σχέδια που είχαν επάνω τους τα δυο αυτά καπάκια για αυτό και τα φωτογράφησα. Το ένα το ξανά βρήκα όχι εδώ στην Ελλάδα μα στην μακρινή Ιαπωνία!!! Από τότε που είχα δει και φωτογραφήσει αυτά τα παράξενα καπάκια υπονόμων άρχισα να ψάχνω το τι ήταν και βρέθηκα σε ένα μεγαλύτερο αίνιγμα γιατί όχι μόνο στην Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα και σε κάποιες μεγάλες πόλεις της χώρας μας διαπίστωσα ότι είχε πολλά παράξενα καπάκια με διάφορα σχέδια επάνω τους, όχι όμως σαν και αυτά που είχα φωτογραφήσει τότε. Διαπίστωσα ότι σε όλο τον κόσμο υπήρχαν τέτοια καπάκια με πολύπλοκα σχέδια και μια από τις χώρες που φημίζεται για τα περίεργα καπάκια υπονόμων με παρά πολλά και πολύπλοκα σχέδια είναι η Ιαπωνία!!! Oπως ανακάλυψαν, όχι εγώ, αλλά κάποιοι άλλοι ερευνητές τα καπάκια αυτά που έχουν κάποια σύμβολα, μαγείας, μασονικά, διαστατικά, χριστιανικά, ή σύμβολα των Ιλλουμινάτοι, αιγυπτιακά, σύμβολα από κάρτες ταρώ, με αστρικούς χάρτες και αλλά πολλά πιστεύεται ότι είναι κάτι σαν σημαδούρες για αυτούς που είναι μυημένοι, ότι κάτι τους δείχνει!!! Είναι ένα ζήτημα που θα ασχοληθούμε στο μέλλον με πληθώρες φωτογραφιών από όλο τον κόσμο!!! Ένα λοιπόν από τα καπάκια που είχα φωτογραφήσει στα γύρω σοκάκια της οδού Μαύρης Πέτρας το βρήκα στην Ιαπωνία στην πόλη της Οασάκα οι ομοιότητες είναι απίστευτες!!!

                  Αυτό είναι από τα σοκάκια της οδού Μαύρης Πέτρας!!

                   Αυτό είναι από την Οασάκα της Ιαπωνίας!!!

             Αυτό είναι το δεύτερο καπάκι υπονόμου που σας έλεγα.

 

Όπως βλέπετε τα σχέδια από τα καπάκια είναι πολύ περίπλοκα, το πρώτο δεν υπήρχε από κάτω τρυπά ούτε υπονόμου αλλά ούτε όμβριων!!! Το δεύτερο καπάκι έδειχνε κάπου να πηγαίνει υπογείως  όπως βλέπετε και στην φωτογραφία, με την μόνη διαφορά αυτό ήταν βιδωμένο από μέσα και δεν μπορούσε να ανοιχτεί από έξω με τίποτα!!! Μέχρι και σήμερα δεν κατάφερα να μάθω τι ήταν αυτά τα καπάκια ή τα σύμβολα τους, αν και στο δεύτερο θυμίζει τον Ιπποτικό << μαύρο λοτό >> που πολλοί λίγοι ξέρουν για αυτόν!!! ( Για τον μαύρο λοτό των Ιπποτών θα ασχοληθούμε άλλη φορά γιατί είναι τεράστιο θέμα ). Θυμίζει επίσης και των << φτερωτό ήλιο >> μιας παλαιάς και ξεχασμένης αδελφότητας του 14^ου αιώνα ονόματι η << Αδελφότητα Των Χρυσών Αγγέλων >>. Μια αδελφότητα που πιστεύετε ότι υπάρχει μέχρι και σήμερα και είναι πολύ κλειστεί για τον οποιοδήποτε, τα μέλη της είναι μόνο οι απόγονοι αυτών που την ίδρυσαν και αριθμούν περίπου γύρω στα τρεις χιλιάδες άτομα!! Κάποιοι λένε ότι έχουν να κάνουν με τους Παρατηρητές. Για αυτήν την αδελφότητα θα μιλήσουμε σύντομα σε γενικευμένο άρθρο!!

Είναι πολλά αυτά τα οποία συνδέονται με την οδό της Μαύρης πέτρας, ο πρώτος που ανάφερε το γεγονός δημόσια είναι ο Παντελής Γιαννουλάκης, καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά στις αναφορές του……. αν και δεν είναι τόσο διαφωτιστικός!!! Το θέμα με την οδό της Μαύρης Πέτρας δεν τελειώνει εδώ μόλις τελειώσουμε τις έρευνες με κάποια πολύ σημαντικά στοιχειά που έχουμε βρει θα επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία και φωτογραφίες από την περιοχή!! Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από την πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης στις 5/8/1917.

 Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!