ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ 8

 

ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ 8

Θα ήταν άδικο εάν σε αυτά τα άρθρα δεν αναφερόμουν και στις γυναίκες, οι οποίες έδρασαν κατά την αρχαιότητα με πανούργο τρόπο αλλά και στον πόλεμο με τα τεχνάσματα επέτυχαν το σκοπό τους, και σε αρκετές περιπτώσεις ισχύει η φράση που λένε <<πίσω από έναν μεγάλο άνδρα υπάρχει μια γυναίκα>>.

ΤΟΜΥΡΙΣ. 

Η Τομύρις ήταν βασίλισσα των Μασσαγέτων της Σκυθίας. Το 529 π.χ. Ο Κύρος εκστράτευσε κατά της βασίλισσας, η Τομύρις άφησε να δείξει ότι τους φοβήθηκε, έτσι έφυγε με το στρατό της και ήρθαν οι Πέρσες, καθώς λεηλατούσαν το στρατόπεδο βρήκαν άφθονο κρασί και πολλά τρόφιμα. Όταν σταμάτησαν την λεηλασία κατά την νύχτα άρχισαν να τρώνε λαίμαργα και να πίνουν νομίζοντας ότι έχουν νικήσει, κατά το πρωί σιγά σιγά έπεφταν για ύπνο, τότε η Τομύρις ( προφανώς τους παρακολουθούσε ) τους επιτέθηκε και καθώς οι Πέρσες ήταν ξενυχτισμένοι, ζαλισμένοι και δυσκίνητοι η Τομύρις με τον στρατό της επιτέθηκε και κατάφεραν να τους σκοτώσουν όλους.

 

ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ.

Η Σεμίραμις ήταν βασίλισσα της Ασσυρίας, ο Ηρόδοτος μας λέει ότι η βασίλισσα κατασκεύασε μεγάλα φράγματα στους ποταμούς της χώρας της διότι το χειμώνα οι ποταμοί φούσκωναν και πολλές φορές πλημύριζαν την χώρα. Το όνομα της είναι εξελληνισμένος τύπος του Ασσυριακού Σαμουράτ.

Παντρεύτηκε τον βασιλιά Νίνου και όταν αυτός πέθανε η Σεμίραμις κατέλαβε τον θρόνο. Στον πόλεμο με τους Ινδούς νικήθηκε και η βασίλισσα αυτοκτόνησε. Πριν τον πόλεμο με τους Ινδούς η βασίλισσα είχε εμπλακεί με τους Σιράκους, την στιγμή που έμαθε την αποστασία των Σιράκων η βασίλισσα λουζόταν σε ενα ποταμό, αμέσως η βασίλισσά χωρίς δισταγμό με τα μαλλιά της αχτένιστα και ξυπόλυτη αναχώρησε αμέσως για τον πόλεμο. Σε εκείνο το μέρος αργότερα τοποθέτησαν μια στήλη που έγραφε τα εξής:

<< Εμένα η φύση με έπλασε γυναίκα, εγώ όμως με τα έργα μου αποδείχθηκα ισότιμη με τους πιο γενναίους άνδρες. Βασιλεύοντας στο κράτος του Νίνου καθόρισα ως όρια του χώρας προς ανατολάς τον ποταμό Ιναμάμη προς νότον την χώρα που παράγει λιβανωτό και σμύρνα, και προς βορρά τους Σάκες και τους Σόγδους. Πριν από εμένα κανένας Ασσύριος δεν είδε την θάλασσα, ενώ εγώ είδα τέσσερις θάλασσες, οι οποίες δεν είναι τόσο μακριά για να τις φθάσω. Οπότε ποια επιθυμία υπάρχει να θέσω όρια στις θάλασσες; Ανάγκασα ποταμούς να ρέουν όπου ήθελα και ήθελα όπου ήταν ωφέλιμο. Δίδαξα να σπέρνουν άγονα χωράφια διότι τα πότιζα με τα ποτάμια μου. Τα τείχη μου τα έκαμα απόρθητα. Βράχους αδιάβατους τους έσκαψα με σιδερένια εργαλεία. Άνοιξα δρόμους για τις άμαξες μου εκεί, από όπου ούτε θηρία είχαν περάσει. Και εξοικονόμησα πολύ χρόνο, που τον διέθεσα στον εαυτόν μου και στους φίλους μου.

ΦΙΛΩΤΙΣ.

Κάποτε οι Λατίνοι με τον ηγεμόνα τους τον Ποστούμιο αποφάσισαν να εκστρατεύσουν κατά των Ρωμαίων, τους είπαν αν θέλουν να συνάψουν ειρήνη να προσφέρουν τις θυγατέρες τους για γάμο. Καθώς οι Ρωμαίοι φοβούνταν να κάνουν πόλεμο αλλά επίσης δεν ήθελαν να δώσουν και τις θυγατέρες τους για γάμο. Τότε μια όμορφη υπηρέτρια που λεγότανε Φιλώτις πρότεινε στους Ρωμαίους να στολίσουν την ίδια αλλά και όλες τις εμφανίσιμες υπηρέτριες και να τις στείλουν ως θυγατέρες στους εχθρούς. Αφού συνεννοήθηκε μαζί τους ήρθαν οι εχθροί και τις παρέλαβαν, όταν οι Λατίνοι έπεσαν την νύχτα για ύπνο μαζί με τις θυγατέρες η Φιλώτις μες την νύχτα κατάφερε και ύψωσε τον πυρσό, όταν οι Ρωμαίοι είδαν το σύνθημα τους επιτέθηκαν και αιφνιδιαστικά σκότωσαν τους κοιμισμένους Λατίνους.

ΚΛΟΙΛΙΑ.

Στον πόλεμο με τους Τυρρήνους οι Ρωμαίοι αποφάσισαν και έκαναν μια συνθήκη και έδωσαν στους εχθρούς για ομηρία τις παρθένες θυγατέρες των πιο ονομαστών ανδρών. Στην διάρκεια της ομηρίας τους οι κόρες πήγαιναν στον ποταμό Θύβρι για να πλυθούν και να λουστούν. Μια φορά που ήταν στον ποταμό μια θυγατέρα η Κλοίλια πήρε την πρωτοβουλία και προέτρεψε τις υπόλοιπες κοπέλες να πάρουν τους κοντούς χιτώνες να τα δέσουν επάνω στα κεφάλια τους και να περάσουν το ρεύμα του ποταμού κολυμπώντας, ο ποταμός αυτός ήταν δυσκολοδιάβατος λόγο του ότι η ροή του ήταν δυνατή αλλά και των στροβίλων του. Αφού κατάφεραν και πέρασαν απέναντι κατευθύνθηκαν στο Ρωμαϊκό στρατόπεδο. Οι Ρωμαίοι θαύμασαν την ανδρεία και το θάρρος των κοριτσιών αλλά όμως λόγο της συνθήκης έπρεπε να τις ξαναστείλουν πίσω. Ο βασιλιάς των Τυρρήνων ο Πορσίνας συγκέντρωσε τις κόρες και τις υπέβαλε σε ανάκριση, τις ρώτησε πια ήταν εκείνη που έπεισε και τις άλλες να αποδράσουν. Προτού μιλήσουν οι κοπέλες η Κλοίλια πρόλαβε και πήρε τον λόγο και ομολόγησε. Ο Πορσίνας ενθουσιάστηκε από το θάρρος της κόρης και αποφάσισε να της δώσει ενα άλογο λαμπροστολισμένο και αφού επαίνεσε και τις υπόλοιπες κόρες τις έστειλε πίσω στους Ρωμαίους.

ΠΟΡΚΙΑ.

Η Πορκία ήταν θυγατέρα του Κάτωνος του νεότερου ο οποίος ήταν φανατικός δημοκράτης και σφοδρός πολέμιος των διδακτορικών τάσεων του Πομπήιου και του Καίσαρος. Επίσης ήταν και γυναίκα του Βρούτου, η Πορκία υποψιαζόταν ότι ο άνδρας της συνωμοτούσε κατά του Καίσαρα, για να πείσει τον Βρούτο να της αποκαλύψει την αλήθεια έκανε το εξής:

Πήρε ενα ξυράφι και έσχισε τον μηρό της, με αυτό τον τρόπο ήθελε να δείξει στον Βρούτο την καρτερία του σώματος της και της αντοχή της ψυχής της. Ο Βρούτος πράγματι εντυπωσιάστηκε με αυτήν την κίνηση και της εμπιστεύτηκε το μυστικό του. Η Πορκία του έδωσε κοντούς χιτώνες και μέσα σε αυτούς το ξίφος. Ο Βρούτος συναντήθηκε με τους άλλους συνωμότες, επιτέθηκε και σκότωσε τον Καίσαρα. Όταν ο Βρούτος πολέμησε στην Μακεδονία εναντίον του Σεβαστού, έχασε την μάχη και μετά από αυτό αυτοκτόνησε. Η Πορκία όταν το έμαθε αυτό αποφάσισε να αυτοκτονήσει για να τον συνάντηση στην άλλη ζωή. Υπέβαλε τον εαυτό της σε ασιτεία. Οι συγγενείς της όμως με πολύ προσπάθεια δεν την άφηναν να το κάνει αυτό, κάποια στιγμή η Πορκία ζήτησε να της φέρουν μια σχάρα με την αιτιολογία ότι δήθεν ήθελε να ζεστάνει το λάδι και να αληφθεί με αυτό , μόλις την παρέλαβε και τα κάρβουνα ήταν ήδη αναμμένα, αμέσως μετά άρπαξε γρήγορα με τα χέρια της πολλά αναμμένα κάρβουνα, τα έβαλε στο στόμα της και πρόλαβε να τα καταπιεί, προτού κανείς από τους παρόντες να προλάβει να την εμποδίσει. Με αυτό τον τραγικό θάνατο έφυγε η Πορκία για να συναντήσει τον αγαπημένο της. Η Πορκία αποδείχθηκε επινοητική και γενναία μπροστά στον θάνατο και αφοσιωμένη μέχρι τέλους στον άνδρα της.

 ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ.

Η Τελέσιλλα είχε καταγωγή από το Άργος και ήταν ποιήτρια. Το 510 π.χ. ο βασιλιάς των Σπαρτιατών Κλεομένης στην μάχη με τους Αργείους σκότωσε 7.777 άνδρες, και αμέσως μετά την νίκη του βάδιζε κατά της πόλεως του Άργους, για να καταλάβει εξ εφόδου την πόλη. Τότε η Τελέσιλλα όπλισε τις Αργειές και τις οδήγησε στην μάχη. Οπλισμένες τώρα οι γυναίκες στάθηκαν στις επάλξεις, έφραξαν κυκλικά τα τείχη και με την προστασία αυτή απέκρουσαν τον Κλεομένη και απώθησαν τον δεύτερο βασιλιά τον Δημάρατο, έτσι κατάφεραν και έσωσαν την πόλη τους από τον κίνδυνο. Από αυτό το γεγονός οι Αργείοι το τιμούσαν για πάρα πολλά χρόνια, κατά την πτώση του μηνός Ερμαίου ντύνοντας τις γυναίκες με πολεμικούς χιτώνες και χλαμύδες ενώ τους άνδρες με γυναικεία πέπλα.

Αυτά όμως μας τα εξιστορεί ο Πολύαινος, ο Παυσανίας όμως έχει άλλη ιστορική άποψη για αυτό το γεγονός μας λέει ότι όταν οι γυναίκες πήραν θέσεις στις επάλξεις, οι Σπαρτιάτες αποφάσισαν να αποχωρήσουν γιατί σκέφτηκαν ότι δεν τους τιμούσε μια νίκη εναντίων των γυναικών, και εκτός αυτού αν σε κάποια περίπτωση δεν μπορούσαν να καταλάβουν την πόλη εξαιτίας των γυναικών τότε θα εξευτελίζονταν. Όπως και να έχει πάντως χάρη στις ενέργειες των γυναικών με πρωτοστάτησα την Τελέσιλλα σώθηκε η πόλη του Άργους. Αργότερα οι Αργείοι έστησαν άγαλμα προς τιμή της Τελέσιλλα μπροστά στο ιερό της Αφροδίτης.

 ΧΕΙΛΩΝΙΣ.

Η Χειλώνις ήταν θυγατέρα του Κλεάδα και σύζυγος της ήταν ο Θεόπομπος ο οποίος ήταν ο ένατος βασιλιάς της Σπάρτης. Όταν η Χειλώνις έμαθε ότι οι Αρκάδες κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν και να φυλακίσουν τον σύζυγο της αποφάσισε να πάει οικειοθελώς στους εχθρούς. Με αυτήν την κίνηση της είχε ως αποτέλεσμα οι Αρκάδες να την θαμάσουν για την συζυγική της πίστη και έτσι της επέτρεψαν να μπει μέσα στο δεσμωτήριο. Η Χειλώνις έπεισε τον Θεόπομπο και έδωσε το ένδυμα της και με αυτό ντύθηκε ο βασιλιάς και εκείνη φόρεσε το δικό του ένδυμα, έτσι ο βασιλιάς κατάφερε και βγήκε έξω κρυμμένος κάτω από το γυναικείο ρούχο, και η ίδια στη θέση του στα χέρια των εχθρών. Αφού ο Θεόπομπος κατάφερε και γλίτωσε με αυτό το κόλπο της Χειλώνις, πήγε και άρπαξε την ιέρεια της Αρτέμιδος. την ώρα που αυτή οδηγούσε μια πομπή στον Φενεό. Οι Αρκάδες θέλοντας να πάρουν πίσω την ιέρεια την αντάλλαξαν με την σύζυγο του.

 

ΛΑΜΨΑΚΗ.

Οι Φωκαείς με αρχηγό τον Φόξο συμμάχησαν με τον βασιλιά των Βερβερύκων Μάνδρωνα, οι οποίοι βρισκόταν σε πόλεμο με τους γειτονικούς λαούς. Ο Μάνδρων έπεισε τους Φωκαείς να έρθουν και να εγκατασταθούν ως έποικοι σε ενα μέρος της πόλης αλλά και σε ενα μέρος της χώρας. Επειδή όμως τις περισσότερες φορές στις μάχες νικούσαν κατάφερναν και έπαιρναν πολλά λάφυρα, έτσι προκάλεσαν τον φθόνο των Βερβύκων, για αυτό όταν κάποια στιγμή ο Μάνδρων έλειπε σε ενα ταξίδι, αποφάσισαν να εξοντώσουν με ενέδρα και δόλο τους Έλληνες. Η θυγατέρα του Μάνδρωνος η Λαμψάκη όταν έμαθε ότι θα γινόταν συνομωσία προσπάθησε να τους αποτρέψει. Αφού τελικά δεν κατάφερε να τους πείσει διαμήνυσε κρυφά στους Έλληνες για το τι ετοίμαζαν εναντίον τους.

Όταν το έμαθαν αυτό οι Έλληνες ετοίμασαν πρώτα μια μεγάλη θυσία έξω από τα τείχη και κάλεσαν τους βάρβαρους στο προάστειο. Οι βάρβαροι ξάπλωσαν και άλλοι έπιναν και έτρωγαν, εντωμεταξύ οι Φωκαείς χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, η μια ομάδα κατέλαβε τα τείχη και η άλλη σκότωσε αυτούς που κοιμόντουσαν και τρωγόπιναν με αποτέλεσμα να γίνουν κύριοι της πόλεως. Μετά από όλα αυτά οι Έλληνες τίμησαν μεγαλοπρεπώς την Λαμψάκη, και ονόμασαν την πόλη Λάμψακο από το όνομα της. Η Λάμψακο ήταν Θρακική πόλη και βρισκόταν στην χερσόνησο της Καλλιπόλεως απέναντι από την μικρασιατική πόλη Άβυδο. Πριν η πόλη ονομαστή Λάμψακο ονομαζόταν Πιτυούσα.

 

ΑΡΕΤΑΦΙΛΑ.

Τύραννος των Κυρρηναίων ήταν ο Νικοκράτης, ο τύραννος αυτός έκανε φοβερές πράξεις στους πολίτες του, όπως στο Μελάνιππο που ήταν ιερέας του ναού Απόλλωνος όπου τον σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια και μετά από αυτό παντρεύτηκε με το ζόρι την σύζυγο του Αρεταφίλα. Η Αρεταφίλα μετά από όλα αυτά έψαχνε να βρει τρόπο να τον εκδικηθεί για δυο λόγους, για την πατρίδα της και για τον φόνο του άνδρα της. Η πρώτη της απόπειρα ήταν να τον σκοτώσει με δηλητήριο, δυστυχώς όμως για εκείνη αποκαλύφθηκε η ενέργεια της, ισχυρίστηκε στο νέο σύζυγο της ότι αυτό δεν ήταν δηλητήριο αλλά ενα φίλτρο για να κρατάει ερωτευμένο τον άνδρα της. Η μητέρα όμως του Νικοκράτη του συμβούλεψε να την υποβάλει σε βασανιστήρια, ο τύραννος άκουσε τη μητέρα του και έτσι της επέβαλε σε φρικτά και παρατεταμένα βασανιστήρια, αλλά η σύζυγος άντεξε λέγοντας ότι αυτό δεν ήταν δηλητήριο αλλά ενα ερωτικό φίλτρο. Ο τύραννος τελικά την πίστεψε και την άφησε ελεύθερη ως αθώα, συνέχισε να την έχει σύζυγο και μάλιστα την περιποιόταν περισσότερο από πριν με την ιδέα ότι βασανίστηκε άδικα. Η Αρεταφίλα είχε μια θυγατέρα που ξεχώριζε με τα νιάτα και την ομορφιά της, αυτή την ώθησε προ τον αδελφό του τυράννου τον νεαρό Λάανδρο. Την παντρεύτηκε και καθώς είχε πολύ καλή σχέση με την πεθερά του στο τέλος πείσθηκε από αυτήν να ελευθερώσει την πόλη. Αφού αυτός κατάφερε να εξαγοράσει δυο πολύ σημαντικούς ανθρώπους του τυράννου τον Δάφνη και τον Θαλαμηπόλο όπου μέσο αυτών κατάφερε και σκότωσε τον Νικοκράτη.

 

ΚΑΜΜΑ.

Ο Σινορίξ και ο Σινάτος ήταν δυο από τους τετράρχες της Γαλατίας. Ο Σινάτος είχε σύζυγο την Καμμά η οποία ήταν διάσημη για την αρετή της ψυχής της αλλά και για την σωματική της ομορφιά. Ήταν ιέρεια της Αρτέμιδος και ήταν πολύ σεβαστή από τους Γαλάτες, στις πομπές και στις θυσίες εμφανιζόταν πάντα ντυμένη με μεγαλοπρέπεια και σεμνοπρέπεια. Κάποια στιγμή ο Σινορίξ ερωτεύθηκε την Καμμά αλλά ήξερε ότι δεν είχε καμία ελπίδα να την πείσει αλλά και ούτε να την αναγκάσει με την βία, για αυτό όταν βρήκε την ευκαιρία δολοφόνησε τον άνδρα της Σινάτο και μετά από λίγο καιρό ο Σινορίξ την ζήτησε σε γάμο. Εκείνη δεν ήθελε και του αρνιόταν, οι δικοί της όμως την πίεζαν επίμονα και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να την πείσουνε, τελικά η Καμμά υποκρίθηκε ότι δέχεται και είπε σε αυτόν: <<Ας έρθει ο Σινορίξ στο ιερό της Αρτέμιδας και κοντά στη θεά να δύσουμε υπόσχεση γάμου>>.

Ο Σινορίξ πήγε και μαζί με αυτόν ήταν όλοι οι αξιωματούχοι των Γαλατών με τις γυναίκες τους. Εκείνη τον υποδέχθηκε φιλικά και οδηγήθηκαν μαζί στο βωμό, αμέσως η Καμμά έκανε σπονδή με χρυσή φιάλη όπου και ήπιε κατόπιν έδωσε και σε εκείνον να το πιεί, αμέσως πήρε την φιάλη με ευχαρίστηση και το ήπιε. Το ποτό όμως ήταν κράμα από μέλι και γάλα, ήταν δηλητηριασμένο. Όταν η Καμμά είδε ότι ήπιε το ποτό αμέσως έβγαλε μια δυνατή κραυγή και προσκυνώντας την θεά είπε: <<Σου χρωστώ ευγνωμοσύνη πολυσέβαστη θεά, γιατί μέσα στο ιερό σου μου έδωσες την ικανοποίηση να πάρω την εκδίκηση για τον άνδρα μου, που εξαιτίας μου δολοφονήθηκε άδικα. Και μόλις είπε αυτά τα λόγια αμέσως πέθανε και η ίδια και ο άνδρας της, δίπλα στον βωμό της θεάς Αρτέμιδας. Στο μέλλον θα αναφερθώ και σε άλλες γυναίκες που έδρασαν στην αρχαιότητα που δυστυχώς σήμερα είναι τελείως ξεχασμένες και θα μπορούσαν κάποιες από αυτές να ήταν και πρότυπα αντί κάποιων άλλων ανθρώπων.

Μέχρι την επόμενη φορά να είστε καλά.

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!