ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ!!!!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ!!!!

Αλήθεια τι είναι η συγχρονικότητα!;! Προτού όμως κανείς θέλει να μάθει τι είναι η συγχρονικότητα θα πρέπει για μένα να ψάξει και να βρει τι σημαίνει η λέξη << Συγχρονικός >> :

Συγχρονικός  σημαίνει όταν η γλωσσολογία  εξετάζει μια γλώσσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο όπου αντιτάσσεται χρονική γλωσσολογία  (επίσης αποκαλούμενος και ως ιστορική γλωσσολογία), αλλά και όποιος εξετάζει πώς οι γλώσσες αλλάζουν κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Κατ’ επέκταση, μια συγχρονική διαδικασία σε μια γλώσσα είναι μια που εκτίθεται σε έναν συγκεκριμένο χρόνο, σε αντιδιαστολή με μια διαδικασία που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του χρόνου. Παραδείγματος χάριν, Αγγλικά, υπάρχει μια συγχρονική διάκριση μεταξύ των αντωνυμιών αυτός και αυτή: και οι δύο χρησιμοποιούνται, με τις διαφορετικές έννοιες. Σε αντίθεση, υπάρχει μια διαχρονική διάκριση μεταξύ των επιθημάτων – eth και – s/– ES: το επίθημα – eth χρησιμοποιήθηκε μια φορά αποκλειστικά, και τώρα – s/– ES χρησιμοποιείται αποκλειστικά. (Στη μεταβατική περίοδο, και οι δύο χρησιμοποιήθηκαν, και κάποιος μπορεί να πει ότι υπήρξε μια συγχρονική διάκριση στο χρόνο.)

Ο όρος συγχρονικός επίσης έχει τις χρήσεις έξω από τη γλωσσολογία παραδείγματος χάριν, στη σύγχρονο φιλοσοφία του μυαλού, υιοθετείται για να αναλύσει τη διευκόλυνση άμεσου ως συνειδητός, συνειδητοποίηση στα σχετικά συνοπτικά χρονικά διαστήματα (όπως 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου).

Εφόσον κατανοήσετε τα παραπάνω προχωράμε στην << Συγχρονικότητα >>:

Η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο και τη θέση μας σε αυτόν έχει την αντιστοιχία της σε κάποια κοσμολογία. Αν και η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μια υλιστική κοσμοθεώρηση, αυτή φαίνεται να αποτελεί ένα ίζημα του παρελθόντος αφήνοντας ανεξίτηλα στον χρόνο τα ίχνη όλων των γεγονότων όσων συνέβησαν, από τα πιο τρανά και σπουδαία όσο και τα ποιο μηδαμινά!!!! Υπάρχουν εξελίξεις στην επιστήμη που προκαλούν ρωγμές στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε έως τώρα τον “αντικειμενικό” και “μετρήσιμο” κόσμο. Η ανάδειξη από τον καθηγητή υψηλών ενεργειών Fritjof Capra ( Φρίτζκοφ Κάπρα ) το 1974, με το βιβλίο του “Το Τάο και η φυσική”, ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στη φυσική μπορούν να παραλληλιστούν με την κοσμοθεωρία και τις μυστικιστικές εμπειρίες των ταοϊστών αποτελούν ως ένα παράδειγμα.

Η θεωρία της Γαίας του James Lovelock ( Τζέιμς Λόβλοκ ) είναι ένα άλλο σύγχρονο παράδειγμα ρηγμάτωσης της μηχανιστικής και αποσπασματικής σκέψης!!!! Οι συνέπειες της θέσης του Μπέρναρντ Ρίμαν του ανθρώπου που “επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλον την πορεία των σύγχρονων Μαθηματικών” ότι το άτομο είναι η πύλη του χρόνου για τον χώρο δεν έχουν εκτιμηθεί επαρκώς.

Τα φαινόμενα “μη τοπικής συνεκτικότητας”, όπως στο φαινόμενο του epr, έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες αντίληψης για τη συνοχή του κόσμου. Αυτά τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά της πρόκλησης μπροστά στην οποία βρίσκεται ο πολιτισμός μας, την οποία ο συγγραφέας αποκαλεί ως “υπέρβαση της συνειδησιοφάνειας“. Μια νέα κοσμολογία αναδύεται και αναδεικνύει την υπερβατικότητα και την εσωτερικότητα ( μα και για μένα και την ψυχοσυνθετικότητα ) του όντος. Το πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό, εξαρτάται από  την ικανότητα μας να συνθέσουμε το πάζλ των επιμέρους επιτεύξεων.

Η πεποίθηση για την εσωτερικότητα του όντος εντοπίζεται στο ψυχολογικό και στο πνευματικό πεδίο. Είναι το αποτέλεσμα, του ότι διαισθανόμαστε την ύπαρξη μιας ποιότητας διαφοροποιημένης από τη φέρουσα σωματικότητα. Η υπερβατικότητα συνδέεται με την απελευθέρωση από τους περιορισμούς της απεικονιστικής και προσομοιωτικής αντίληψης. Η συνείδηση έχει όρια και τη χαρακτηρίζουν  η ασυμπτωτικότητα και η ασυμβατότητα στην προσέγγισή της προς την αρχή της πραγματικότητας και της αλήθειας. Η συνείδηση έχει ένα εγγενές κρίσιμο σημείο όπου η σχέση γνωστού και αγνώστου, μορφής και άμορφου είναι απροσδιόριστη στη δυναμική της. Το άκρως αντίθετο συμβαίνει όταν υπάρχει παράνοια και ψυχοφθόρα νοοτροπία η οποία και συνοδεύεται από σχιζοφρενικές τάσεις ….η << σκοτεινή συγχρονικότητα >> όπου την κατά ονομάζω εγώ έτσι για πρώτη φορά παγκοσμίως!!!!

Η υπερβατικότητα αναδεικνύεται από αυτό που ο μαθηματικός και φιλόσοφος Άλφρεντ Νόρθ Ουάιτχεντ αποκαλούσε ως οργανισμική πρόοδος (organism process) στην οποία προσέθετε και τον μεταφυσικό χαρακτήρα. Αναδεικνύεται, δηλαδή, στη φαινομενολογική αυτοαναφορικότητα της συνείδησης και στην υπέρβαση της συνειδησιοφάνειας ή της πλήρους πίστης της συνείδησης ότι η αίσθηση και η εμπειρία αντιπροσωπεύουν το πραγματικό και όχι το εξωπραγματικό ή το φανταστικό!!!!

Εδώ ακριβώς έρχεται η γονιμότητα της Καρτεσιανής αμφιβολίας, η οποία δεν είναι ένας λόγος απιστίας. Τέτοιου είδους παρεξηγήσεις συμβαίνουν όταν οι έννοιες προσεγγίζονται σε ένα επίπεδο κατώτερο από αυτό της ιδρυτικής τους αναφοράς και των εκφραστών του πνεύματος στην ιστορία.

Τρία παραδείγματα

Αναφέραμε πως η έννοια της εσωτερικότητας συνδέεται με την αντίληψη μιας ποιότητας που υπερβαίνει τη φέρουσα σωματικότητα, και πως η έννοια της υπερβατικότητας συνδέεται με την απελευθέρωση από τους περιορισμούς της απεικονιστικής και προσομοιωτικής αντίληψης. Η ανάδειξή τους στο πεδίο των επιστημονικών όρων και των ψυχολογικών αναφορών είναι σταδιακή και αναμένει αναγνώριση. Τα τρία παρακάτω παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά:

Α. Η έννοια της συνεκτικότητας στη μη τοπικότητα
Η έρευνα του φαινομένου της συνεκτικότητας στη μη τοπικότητα έχει επαναφέρει τη συζήτηση για τον αιθέρα υπό νέες διαστάσεις όπως:

1. η “σκοτεινή ενέργεια ή σκοτεινή ύλη της φυσικής (που κάθε άλλο παρά σκοτεινή είναι)

2. η μη τοπική συνεκτικότητα πού περιγράφει ο θεωρητικός των συστημάτων Έρβιν Λάσζλο

3. ο κοσμικός ιστός συγχρονικότητας, η ύπαρξη του οποίου αναφέρει ο ψυχολόγος Κάρλ Γιούνγκ στο βιβλίο του με τίτλο “συγχρονικότητα, μια μη αιτιατή συνδετική αρχή”.

4. οι ρίζες της σύμπτωσης που περιέγραψε ο Άρθουρ Καίσλερ στο ομώνυμο βιβλίο του.
Μπορούμε εδώ να θυμηθούμε την αποκεντρωτική συμπάθεια την οποία εισηγήθηκε ο Έντγκαρ Άλαν Πόε.

Β. Η έννοια της αποκέντρωσης
Ο δρόμος του μυστικισμού είναι ενδοσκοπικός. Είναι ένας δρόμος από την περιφέρεια προς το κέντρο και όχι ένας δρόμος εξέλιξης από το κέντρο προς την περιφέρεια που εμφανίζεται ως αποκέντρωση. Είναι μια διεύρυνση η οποία μετατρέπεται από κρίση επέκτασης σε κρίση ευαισθησίας ή υπερβατικότητας, υπό όρους συνθετικής και όχι χωριστικής λειτουργίας.

Αυτή η έννοια της αποκέντρωσης αναδεικνύεται στη διεύρυνση του σύμπαντος και του εαυτού υπό όρους προστιθέμενης φωτεινότητας ή Μποζονιακής υπεροχής έναντι της Φερμιονικής βαρύτητας!!!!

Ο Μπέρναρντ Ρίμαν, επίσης, εισηγείται τη θέση, ότι το άτομο είναι η πύλη του χρόνου για τον χώρο!!!!

Ο Carl Jung ( Κάρλ Γιάνγκ ) (1875-1961) ήταν ένας Ελβετός ψυχίατρος και συνάδελφος του Φρόυντ, που απομακρύνθηκε από τη Φροϋδική ψυχανάλυση λόγω του θέματος του ασυνειδήτου ως μιας δεξαμενής καταπιεσμένων σεξουαλικών τραυμάτων που προκαλούν όλες τις νευρώσεις. Ο Jung ίδρυσε τη δική του σχολή αναλυτικής ψυχολογίας.

Ο Jung πίστευε στην αστρολογία, στον πνευματισμό, στην τηλεπάθεια, στην τηλεκίνηση, στην ενόραση και στην Εξωαισθητηριακή Αντίληψη. Πέρα από το ότι πίστευε σε σωρεία παραφυσικών και απόκρυφων ιδεών, ο Jung πρόσθεσε και δυο καινούργιες: τη συγχρονικότητα και το συλλογικό ασυνείδητο.

Ποιοί λόγοι υπάρχουν για ν’ αποδεχθούμε τη συγχρονικότητα σαν μια εξήγηση οποιουδήποτε πράγματος στον κόσμο; Αυτό που εξηγεί μπορεί πιο κομψά και πιο απλά να εξηγηθεί από την ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να βρίσκει νόημα και σημασία εκεί που δεν υπάρχει (αποφένια). Η υπεράσπιση των αναιτιωδών σχέσεων……  Λέει ότι “αναιτιώδη φαινόμενα πρέπει να υπάρχουν.. .μιας και η στατιστική υπάρχει μόνο αν υπάρχουν εξαιρέσεις” (1973, Letters , 2:426). Βεβαιώνει ότι “…απίθανα γεγονότα υπάρχουν–αλλιώς δεν θα υπήρχε στατιστικός μέσος όρος…” (ibid.: 2:374). Τέλος, ισχυρίζεται ότι “η προϋπόθεση της πιθανότητας αξιώνει ταυτόχρονα την ύπαρξη του απίθανου” (ibid. : 2:540). Όμως, αν σκεφτείτε όλα τα ζευγάρια πραγμάτων που μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, και προσθέσετε σ’ αυτό την ευπροσάρμοστη ικανότητα μας να βρίσκουμε σχέσεις με νόημα μεταξύ διαφόρων πραγμάτων, τότε φαίνεται πιθανό πως πολλοί από μας θα βιώσουμε αρκετές συμπτώσεις με νόημα. Οι συμπτώσεις είναι προβλέψιμες αλλά είμαστε εμείς που τους δίνουμε νόημα!;! Για πολλούς ναι αλλά για μένα όχι!!!!

Ακόμα και αν υπήρχε ένας συγχρονισμός μεταξύ του νου και του κόσμου έτσι ώστε κάποιες συμπτώσεις να αντηχούν κάποιες υπερβατικές αλήθειες, θα υπήρχε και τότε πρόβλημα στο να βρούμε τις αλήθειες αυτές. Τι οδηγό θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει για να καθορίσει την ορθότητα μιας ερμηνείας; Δεν υπάρχει καμία πέρα από τη διαίσθηση και τη διορατικότητα, τις οποίες και χρησιμοποίησε και ο δάσκαλος του Jung, ο Φρόυντ, για να ερμηνεύσει τα όνειρα. Η έννοια της συγχρονικότητας δεν είναι παρά μια έκφραση της αποφένιας.

Σύμφωνα με τον ψυχίατρο και συγγραφέα Anthony Storr ( Άντονι Στόρ ), ο Jung πέρασε μια περίοδο ψυχικής ασθένειας κατά την οποία πίστευε ότι ήταν ένας προφήτης με “ειδική διορατικότητα”. Ο Jung περιέγραψε τη ” δημιουργική ασθένεια” του (μεταξύ 1913-1917) σαν μια εθελούσια αντιπαράθεση με το ασυνείδητο. Η μεγάλη του “διορατικότητα” ήταν ότι πίστευε πως όλοι οι ασθενείς του πάνω από 35 υπέφεραν από “έλλειψη θρησκείας” και είχε ακριβώς ότι χρειαζόταν για να τους γεμίσει τις άδειες, ανούσιες και άσκοπες ζωές τους : το δικό του μεταφυσικό σύστημα των αρχετύπων και του συλλογικού ασυνειδήτου.

Δεν είναι περίεργο λοιπόν που όλοι οι ακόλουθοι αυτής της ιδεολογίας σήμερα έχουν τα βιβλία του Καρλ Γιούνγκ σε περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη τους. Η αιτία; Μια μικρή μελέτη γραμμένη το 1952 με σκοπό την εξήγηση ενός παράξενου φαινομένου που ο ίδιος ο Ελβετός ψυχαναλυτής είχε παρατηρήσει καθόλη την κλινική του εμπειρία.
Ο τίτλος του είναι Synchronicity: An Acausal Connecting Principle ( Συνκρονίσιτι: Εν Ακάσγιουαλ Κονέκτινγκ Πρίνσιπλ ) μπορείτε να το βρείτε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ιάμβλιχος.
Τι είναι όμως η Συγχρονικότητα και γιατί θα πρέπει να μας απασχολήσει εδώ;
είναι μια επεξηγηματική αρχή που εξηγεί συμπτώσεις που έχουν νόημα, όπως –και αυτό είναι κλασσικό παράδειγμα– το να πετάει ένα σκαθάρι μέσα σε ένα δωμάτιο ενώ ένας ασθενής περιγράφει πως στο όνειρο που μόλις είχε δει, υπήρχε ένας σκαραβαίος.
Ο σκαραβαίος είναι Αιγυπτιακό σύμβολο αναγέννησης. Συνεπώς, η ευοίωνη στιγμή του πετάγματος του σκαραβαίου υποδηλώνει ότι το υπερβατικό νόημα τόσο του σκαραβαίου στο όνειρο, όσο και του εντόμου μέσα στο δωμάτιο ήταν στην πραγματικότητα η ανάγκη του ασθενή να απελευθερωθεί από τον υπερβολικό ορθολογισμό του! ( μα εδώ για μένα γεννιέται το ερώτημα αν ο σκαραβαίος δεν ήταν σύμβολο της αναγέννησης τι ορθολογισμός θα υπήρχε !;! )
Η ιδέα της Συγχρονικότητας με λίγα λόγια, είναι ότι υπάρχει μια αναιτιώδης (Acausal) αρχή που συνδέει γεγονότα που έχουν παρόμοια σημασία ανάλογα με τη χρονική σύμπτωση τους και όχι με τη ακολουθιακή σειρά που εμφανίστηκαν. Πρόκειται δηλαδή για ένα συγχρονισμό μεταξύ του νου και του φαινόμενου κόσμου που αντιλαμβανόμαστε…
Πόσο συχνά όμως συμβαίνει αυτό το φαινόμενο; Αρκετά συχνά – μάλιστα όσο περισσότερο δεκτικό γίνεται ένα άτομο στην τροφοδότηση πληροφοριών από το περιβάλλον, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες φαινομένων Συγχρονικότητας.
Μήπως όμως προαπαιτείτε από το άτομο να βρίσκεται σε ένα υψηλό επίπεδο επίγνωσης; Ασφαλώς! Μερικές φορές όμως, το ίδιο το περιβάλλον σε οδηγεί εκεί. Πως; Μέσα από κωδικοποιημένα μηνύματα. Ας δούμε ένα από αυτά – 11:11. Μα πρόκειται για δυο απλούς αριθμούς θα μου πείτε τώρα. Γελιέστε…
Στις 11 Ιανουαρίου 1992, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, συμφώνησαν την ίδια ώρα της ημέρας εκείνης να στρέψουν την προσοχή τους σε μια από τις 11 Πύλες, και δια μέσου χορού και ειδικών κινήσεων, να την ξεκλειδώσουν.
Το πείραμα επαναλήφθηκε ξανά το 1993, το 1997 και το 1999, ενεργοποιώντας την Δεύτερη, Τρίτη και Τέταρτη Πύλη. Το τι ακριβώς είναι αυτές οι πύλες δεν το γνωρίζω, περιγράφονται όμως σαν περάσματα μιας σταδιακής πορείας που είναι να γεφυρώσει στην ψυχή του ασκούμενου, την διπολικότητα και την μοναδικότητα.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η συγγραφέας από την Νότια Αμερική, Solara. Εμείς πρέπει να την πιστέψουμε; Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, δοκιμάστε τους εαυτούς σας διαβάζοντας το βιβλίο της 11:11: Inside the Doorway ( Ινσάιντ Δε Ντόρ Γουέι ) (εκδ. Star Borne Unlimited – Στάρ Μπόρν Ανλίμιτεντ).
Αν πάλι είστε περισσότερο σκεπτικιστές, δοκιμάστε ένα άλλο σύγγραμμα: The Search for 11:11 ( Δε Σέρτς Φορ 11:11 )με την υπογραφή του George Mathieu Barnard ( Τζώρτζ Μπέρναρντ ). Ο Barnard ισχυρίζεται πως στον πλανήτη μας υπάρχουν αυτή την στιγμή 1.111 αιθερικά πλάσματα που σαν Φύλακες Άγγελοι  εργάζονται για το καλό της ανθρωπότητας!!!! ( θυμίζει έντονα κάποια από αυτά τα οποία λένε οι μάρτυρες του ιεχωβά ).
Αυτοί δε οι Άγγελοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας κάθε φορά που κάτι στην ζωή μας δεν πάει καλά. Πως το καταφέρνουν αυτό; Μέσα από σημάδια τύπου 11:11. Να ξανά αυτοί οι αριθμοί! Τι μπορεί να σημαίνουν!;!
Σας έχει συμβεί ποτέ να ετοιμάζεστε να πάρετε μια σημαντική υπόθεση και εκείνη την στιγμή τυχαία (;) να βλέπετε πως η ώρα είναι 11:11; Σας έχει συμβεί να ξυπνάτε και να βρίσκετε το ρολόι σας στην ίδια θέση 11:11;
Δεν ξέρω ακριβώς πως η ποιος ξεκίνησε αυτό τον συσχετισμό, αλλά σήμερα υπάρχουν δεκάδες συγγραφείς (και απλοί άνθρωποι) που επιδίδονται σ’ ένα ξέφρενο κυνηγητό αυτής της ακολουθίας των αριθμών.
Ας δούμε τώρα μερικές « περίεργες » ημερομηνίες:

Το τοίχος του Βερολίνου έπεσε στις 11/11/89 (= 111). Η 11η Σεπτεμβρίου είναι η 254η ημέρα του έτους (όπου 2+5+4= 11) ενώ υπολείπονται ακόμη 111 ημέρες για το πλήρωμα του έτους. Η πτώση των Δίδυμων Πύργων έγινε την 11η Σεπτεμβρίου, δηλαδή 1+1+9= 11 – επίσης οι Πύργοι έμοιαζαν σαν ένα γιγάντιο 11!! ( τυχαιο!!;!! ) Ανοίξτε όμως και το αντίτυπο της Αποκάλυψης που έχετε σπίτι σας, αν το εχετε: Πηγαίνετε στο χωρίο 11:11 και διαβάστε αυτό το πολύ θετικό μήνυμα:

«… ζωογόνα πνοή από το Θεό μπήκε μέσα τους και εκείνοι, στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους».
Μοιάζει συμπτωματικό (!!!!) όμως πολλοί υποστηρίζουν σήμερα πως το 11:11 είναι ένα σημείο αφύπνισης, μια νοηματική τυχαιότητα που συμβάλει καθοριστικά στην πνευματική εξέλιξη του ατόμου που την παρατηρεί.
Κάποιοι, όπως ο Barnard πιστεύουν πως εξωδιαστατικά όντα μας μιλάνε μέσα από τέτοιες « συμπτώσεις ». Κάποιοι άλλοι έχουν ιδρύσει δικό τους περιοδικό (με τίτλο 11:11) αρθρογραφώντας για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να μεταμορφωθεί μέσα από το φαινόμενο 11:11. Μερικοί πάλι πιστεύαν πως στις 11/11/2011 θα μας αποκαλυφτεί το τι ακριβώς θα πρέπει να κάνουμε για να ενεργοποιήσουμε το συνειδησιακό άλμα που είναι να συμβεί το 2012.
Ενώ τέλος, ερευνητές όπως οι συγγραφείς του βιβλίου 11:11 the Time Prompt Phenomenon ( Τάιμ Πρόμπτ Φενόμαινον ), Larry Flaxman και Marie D. Jones ( Λάρι Φλάξμαν και Μάρι Ντ Τζόουνς ), θεωρούν πως όλα αυτά είναι απλά μια επιτηδευμένη συσχέτιση γεγονότων και νοημάτων.
Ποια είναι όμως η δική μου γνώμη!;! Διέκρινα παντού αριθμολογικά ζευγάρια (11:11, 22:22, 03:33 κ.ο.κ.) ακριβώς τις στιγμές που έπρεπε να κάνω μια σημαντική επιλογή. Μήπως το σύμπαν μας μιλάει μέσα από κωδικοποιημένους αριθμούς; Ή η ενδοψυχική μας τάση για συμμετρία τακτοποιεί τα ασύνδετα;
Σαν ψυχολόγος μέσα στον καθένα κλείνει προς το τελευταίο – αλλά σαν ψυχοναύτης καταλαβαίνει πως αυτό το ερώτημα δεν έχει πραγματική αξία!!!!
Σημασία έχει πως η παρατήρηση του 11:11 μπορεί να ωφελήσει την συνείδηση που ζητά σημάδια, αρκεί να ερμηνεύσει το μήνυμα σαν μια ευκαιρία για αυτοπαρατήρηση και στοχασμό. Δεν είναι λάθος λοιπόν να « παίζουμε » με τις πιθανότητες – άλλωστε, αν είμαστε πολύ τυχεροί μπορεί και να εντοπίσουμε μέσα σ’ όλα αυτά την Παγκόσμια Συνείδηση… αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα!!!!

Μα αν αναλογιστούμε ότι η συγχρονικότητα είναι τελικά υπαρκτή τότε πρέπει να έχει δυο πρόσωπα!!!! Ένα το φωτεινό και ένα το σκοτεινό που ανέφερα ποιο πάνω. Αν πάρουμε τώρα την εκδοχή της σκοτεινής συγχρονικότητας και αναλογιστούμε τότε θα βρεθούμε προ εκπλήξεως ότι η φαντασία τρόμου δεν έχει περιορισμούς και ότι ίσως είναι η ιδία η σκοτεινή συγχρονικότητα που δίνει τις λεπτομέρειες από κάποια γωνία τους σύμπαντος που δίνει τις λεπτομέρειες αυτές όπου κάποιες φορές κάποιες από αυτές τις λεπτομέρειες γίνονται πραγματικότητα!!!!

Άραγε τι μπορεί να υποθέσει κάποιος διαβάζοντας όλα αυτά!;! Ότι υπάρχει η συγχρονικότητα ή όχι!;! Πως μπορεί κάποιος απλός άνθρωπος να καταλάβει αυτά τα οποία γράφω σ αυτό το άρθρο!;! Που τα ποιο πολλά δεν είναι δικά μου αλλά από κάποιους άλλους αρθρογράφους και λόγιους!!!!  Κάποιοι λένε πως μόνο οι διανοούμενοι πρέπει να δώσουν βάση στην συγχρονικότητα διότι μόνο αυτοί μπορούν να καταλάβουν το νόημα της. Μα πως είναι δυνατόν όταν η συγχρονικότητα είναι απλά μια θεωρία!;! Λέω θεωρία διότι δεν έχει αποδειχτεί έμπρακτα η ύπαρξη της!!!! Έτσι ο καθένας από εμάς μπορεί να την κατανοήσει όπως νομίζει, το αν κάνει λάθος ή όχι αυτό θα φανεί όταν η συγχρονικότητα από την θεωρία γίνει υπαρκτή!!!! Βέβαια μέχρι τότε ο κάθε ενας από εμάς θα πει τις δικές του θεωρίες γιατί έτσι θα το θελήσει η << Δια-συγχρονικότητα  >> που << Δια-τρέχει >> όλο το άγνωστο συμπάν!!!! Τι εννοώ με αυτό!;! << Διε-ρωτηθείτε >>!!!! Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!