ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΜΑΛΛΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ!!!!

ΜΥΣΤΗΡΙΑ

 ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΜΑΛΛΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ!!!!

 Πολλοί ιθαγενείς της Αμερικής από τη βορειοανατολική και νοτιοδυτική πλευρά εξακολουθούν να μιλάνε για τους θρύλους που αφορούν τους κοκκινόμαλλους γίγαντες και πως οι πρόγονοί τους πολέμησαν τρομερά, με παρατεταμένους πολέμους εναντίον των Γιγάντων!!!!

Όλοι σχεδόν οι γηγενής Ινδιάνοι αντιμετώπισαν με γενικευμένους πολέμους τους κοκκινόμαλλους γίγαντες για πρώτη φορά στη Βόρεια Αμερική σχεδόν 15.000 χρόνια πριν. Άλλοι, όπως οι Αζτέκοι και Μάγια καταγράφουν συναντήσεις τους με μια φυλή γιγάντων στα βόρεια όταν έβγαιναν έξω κάνοντας διερευνητικές αποστολές. Ποιοι ήταν αυτοί οι κοκκινόμαλλοι γίγαντες που από τα βιβλία της ιστορίας  έχουν αγνοηθεί; Οι χώροι ταφής και τα λείψανά τους έχουν ανακαλυφθεί σε όλες σχεδόν τις ηπείρους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν αποκαλυφθεί στη Βιρτζίνια και την πολιτεία της Νέας Υόρκης, Μίτσιγκαν, Ιλινόις και το Τεννεσί, Αριζόνα και τη Νεβάδα.

Στην πολιτεία της Νεβάδα άκουσα προσωπικά όταν βρέθηκα εκεί  την ιστορία των πολέμων με τους αυτόχθονους Ινδιάνους Paiute ( Πεουίτ ) ενάντια στους κοκκινόμαλλους γίγαντες. Τις ιστορίες αυτές μου τις εξιστόρησε ένας αυτόχθονας ινδιάνος Paiute ονόματι Λευκό Φτερό ή ονόματι Τζον. Μου μίλησε για ένα τοπικό μύθο ο οποίος κατέληξε σε μια επιστημονική πραγματικότητα κατά τη διάρκεια του 1924, όταν στα Σπήλαια Λάβλοκ ανασκάφηκαν από αρχαιολόγους.

 Είναι δίκτυο σπηλαίων σε σχήμα πετάλου,  απέχει μόλις 20 μίλια από το Λάβλοκ. Το σπήλαιο φτάνει περίπου 35 μέτρα πλάτος και περίπου 120 μέτρα μήκος. Πιθανώς σχηματίστηκε όταν η είχε αναλάβει δράση η δύναμη των κυμάτων κατά το χρονικό διάστημα που ήταν κάτω από τη λίμνη Lahontan ( Λαχοντάν Ινδιάνικη ονομασία ), μια προϊστορική λίμνη που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτική Νεβάδα.

Η ενδιαφέρουσα ανακάλυψη των αντικειμένων στο σπήλαιο ήρθε όταν το 1911 μια εταιρεία άρχισε την εξόρυξη γκουάνο ( κοπριά νυχτερίδας ) στη σπηλιά για λίπασμα. Το 1924 οι  αρχαιολόγοι που βρήκαν και κατέγραψαν 10.000 αντικείμενα. Το σπήλαιο έχει μια ιστορία πάνω από 4.000 – 14.000 έτη. Εκτιμάται ότι το καταφύγιο κατοικήθηκε από διάφορες φυλές που το πρώτο επισκέφθηκαν πριν 4.600 χρόνια . Το σπήλαιο άρχισε να κατοικείτε περίπου εντατικά πριν από 3.500 χρόνια και μέχρι μόλις πριν από 150 χρόνια. Όλες οι αποδείξεις  βοηθάνε και υποστηρίζουν τη θεωρία ότι το σπήλαιο είχε κατοικηθεί για πάνω από 9.000 χρόνια περίπου!!!

Οι Paiute λένε μέχρι και σήμερα ιστορίες για την παρουσία για τους Λευκούς Γίγαντες με τα κόκκινα μαλλιά που ζούσαν στην περιοχή. Λένε ότι πολέμησαν γενναία με τους λευκούς γίγαντες μέχρι που τους σκότωσαν όλους. Οι Paiute  συσσωρεύσανε ξύλα στην είσοδο του σπηλαίου και τους έβαλαν φωτιά. Οι Paiute υποστήριξαν ότι σκότωσαν όποιον προσπάθησε να διαφύγει και διατήρησαν την φωτιά μέχρι όλοι οι γίγαντες πέθαναν από  ασφυξία. Όταν η σπηλιά άρχισε να εκμεταλλεύεται για το γκουάνο τότε οι θρύλοι των ινδιάνων άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα.

 Αργότερα οι ανθρακωρύχοι βρήκαν τα μουμιοποιημένα λείψανα γιγάντων, σπασμένα βέλη που είχαν πέσει μέσα στη σπηλιά. Ανάμεσα στα πολλά όμορφα αντικείμενα ήταν μια πέτρα σχήματος ντόνατ που έχει 365 εγκοπές στο εξωτερικό χείλος και 52 εγκοπές στο εσωτερικό χείλος. Τι να σας πω ; Αυτοί οι γίγαντες είχαν την ίδια χρονική στιγμή στο ημερολόγιο τους, όπως κάνουμε σήμερα; Τα αντικείμενα βρίσκονται τώρα στη Winnemucca ( Γουννεμούκκα ), στο μουσείο της Νεβάδα. Υπήρχαν επίσης καλάθια, ρούχα, σανδάλια φυτικών ινών, δίχτυα, παγίδες για μικρά ζώα, πετονιές με τα αγκίστρια από οστά και μαχαίρια πέτρινα με ξύλινες λαβές που βρίσκονταν όλα στο σπήλαιο. Λόγο του γεγονότος ότι η σπηλιά  σε κάποια στιγμή δέχτηκε έναν ισχυρό σεισμό όλα αυτά είχαν καλυφτεί από μπάζα, ύστερα από αυτό για χρόνια ήταν οι νυχτερίδες και τα ζώα της ερήμου οι μόνοι κάτοικοι του. Το άγονο περιβάλλον βοήθησε να διατηρηθούν τα στοιχεία που κανονικά θα είχαν αποσυντεθεί πολύ πιο γρήγορα. Οι γεωλόγοι έχουν καθορίσει ότι το σπήλαιο δημιουργήθηκε από τα ρεύματα της λίμνης και την δράση των κυμάτων…

 Οι Paiute , είναι μια ιθαγενή αμερικάνικη φυλή ιθαγενών σε περιοχές της Νεβάδα, Γιούτα και Αριζόνα. Το λευκό φτερό μου είπε  για τις απίστευτες ακρότητες των λευκών εποίκων αλλά και για τις μάχες των προγόνων τους με μια την άγρια φυλή των λευκών, κοκκινόμαλλων γιγάντων. Σύμφωνα με τις Paiutes, οι γίγαντες ήδη ζούσαν στην περιοχή. Την ονομασία που οι Paiutes έδωσαν στους γίγαντες είναι « Si-Te-CAH » ( Σι – Τε – Καχ ) που κυριολεκτικά σημαίνει « Τρώγοντας το Τούλι!! ».  Το τούλι είναι ένα υδρόβιο φυτό ινώδη,  οι γίγαντες ύφαναν σχεδίες για να γλιτώσουν από των Paiutes τις συνεχείς επιθέσεις. Χρησιμοποίησαν τις σχεδίες για να περιηγηθούν και να κρυφτούν σε ό,τι είχε απομείνει από τη λίμνη Lahontan. Σύμφωνα με το Λευκό Φτερό οι  Paiute, λένε ότι  οι κοκκινόμαλλοι  γίγαντες ήταν τόσο ψηλοί ως 2.80μ – 3.50 και ήταν  απρόσιτοι στους ανθρώπους αλλά το χειρότερο ήταν ότι ήταν κανίβαλοι και έβλεπαν τους Paiute ως τρόφιμα. Το Λευκό Φτερό  μου είπε ότι με πρωτοβουλία των Paiute ότι μετά από πολλά χρόνια πολέμου, όλες οι φυλές της περιοχής τελικά ενώθηκαν για να απαλλαγούν από τους γίγαντες. Μια μέρα καθώς κυνηγούσαν τους λίγους εναπομείναντες, οι κοκκινόμαλλοι γίγαντες τράπηκαν σε  φυγή και κατέφυγαν στο συγκεκριμένο σπήλαιο. Οι φυλετικοί πολεμιστές του εχθρού τους ζήτησαν να βγουν και να πολεμήσουνε αλλά οι γίγαντες αρνήθηκαν να φύγουν από το « ιερό » τους. Απογοητευμένοι που δεν θα νικούσαν τον εχθρό τους, με την τιμή, οι Ινδιάνοι φύλαρχοι πολεμιστές είχαν γεμίσει την είσοδο του σπηλαίου με ξύλα και στη συνέχεια έβαλαν φωτιά σε μία προσπάθεια να αναγκάσει τους γίγαντες να βγουν από το σπήλαιο. Οι λίγοι που έμειναν σκοτώθηκαν ακαριαία με βολές από τα βέλη. Οι γίγαντες που παρέμειναν στο εσωτερικό του σπηλαίου  πέθαναν από ασφυξία. Αργότερα ύστερα από καιρό, ένας σεισμός συγκλόνισε την περιοχή και έφραξε την είσοδο του σπηλαίου όπου κατέρρευσε αφήνοντας αρκετό χώρο μόνο για τις νυχτερίδες να μπορέσουν να εισέλθουν και να το κάνουν σπίτι τους.

Δεδομένου ότι οι εργασίες εκσκαφών προχωρούσαν, βρέθηκαν σκελετοί και απολιθώματα. Το γκουάνο το εκμεταλλεύτηκαν για σχεδόν 13 χρόνια πριν οι αρχαιολόγοι κοινοποιήσουν τα ευρήματα. Δυστυχώς, από τότε πολλά από τα ευρήματα είχαν καταστραφεί κατά λάθος ή απλά απορρίπτονταν.

Παρ ‘όλα αυτά, οι επιστημονικοί ερευνητές αυτό που είχαν ανακτήσει ήταν συγκλονιστικό:

« Πάνω από 10.000 αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων, ξεθάφτηκαν, τα μουμιοποιημένα λείψανα των από δυο κοκκινομάλληδες γίγαντες, ένα θηλυκό 6,5-πόδια ψηλά και το άλλο αρσενικό, πάνω από 8-πόδια ψηλά »

Πολλά από τα εκθέματα (αλλά όχι οι γίγαντες) μπορούν να προβληθούν στο μικρό μουσείο φυσικής ιστορίας βρίσκεται στο Winnemucca, Νεβάδα.

Καθώς η ανασκαφή του σπηλαίου προχωρούσε, οι αρχαιολόγοι κατέληξαν στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι ο μύθος των Paiute δεν ήταν μύθος ότι ήταν αλήθεια!!! Τους οδήγησε σε αυτήν την υλοποίηση, η ανακάλυψη από τα πολλά σπασμένα βέλη που είχαν ρίξει στην σπηλιά και ένα σκούρο στρώμα των καμένων υλικών στα τμήματα του γκουάνο. Ανάμεσα στα χιλιάδες αντικείμενα που ανακτήθηκαν από τους αρχαιολόγους υπάρχει και αυτός ο βράχος  άγνωστης ως τώρα φυλής, οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι πρόκειται για ένα ημερολόγιο:

Έχει σχήματος ντόνατ με ακριβώς 365 εγκοπές που απλώνονται κατά μήκος στο έξω χείλος και 52 αντίστοιχες εγκοπές κατά μήκος του εσωτερικού. Αλλά αυτό δεν επρόκειτο να είναι το τελευταίο κεφάλαιο για τους κοκκινόμαλλους γίγαντες της Νεβάδα. Τον Φεβρουάριο και τον Ιούνιο του 1931, δύο πολύ μεγάλοι σκελετοί βρέθηκαν στο Humboldt στον ξηρό πυθμένα της λίμνης κοντά στο  Λάβλοκ,  στην Νεβάδα. Ένας από τους σκελετούς  μετράται 8,5 μέτρα ύψος και αργότερα περιγράφηκε πως έχει τυλιχτεί σε μια κόλλα, καλυμμένο με ύφασμα παρόμοια με τις Αιγυπτιακές μούμιες. Το άλλο ήταν σχεδόν 10 πόδια ψηλό . Η τελευταία πληροφορία έρχεται από την τότε εφημερίδα « Νεβάδα κριτική Miner, 19 Ιουνίου, 1931 ».

 Το περίεργο είναι ότι για πολλά χρόνια τα ευρήματα ήταν στο μουσείο της Νεβάδα μετα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χάθηκαν σε μια νύχτα. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι υπήρξαν γιατί οι ενδείξεις είναι πάρα πολλές. Το θέμα και η αινιγματική ερώτηση είναι το γιατί να εξαφανιστούν!!;!! Οι Γίγαντες ήταν υπαρκτά πρόσωπα όπως εμείς οι απλοί άνθρωποι, για κάποιο λόγο χάθηκαν. Κάποιοι λένε ότι βρίσκονται στην μέση γη….. βέβαια αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία…. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

 


Αφήστε μια απάντηση